Έξοδος^2013

Πέρασε και η χρονιά! Για απολογισμούς δεν έχω όρεξη, τους βαρέθηκα. Οι απολογισμοί είναι ψυχοφθόροι από κάθε άποψη (…εντάξει, έχεις δίκιο πως σίγουρα θα ξανακάνω, αλλά άσε με να γκρινιάζω τώρα!), άσχετα αν το 2012 είχα να αθροίσω ένα σωρό πράγματα, τόσο ανομοιογενή μεταξύ τους. Η ζωή στο Νησί, το λειψό καλοκαίρι και ο στρατός είναι μερικές μόνο από τις εικόνες που συνθέτουν το μεγαλύτερο καμβά του χρόνου που πέρασε και πίσω δε γυρνά. Νέα άτομα, νέες εμπειρίες, νέες στιγμές που στοιβάζονται με υπομονή στο σωρό του βίου μου.

Σας είχα ενημερώσει σχετικώς, αλλά την Κυριακή που μας πέρασε, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, πήγα και είδα την παράσταση που σας είχε συστήσει στην προηγούμενη ανάρτηση. Προφανώς και δεν έχω λόγο να μη συνεχίζω να σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα για τις επόμενες 4 Κυριακές που θα παίζεται. Κάπου εκεί, σε ένα σκαμπό στην Αυλαία, με την καλύτερη παρέα του κόσμου, συντροφιά μελωδιών που με έκαναν να ταξιδεύω άλλες φορές νοσταλγικά, άλλες θυμωμένα και άλλες εντελώς ονειρικά βρέθηκα να σκέφτομαι φευγαλέα τη ζωή μου μέσα στα επόμενα χρόνια. Σε μια χώρα που αλλάζει, μια κοινωνία που δοκιμάζεται, μια γενιά που προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει γιατί της συμβαίνει ό,τι της συμβαίνει, αλλά παράλληλα δεν παύει να ελπίζει... να ονειρεύεται… να σκέφτεται τι να κάνει στο επόμενο σταυροδρόμι. Όποια απόφαση και να πάρω, ειδικά μετά από το trance που διανύω, νομίζω ότι το μόνο σίγουρο, το μόνο στέρεο πράγμα στο οποίο πιστεύω είναι στους ανθρώπους γύρω μου. Άλλοι έστεκαν στις μοναξιές μου στο Νησί μέσα από ένα Skype, άλλοι μέσα από ατέλειωτα threads στο Facebook, άλλοι με απολαυστικές συζητήσεις στο Κέντρο Εκπαίδευσης. Στο γύρνα μου, στην επιστροφή στη βάση της καρδιάς μου, γέμιζαν με θέρμη τα Σαββατόβραδα πάνω σε έναν καναπέ. Νομίζω, είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι όσο έχω αυτούς, δεν έχω τίποτα να φοβάμαι…

Κάθε νέος χρόνος είναι ευκαιρία για αυτό το επίθετο που συνειδητά χρησιμοποιούμε… για το νέο! Παράλληλα με τα προφανή, δηλαδή την υγεία και την όσο το δυνατόν οικονομική ευκολία, ένα έχω μόνο να ευχηθώ: πολλές, δυνατές και γόνιμες νέες στιγμές! Και να σου εκμυστηρευτώ και κάτι; Αν, λέω αν, κάνεις και κάνα νέο λάθος, μη σκας, κι αυτό εσύ είσαι… άκου με!

Σε αφήνω με το τραγούδι που αγάπησα όσο κανένα άλλο μέσα στο 2012. Επίσης, αν πας στο Έξοδος δώσε σημασία όταν θα το ερμηνεύσει μια αξιολάτρευτη και ταλαντούχα νέα ηθοποιός σε μια ταξιδιάρικη διασκευή…

Καλή χρονιά φάτσες!