Shrink

- Πρώτη φορά σε ψυχολόγο…εε;

- …εεε…ναι!

- Μην είσαι σφιγμένος, για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά.

- Εμένα θα μου πεις γιατρέ μου; Απλά ξέρεις… μη μας μείνει και κουσούρι!

- Μη φοβάσαι… γιατί ήρθες;

- Τσάμπα κουπόνια γιατρέ μου από το σύντροφο και συνοδοιπόρο Basilis;

- Ρώσος;

- Όχι καλέ… τώρα βέβαια και γενεαλογικό δέντρο δε ζήτησα, αλλά η Σαλονίκη ακόμα στη Ρωσία δεν εντάχθηκε.

- Καλά και σου δώσανε κουπόνια και ήρθες;

- Γιατρέ μου εσύ μοίρασες κουπόνια και δεν σε νοιάζει, και σε κόφτει που εγώ τα χρησιμοποίησα; Που τον βρήκα δαύτον;

- Τελοσπάντων… ας αρχίσουμε από κάτι…  πες μου κάτι για τον εαυτό σου.

- Σαν τι;

- Ξέρω εγώ; Κάτι που να έχει νόημα! Τι κάνεις στη ζωή σου;

- Βασικά μόλις μετανάστευσα και δουλεύω στην Αγγλία και παράλληλα παλεύω εκεί ένα ρημάδι διδακτορικό.

- Πολύ ενδιαφέρον. Σου αρέσει;

- Καλά δεν σκίζω και τα σώβρακα μου γιατρέ, αλλά παλεύεται!

- Στον ελεύθερο σου χρόνο τι σου αρέσει να κάνεις;

- Νομίζω να τραβάω φωτογραφίες και να μαγειρεύω.

- Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου πλεονέκτημα;

- Γι’ αυτά εσύ τώρα αν δεν είχα κουπόνι θα πληρωνόσουν;

- Απάντα άνθρωπε μου!

- Τελοσπάντων, μάλλον το ότι πάντα προσπαθώ σε κάθε άνθρωπο να βρω το καλό μέσα του.

- Κι αν δεν υπάρχει;

- Τότε την έκατσα!

- Μεγαλύτερη αδυναμία;

- Το φαγητό νομίζω… και ειδικά τα γλυκά! Η ζυγαριά μου τον ξέρει τον πόνο μου κυρ-φαρμακοτρίφτη μου!

- Ψυχολόγος είμαι… δεν είμαι φαρμακοποιός!

- Κανείς δεν είναι τέλειος…!

- Πάμε λίγο στην παιδική σου ηλικία τώρα. Πότε έμαθες πως γίνονται τα παιδιά;

- Σε ηλικία τεσσάρων χρονών από ένα βιβλίο που ήταν ιδιαιτέρως παραστατικό και με το οποίο κοιμόμουν κάθε βράδυ αγκαλιά.

- Χμμμ…

- Ναι ξέρω τι σκέφτεσαι… δεν ήταν το Playboy!

- Πολύ μιλάς…

- Δεν ήξερα να έρθω εδώ για να σε ακούω!

- Και γλωσσάς επίσης!

- Όσο χρειάζεται, αν ακούω μαλακίες.

- Πφφφφ… Πάμε λίγο σε κάτι πιο σοβαρό… πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου;

- Όταν πέθανε ένας φίλος στα χέρια μου.

- …

- Επόμενη ερώτηση;

- Τι θα ήθελες τώρα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο;

- Το ζουζούνι.

- Το ποιο;

- Ααααα να σου πω μανίτσα μου… πάλι καλά που δεν σε πλήρωσα τέτοιος αλμπάνης που είσαι.

- Να σου δώσω κάνα κουπόνι να δώσεις σε κάνα φίλο σου;

- Γιατί; Δεν τους μισώ τους φίλους μου!

- Όπως θέλεις… εγώ αφήνω τρία στο τραπέζι και κάντα ότι θέλεις.

- Λοιπόν τα παίρνω μόνο και μόνο για να ρίξουμε γέλια με Apos, Gi…orgio και Cinderella στις γιορτές όταν θα γυρίσω πατρίδα και θα μιλάμε για πάρτη σου…

υ.γ. Για λεπτομέρειες πως παίζεται το παιχνίδι με το νορμάλ τρόπο... έχει πήξει η Blogόσφαιρα… νισάφι… τα καλυτέρα χρόνια της ζωής μου έχετε φάει… ;-)