Νεύρα

Για άλλη μια φορά και μέσα σε ένα μήνα… εκλογές! Προμηθεύομαι πατατάκια με τυρί και κρεμμύδι και συντονίζομαι στα απανταχού Live Streaming του διαδικτύου δηλαδή. Απαραίτητη η Όλγα και παρεάκι της, ο βιολογικός πατέρας του Σαντικάι… άντε και λίγο ‘είμαι Ντάνα και κατέληξα στην Κρατική Τηλεόραση’-Στάη. Με άλλα λόγια, η decadence στο μεγαλείο της!

Στα παραλειπόμενα παρατηρώ ότι στην Ελλάδα το να χάνεις την υπομονή σου είναι μάλλον αμφίδρομο πλέον, δηλαδή τόσο από μεριάς του λαού, όσο κι από εκείνη των δημόσιων προσώπων. Δυστυχώς, μιλάμε για μια χώρα όχι μόνο σε οικονομική κρίση… αλλά και νευρική. Ο καθείς έχει τους λόγους του να μου πεις για να του έρθουν τα έμμηνα. Άλλος γιατί παρέλαβε κόμμα και κοντεύει να το παραδώσει απόκομμα. Άλλη γιατί θεωρεί ότι καραδοκεί και αυτής η σειρά να φάει καμιά ξανάστροφη. Η παρ’ άλλη γιατί έχει τα υπαρξιακά της που γύρισε στο μαντρί με σκυμμένο το κεφάλι. Για να μη τα πολυλέμε… νεύρα, πολλά νεύρα!

Θα αντιπρότεινε στην αγαπημένη Τρόικα, αντί για την επόμενη δόση, να μας στείλει καμιά δεκαριά container με Tavor. Μπας κι αν χαπακωθούμε λίγο, μπούμε σε ένα hibernation και trance ακούγοντας στη διαπασών το παρακάτω…