SMASH

Ήρθε η ώρα να ομολογήσω ότι είμαι τέκνο της παγκοσμιοποίησης. Με λίγα λόγια, γνήσιο σκλαβάκι της Coca-Cola (zero παρακαλώ…τι άλλο θα μπορούσα), λάτρης της pop κουλτούρας, άμεσα αντιδραστικός στους ήχους ρυθμικών beats και προσκυνητής των αλογίσιων Burger King. Για όλα τα παραπάνω δεν είμαι ενδεχομένως περήφανος, αλλά δηλώνω πιστός σκλάβος των παθών μου, μη νομίζεις, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω το δόλιο τον Hume.

Σαν γνήσιο, λοιπόν, παιδί της εποχής του καπιταλισμού, και δη του αμερικάνικου, αγαπώ τα αμερικάνικα serials. Ορίστε, το έβγαλα από πάνω μου και ησύχασα. Ιδιαίτερα από τότε που τα torrents έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής διολισθαίνω όλο και πιο πολύ στο δρόμο της αμαρτίας να κρυφοκοιτάζω από την κλειδαρότρυπα την αμερικάνικη κοινωνία, τόσο αυτή που πραγματικά είναι, όσο κι αυτή που οι πάσης φύσεως παραγωγοί θέλουν να μας δείχνουν.

Μέσα στο συνονθύλευμα των serials, τις δύο τελευταίες season ξεχώρισα μια παραγωγή ιδιαίτερη. Ως λάτρης των musicals, δεν μπορούσα παρά να ξεχωρίσω το SMASH, το οποίο αφορούσε τον άγνωστο για πολλούς κόσμο του Broadway, την κοιτίδα του αμερικάνικου θεάτρου. Δολοπλοκίες, έρωτες, αμερικάνικα όνειρα, ιδρώτας, μίση, αγάπες, φιλίες, πρόβες, castings, όλα μπλέκουν υπέροχα σε ένα serial που κράτησε δύο μόνο seasons. Οι ήρωες εξαιρετικά δομημένοι, με τα όνειρα και τα εμπόδια του καθενός να προβάλλουν σε κάθε επεισόδιο, προχώρησαν δύο ολόκληρες seasons, με τη δεύτερη να είναι σκάλες ανώτερη, πληρέστερη και αισθητικά πιο άρτια από την πρώτη (πράγμα εξαιρετικά σπάνια για τηλεοπτικό προϊόν).

Παρότι, το Glee χρονικά προπορεύεται του SMASH, μπορούμε επί της ουσίας να μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικά προϊόντα. Πρώτα από όλα το SMASH διαθέτει συνεκτικό storyline και πλήρεις χαρακτήρες, σε αντίθεση με το εφηβικό και παράταιρο Glee. Επιπλέον, το τελευταίο στηρίχθηκε αποκλειστικά στη διασκευή γνωστών τραγουδιών, ενώ το SMASH προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα, με το μισό πλήθος των τραγουδιών να είναι original συνθέσεις. Για το τέλος, αξίζει κάποιος να σημειώσει και τα μεγάλα ονόματα που θα δει κανείς στο SMASH, όπως οι Anjelica Huston, Debra Messing, Jack Davenport, Katharine McPhee, Christian Borle και Megan Hilty, ενώ στο τιμόνο της παραγωγής συναντάμε τον Steven Spielberg.

Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να εισέλθετε στον κόσμο του SMASH, εκεί που η απλή γκαρσόνα έχει δικαίωμα να γίνει πρωταγωνίστρια, λιώστε στο παραμύθι που μπορεί να σας πουλήσει ο λαμπερός κόσμος του Broadway και κουνηθείτε στους ρυθμούς της μουσικής, με ένα αυθεντικό αμερικάνικο προϊόν. Being gay…is always a plus!

Motto του serial είναι “Τα αστέρια δεν γεννιούνται, δημιουργούνται”. Ευκαιρία να γίνεται μάρτυρες αυτής της διαδικασίας… χωρίς καθόλου ενοχές…