Semantics^21

Πένθος βαρύ στο Παπαριζέικο!

Σου λέει, μετά τα τελευταία νέα που κυκλοφόρησαν για την πάλαι ποτέ μόνη επιτυχία της Νέας Δημοκρατίας του Κωστάκη Καραμανλή, δηλαδή τη νίκη στη Eurovision με το My Number One, η Έλενα έχει δυο βδομάδες να φάει πιτόγυρο. Αυτό αγαπητέ μου δεν είναι φυσιολογικό… πρώτον γιατί η Έλενα με το πιτόγυρο είναι συνδεδεμένη ωσάν τον Σαμαρά με το πρωτογενές πλεόνασμα… και δεύτερον γιατί ο τζίρος του delivery έχει πέσει κατακόρυφα σου λέει αυτές τις δυο βδομάδες. Που είδε 13% ΦΠΑ ο σουβλατζής της γειτονιάς της μεν, αλλά ξινό του βγήκε δε!

Γυρνώντας, όμως, στα μουσικά, ελάχιστη σημασία έχει ποιος έγραψε τη μουσική για το My Number One. Κι ο Μπάμπης Γκολές να το είχε γράψει, το hidden story θα κρυβόταν πάντα πίσω από τους στίχους. Εδώ, λοιπόν, θέλω να μοιραστώ μαζί μας μια ακόμη τρανταχτή αλήθεια, μια μουσική βόμβα που θα ταράξει συθέμελα την μουσική σκηνή. Οι στίχοι του τραγουδιού ΔΕΝ αναφέρονται στον υποτιθέμενο αγαπημένο της Έλενας, τον τότε Τόνι Μαυρίδη, ούτε σε κάποιο τεκνό άρτι απόφοιτο λυκείου που ζαχάρωνε η Ναταλία Γερμανού. Περήφανα σας λέω…ΟΧΙ! Το τραγούδι αποτελεί ύμνο στο μόνο και ατέλειωτο πάθος της Έλενας… τα πιτόγυρα!

Αν το σκεφτείτε και μόνο, οι στίχοι του άσματος αποκτούν ένα εντελώς καινούργιο νόημα. “You’re my love undercover, you’re my secret passion and I have no other”…έκδηλη η λατρεία της τραγουδίστριας για τη λαδωμένη πίτα και το γύρο χοιρινό που λιγδώνει και τις πιο απαιτητικές κοιλίτσες… μια αγάπη καταδικασμένη, όμως, όταν πρέπει να ανεβαίνεις καθημερινά στις ζυγαριές… εξ ου και το τρώει στα κλεφτά, σχεδόν undercover. Ο στίχος “you’re delicious” αποτελεί τρανή απόδειξη ότι για το πιτόγυρο και μόνο γίνεται ο λόγος!

“You are the one, you're my number one/ The only treasure I'll ever have/ You are the one, you're my number one/ Anything for you 'cause you're the one I love”

(έρωτας + κοιλιοδουλεία = L.F.E)

Όμως μην νομίζεις ότι η Έλενα δεν αναγνωρίζει το πάθος της, αυτό που σαν κάθε άλλη αμαρτία, την έχει ωθήσει σε κάθε εμφάνιση της πλέον να πηγαίνει ακουμπώντας τοίχο-τοίχο επειδή ο κορσές τη σφίγγει σαν θηλιά. “You're addiction, my conviction/ You're my passion, my relief, my crucifixion”. Μα τι Γολγοθά περνά αυτή η κοπέλα…

Η αποθέωση, η απόγνωση του ανθρώπου που ζει τις αδυναμίες του στο έπακρο έρχεται με μια σπαρακτική ομολογία, μια δήλωση βαθειάς αγάπης στο δίπιττο που μπορεί να χορτάσει και τον πιο πεινασμένο, τον πιο απαιτητικό φαγάνα...

“Never leave me and believe me/ You will be the sun into my raining season/ Never leave me and believe me/ In my empty life you'll be the only reason”

(κατά το «Ντορή μην με αφήνεις, θα φαρμακωθώ!»)

Τώρα που έμαθες την όλη αλήθεια… πάμε για ένα πιτόγυρο με 13% ΦΠΑ;