Οι άνθρωποι είναι πάντα προσκολλημένοι
με αντικείμενα που τους θυμίζουν καταστάσεις ή πρόσωπα. Είναι υλικά σημεία
αναφοράς που αντικαθιστούν στη μνήμη τους τις άυλες στιγμές. Το μνημονικό, βλέπεις,
είναι σπανίως αρκετό για κάτι τέτοιους σκοπούς. Επίσης, μην ξεχνάς ότι η μνήμη
έχει παράλληλα το κακό συνήθειο να είναι ασθενής.
Δεν έχεις αναρωτηθεί ποτέ
γιατί οι άνθρωποι κρατούν φωτογραφίες των αγαπημένων τους προσώπων στο
πορτοφόλι, γούρια στην τσάντα, ή ακόμα αναμνηστικά αντικείμενα; Πιο σπάνια,
συνδέουν συγκεκριμένες μυρωδιές με γεγονότα. Για παράδειγμα, όσο παράξενο κι αν
ακούγεται, η μυρωδιά από το φιδάκι για τα κουνούπια μου θυμίζει πάντα το
εξοχικό μου. Στα ανεξήγητα της φύσης μπορεί να προστεθεί η συνήθεια που είχε ο ξάδελφος
μου, όταν ήταν μικρός, να ηρεμεί με ένα κομμάτι ύφασμα από ένα γυναικείο ρούχο.
Τελευταία βρίσκω τον εαυτό μου
να επηρεάζεται συναισθηματικά από δύο ρούχα. Το ένα είναι ένα πουλόβερ που μου
έκανε δώρο το ζουζούνι και το δεύτερο μια ζακέτα, χριστουγεννιάτικο επίσης δώρο
από μια φίλη. Επάξια συμπλήρωσαν το κασκόλ που μου δώρισαν δύο συμμαθητές μου
όταν έφυγα πίσω τον Σεπτέμβρη. Στην προχωρημένη μου ηλικία, μάλλον το μάλλινο
στοιχείο είναι το νέο σημείο αναφοράς μου με έναν κόσμο που ένιωθα ήρεμος και
ασφαλής. Δεν πίστευα ποτέ ότι φορώντας ένα ρούχο, θα ένιωθα τέτοια γαλήνη, αλλά
τελικά το μυαλό του ανθρώπου μπορεί να παίξει πολύ παράξενα παιχνίδια…
Συμφωνώ.. το μαυλό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε ρε. Εμένα θυμάσαι γι αυτό χαϊδεύεις το πουλόβερ. χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι, η μυρωδιά των άσπρων κρίνων μου θυμίζουν κάτι πολύ δυσάρεστο....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό μεσημέρι
περιμενεις να σχολιασω αναρτηση που περιεχει την λεξη ζουζουνι ?? Ε οχι
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Basilis χαχαχαχα θεός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι,γενικά και οι 5 αισθήσεις παίζουν παράξενα παιχνίδια.
Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι που γύρισα από την Argentina, κρατούσα ένα t-shirt εκτός πλυντηρίου (το λέω κομψά), επειδή είχε κρατήσει τη μυρωδιά ενός αγαπημένου φαγητού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι περίεργα παιχνίδια.
(ΥΓ Κάποια στιγμή το έπλυνα βέβαια...)
Ηφαιστίωνα...να φανταστώ...το μυαλό... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήBear...γαμώτο...προδόθηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦούλη...απαπα!! Είπαμε κατάθλιψη, αλλά όχι και τέτοια πράγματα! Ευχάριστες σκέψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί βρε Βασιλάκη; χαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήGi...orgio, αμέσως να συμφωνήσεις με τον από πάνω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την Έκτη Αίσθηση της Κωλέτσα...τι ξέρουμε;
Apos...πάλι καλά που έβαλες την παρένθεση προς αποκατάσταση της φήμης σου ως παστρικοΘοδώρα!! Σε ψησταριά είχες πάει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως γιατί και τα δυο ρούχα, σε "αγκαλιάζουν" και σε ζεσταίνουν! Βέβαια καλύτερα να είχες δίπλα σου αυτούς που σου τα δώρισαν, αλλά πού θα πάει θα ξανασμίξετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήTurigr, ο άνθρωπος στην ανάγκη συμβιβάζεται με υποκατάστατα. Για λύπηση είναι, αλλά τι να κάνει κανείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως να σταματούσες να σνιφάρεις το φιδάκι για τα κουνούπια? Αυτή η τάση και τέρψη σου για τα παραφερνάλια με ανησυχεί
ΑπάντησηΔιαγραφήLittle German...αφήστε μου πια και μια απόλαυση!!
ΑπάντησηΔιαγραφή