Flesh

Λείπετε όλοι, είναι άσκοπο να το αρνείστε και να ισχυρίζεστε το αντίθετο. Γιατί η κρίση θα χτυπήσει σε πολλά τον έλληνα, αλλά ποτέ στις διακοπές του. Να ξέρετε, πως αν κάποιον Αύγουστο συναντήσετε μια γεμάτη Αθήνα, τότε τα πράγματα θα έχουν πιάσει πάτο. Εδώ από την άλλη, δεν υπάρχει μήνας που να αδειάζει η πόλη, και έτσι θαρρείς πως έχει μονίμως μια κινητικότητα, αν εξαιρέσεις κάτι υπερβολικά κρύες και βροχερές νύχτες του χειμώνα, που ύπαρξη κόσμου εξάγεται μόνο από τα φωταγωγημένα καθιστικά.

Πέρασε και η παγκόσμια μέρα οργασμού ανεκμετάλλευτη. Τι να την κάνεις να μου πεις μια μέρα μόνο όλο τον χρόνο για ένα τόσο υπέροχο πράγμα, σχεδόν ψυχοθεραπευτικό; Αναλογίζομαι εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν νιώσει αυτό το μούδιασμα σε όλο το κορμί και το πέρασμα στην άλλη διάσταση, το οποίο περιττό να τονίσω ότι στον άνδρα δεν ταυτίζεται στον υπέρτατο βαθμό πάντα με την κάθε εκσπερμάτιση. Και μόνο η ιδέα δυο σωμάτων που γίνονται ένα είναι ό,τι πιο όμορφο έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε μόνο εμείς και άλλα δύο θηλαστικά στον πλανήτη που κάνουμε σεξ και για ευχαρίστηση, πέρα από αναπαραγωγή (ξέρω και ποια - αφού μου τα έμαθε το ζουζούνι - αλλά δεν θα κάνω τον έξυπνο). Έχεις μετά αυτή την ανεκδιήγητη παροιμία του «αν πιάσει η μαλακία, τύφλα να χει το γαμήσι», που ποιος αγάμητος και ανέραστος άνθρωπος την ξεστόμισε ήθελα να ‘ξερα, που να τον βρουν και να τον στείλουν «στην πυρά με τις ξενέρωτες» που λέει και η Άννα-call-me-μούμια.

Σας αφήνω με μια από τις ομορφότερες ερωτικές σκηνές του παγκόσμιου κινηματογράφου, θυμίζοντας ότι είμαστε φτιαγμένοι και από σάρκα, κάτι που στο βωμό του πολιτισμού τείνουμε να το ξεχνάμε…