Είναι στιγμές…απειροελάχιστες βέβαια φαντάζουν σε διάρκεια…που λέω τι θα γινόταν εάν; Τι θυσιάζουμε για να ισορροπήσουμε; Τελικά πάντα χάνεις κάτι πολύτιμο, μόνο και μόνο για να αποκτήσεις κάτι άλλο. Κόστος και Όφελος…αθάνατη οικονομική επιστήμη! Όταν, όμως, όλα τα πράγματα καταλήγουν σε κοινωνικές συμβάσεις…όπως η οικογένεια κι ο γάμος…τότε αναρωτιέσαι γιατί πρέπει να είναι έτσι; Σκέπτεσαι το χαμόγελο που ξυπνάει δίπλα σου και τι χαρά που σου δίνει…και λες ότι τελικά ίσως δεν πειράζει. Ελπίζεις…σε ποιος ξέρει τι! Μάλλον στο ότι θα διαρκέσει…“για πάντα”.
Είναι πάλι στιγμές που σε ένα τραπέζι βλέπεις και αναλογίζεσαι ένα υποτιθέμενο μέλλον…και είσαι σχεδόν έτοιμος να κλάψεις. Καταλήγεις ότι μάλλον γεννήθηκες λάθος άνθρωπος ή απλά σε λάθος εποχή. Και πάντα – βαθιά μέσα σου - καταλήγεις ότι θέλεις τόσο πολύ να είναι το δεύτερο…
χμμμ λίγες αυτές οι στιγμές, το ότι θα τις θέλαμε πολλές, αυτό τις κάνει ξεχωριστές.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον σε λάθος εποχή..
Βρε κοίτα εσύ το χαμόγελο που ξυπνάει δίπλα σου κι απόλαυσέ το κι άσε τις σκέψεις σε μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλήγουμε σε ίδια συμπεράσματα. Εκτός από ένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον το δεύτερο, ετσι θέλω να πιστεύω!! για να μην σου πω ότι έκανα παιδιά σε λάθος εποχή, ζωή και χίλια χρόνια να έχουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ...
Ασε τις σκέψεις και ζήσε τώρα με αυτά που έχεις δίπλα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν και αν χέσε μας
το δεύτερο είναι η λάθος εποχή; ή πάλι δεν κατάλαβα τίποτα; καλά, υπάρχει καλύτερη εποχή από την τωρινή; μην τρελαθούμε κιόλας!
ΑπάντησηΔιαγραφή...αλλά χέσε μας με τα αν και αν, συμφωνώ με τον bear.
:-)
καλή εβδομάδα!
(αυτή του ιουνίου του 2010, και γαμησέ τες τις άλλες εποχές)
@Hφαιστίωνας: Είναι απλά ότι συνειδητοποιείς ότι μερικά πράγματα απλά δεν θα γίνουν ποτέ και σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα. Αλλά μετά δεν μπορείς να κάτσεις να μελαγχολείς για κάτι αδύνατο!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Nikos: Το απόλαμβάνω Νικόλα μου. Και τουλάχιστον από αυτή την άποψη έχω υπάρξει πολύ τυχερός! Αλλά μιλάς σε ένα τυπάκι που οι σκέψη είναι η δεύτερη φύση του...δεν κόβονται αυτά εύκολα! Χαχαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός από ένα εεε;; Θα μοιραζόσουν μαζί μου τη διαφοροποιησή σου Δάσκαλε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Φούλη: Το θέμα, όμως, είναι ότι έκανες παιδιά. Δεν ξέρω βέβαια αν θα ήθελα να τα κάνω σε μια τόσο λάθος εποχή, αλλά και πάλι πιστεύω στη δύναμη με την οποία μπορούμε να ενισχύσουμε τα παιδιά μας. Πότε και καμιά εποχή δεν ήταν η ιδανικότερη...!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Bear: Δεν είπα ότι δε ζω τα καλά στη ζωή μου. Άσε που όλες αυτές οι σκέψεις δεν έχουν να κάνουν με αυτό. Απλά σκεφτόμουν ότι κάποια πράγματα που βλέπω ότι θα τα ήθελα πολύ κάποια στιγμή...δυστυχώς δεν θα μπορέσω να τα πετύχω...και όσο να ναι αυτό σε ρίχνει!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Scatterbrain: Ναι καλά κατάλαβες Σκορπισμένο Μυαλό! Χαχαχα! Αυτό κάνω μωρέ. Αφήστε με εκεί μια Κυριακή μεσημέρι με φθινοπωρινό καιρό και κρύο να μελαγχολήσω λίγο..ή μάλλον να προβληματιστώ καλύτερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλαγές βλέπω!! πολύ μαυρο!! βάλε λίγο χρώμα να ανέβουμε το έχουμε ανάγκη!!λέω τώρα εγώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φθινόπωρο τελείωσε. Και έτσι και κάνει πως εμφανίζεται ξανά θα του στείλω το ΔΝΤ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό live your myth. Kαι τα υπόλοιπα στείλτα να σε βρουν. Σε μια άλλη εποχή ή ζωή.
Καλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα "εάν" πρεπει να τα σκεφτομαστε και να τα προφερουμε μονο οταν κάτι δεν πάει καλά ή όταν έχουμε κάνει κάτι λάθος. Αν έχεις ένα χαμόγελο να ξυπνάει δίπλα σου, δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι για περιττά πράγματα, γιατί τα ουσιώδη τα έχεις ήδη.
δεν κάνει καλό τόση σκέψη..
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο να ζείς....
και άσε την κάθε στιγμή να σου επιφυλάσσει εκπλήξεις για την επόμενη στιγμή!
Όλα είναι στιγμές.. δικές μας, ατομικές, ξεχωριστές και πρέπει να τις ζούμε όπως τους αξίζουν!
@Φούλη: Έχει όσο χρώμα πρέπει Φούλη μου! Το αγαπάω αυτό το template!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Apos: Σε αυτο καταλήγω τελικά...σε μια άλλη εποχή ή σε μια άλλη ζωή (εαν και εφόσον υπάρχει...δεν στοιχηματίζω και όλα τα λεφτά μου πάντως...όχι ότι είναι και πολλά! χαχα)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Dimosthenis: Tα συγκεκριμένα "εάν" ήταν πιο υπαρξιακής φύσης και καθόλου συναισθηματικής. Δόξα τω Θεώ ως προς αυτό δεν έχω κανένα παράπονο. Μάλλον αφορούν κάτι που θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να έκανα, αλλά δεν γίνεται για τεχνικούς και μόνο ας πούμε λόγους!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Νext Day: Nαι μωρέ! Εννοείται! Έτσι κι αλλιώς η σκέψη αυτή αφορούσε ένα υποθετικό μέλλον που δεν έχω πλέον τη δυνατότητα μάλλον να πραγματώσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈζησα παραπάνω από τα μισά μου χρόνια θεωρώντας πως γεννήθηκα λάθος άνθρωπος. Τελικά αυτό που κάνει μια ζωή (τη ζωή μας) να έχει ή όχι αξία δεν είναι αυτό που χάνουμε αλλά αυτό που ζούμε. Σε πείσμα όλων.
ΑπάντησηΔιαγραφή(νομίζω πως το καινούργιο κουστουμάκι είναι πιό πολύ εσύ)
το μελλον στο τραπέζι άσ'το εκεί που κάθεται. σε κακό θα βγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήτίποτα καλό δεν βγαίνει από τον πολύ προγραμματισμό. άκου με που σου λέω..
@Mamma: Έχεις απόλυτο δίκιο ότι αυτό που έχει σημασία είναι αυτό που ζεις. Μου το θυμίζει διαρκώς και μια πολύ σημαντική φίλη μου! Απλά είναι κάποια πράγματα που πολλές φορές μας υπερβαίνουν...έστω και για λίγα λεπτά ή ώρες σαν σκέψη.
ΑπάντησηΔιαγραφή(κι εγώ το νομίζω)
@Μικρός Ναυτίλος: Ξέρεις κάτι; Όσο λάτρεψα τον προγραμματισμό...τόσο αδυνατούσα να τον ακολουθήσω. Οπότε δεν μπορώ να πω αν τίποτα καλό δεν βγαίνει από το προγραμματισμό. Αλλά μου προκαλεί υπερβολική εντύπωση να το ακούω αυτό...ειδικά από εσένα...αλλά κάτι θα ξέρεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως λεει και το τραγουδι που εβαλες...darkness always turns into light...και κατι μου λεει οτι εισαι ο τυπος που θα το καταφερει
ΑπάντησηΔιαγραφή@Blogrehab: Aς εμπιστευθούμε λοιπόν την κρίση σου...
ΑπάντησηΔιαγραφή