Recollection

Ο σωστός άνθρωπος τιμά το παρελθόν του... αρχή απαράβατη. Και αγαπητέ μου, όπου παρελθόν παρακαλώ να συγκαταλέξεις όχι μόνο τα ορθά που έπραξες, αλλά πρωτίστως τα λάθη. Η αναγνώριση των λαθών σου είναι αυτή που θα σε βελτιώσει, θα σε κάνει ανώτερο, όταν κοιτάς αφ’ υψηλού πλέον τις περίτρανες μαλακίες που πίστευες, έλεγες, υποστήριζες ή έκανες.

Φερ’ ειπείν, δεν με αφορά αν στο παρελθόν ψήφισες ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ό,τι άλλο θες. Το πρόβλημα μου είναι όταν ενώ ήσουν στα κάγκελα για τον ΓΑΠ, λες και θα έφερνε την αλλαγή ως άλλος Martin Luther King, τώρα τον λοιδορείς ως καθυστερημένο. Αγάπη μου αν ήταν καθυστερημένος τότε, πώς γίνεται να μην το έβλεπες εσύ ο φωστήρας;

Ούτε από την άλλη με πειράζει να ψήφισες Καραμανλή, την εποχή που είχε διορισθεί μέχρι και η 5^η ανιψιά της Θείας μου της Αμερσούδας στο Δημόσιο με σύμβαση. Αλλά τώρα μην μου εκφράζεις απορίες του τύπου «μα καλά ποιος τον έβγαζε τον μπούλη που έπαιζε όλη μέρα Play-station;».    

Παρομοίως… και έτσι για συμβουλή εις τη μεθαύριον που τα πράγματα αλλάζουν, μην σε ακούσω να κατηγορείς τον sexy Alexis που δεν έσκισε τελικά το Μνημόνια στο προαύλιο της Κουμουνδούρου, γιατί μεταξύ μας το μόνο που προσωπικά θα ανέμενα να σκίσει θα ήταν το Votre Beauté με τη νέα κολεξιόν της Burberry. Αντίστοιχα, μην πέσεις πάλι από το συννεφάκι σου αν ο Πρώην της Βίσση – call me και νυν Πρωθυπουργός – φέρει νέα μέτρα προς ψήφιση. Δεν θα είναι εξάλλου η πρώτη φορά που θα κάνει κωλοτούμπα, μην σου πω και διπλό λουτς και τετραπλό τόλουπ… μαιτρ στο είδος σου λέει ο Πρώην της Άννας.

Το παρελθόν αγάπη μου είναι για να το τιμάμε, όχι για να το ξεχνάμε. Πρόσεχε… όχι για να αρνιόμαστε ότι σφάλαμε… αυτό είναι απλή κουφιοκεφαλιά! Σε αυτό τον μάταιο κόσμο κανείς δεν ήπιε το αλάθητο νερό από το ιερό δισκοπότηρο… κανείς! Όμως, αν σέβεσαι έστω και λίγο τον εαυτό σου, προσπάθησε τα παρελθόντα και παρόντα λεγόμενα να τιμάνε τις παρελθούσες και παρούσες πράξεις. Μην ξεχνάς ότι η γυναίκα του Καίσαρα, ακόμα και στη σύγχρονη εποχή της εικόνας και της ταχύτατα ανακυκλούμενης είδησης, δεν πρέπει μόνο να φαίνεται τίμια… αλλά – την τύχη μου μέσα – να είναι και τίμια…