Το φεγγάρι δεν είναι ρομαντικό γιατί είναι ψηλά και φαίνεται χλωμό.Δηλαδή μπορεί να είναι και για αυτό, αλλά τουλάχιστον όχι για τα πάντα και για όλους. Το φεγγάρι είναι σχεδόν χρηστικό, γιατί από όπου κι αν το κοιτάξεις είναι το ίδιο και αυτό. Μπορεί δηλαδή να λούσει με το φως του δυο άτομα, ακόμα και αν αυτά βρίσκονται σε άλλα μήκη και πλάτη.
Οι σταθερές πάντα φαντάζουν ρομαντικές, γιατί βολεύει να γνωρίζεις ότι 384.403 χιλιόμετρα μακριά κάτι θα στέκει κοινό για δύο ή περισσότερα άτομα. Αν αυτό είναι ένας πλανήτης γεμάτος κρατήρες, μικρό το κακό. Μη ξεχνάς ότι ο ρομαντισμός δεν είναι κάτι πέρα από μια παρηγοριά για να ξορκίσεις το κακό ή να ευλογήσεις το καλό… τίποτα παραπάνω!
Θα μου πείτε γιατί δεν κοιτάς τα αστέρια; Μα αγαπητοί μου, γιατί τα αστέρια θέλουν γνώση και ταλέντο στην ανάγνωση. Ελλείψει, λοιπόν, σωστής εκπαίδευσης, δεν έχεις την πολυτέλεια να χαζεύεις λάθος σταθερές. Το φεγγάρι από την άλλη είναι πάντα εκεί, και μόνο ένας ανεγκέφαλος θα έκανε λάθος. Τόσο απλό!
Κατά βάση, γι’ αυτό το λόγο έχω αποφασίσει να υμνώ το φεγγάρι, για την όποια παρηγόρια μπορεί να που προσδώσει. Μια υποψία ότι σε μια δύσκολη στιγμή, θα μπορώ να στρέφω το βλέμμα μου στον ουρανό και θα ξέρω ότι και κάποιο άλλο κεφάλι βλέπει τον ίδιον πλανήτη με τους ίδιους κρατήρες.
καταπληκτικό ποστ....και το λέω εγώ, που ξέρεις τη γνώμη μου περί ρομαντισμού...χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ότι βλέπουμε συνέχεια την ίδια πλευρά του φεγγαριού; Τώρα δεν θυμάμαι που το διάβασα αυτό όμως.. :)
Να το λέει και εδώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://endiaferonta.com/?p=29484
αχ τί ωραίο ποστ! εξαιρετική η σύλληψη! επιπλέον που έχει και τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήω φεγγαρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήβασικά υπάρχει η διαφορά ώρας...οπότε ούτε το φεγγάρι είναι σταθερά
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλωστε δε φταίει το φεγγάρι αλλά το γεγονός ότι έχουμε συναισθήματα τουλάχιστον περίπου
Θα φύγεις και σκέφτεσαι το ήμισυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ τι ωραίο ποστ ήταν αυτο ?!?!?!? Με το που μπήκα αμέσως έπεσε το μάτι μου πάνω στο ''384.403'' και ήμουν ''oh noo'' hahaha αλλά διαψεύστηκα .. Εμένα πάντως το φεγγαρι με μελαγχολεί. Ακόμη και με την καταλληλη παρέα ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν Giorgio συμφωνείς με κάποια μορφή ρομαντισμού, τότε μάλλον είναι πετυχημένο το κείμενο! Αν και θα έλεγα ότι το παρόν post εκφράζει μια πιο κυνική και χρηστική μορφή ρομαντισμού, που μάλλον ταιριάζει με σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Ηφαιστίωνα, το είχα υπ' όψιν να πω την αλήθεια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήPetites Musiques De Mon Coeur μου, το τραγούδι είναι εξαιρετικό. Ακόμα πιο εξαιρετική είναι μια version του με την Ute Lemper Που αδυνατώ να βρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσωτε....ωωωωωωωωωωω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ Περσέα είσαι αθεράπευτα κυνικός...ΤΕΛΟΣ...χαχαχαχα!! Ας μείνεις και εσύ λίγο ξύπνιος αν είναι μικρή η διαφορά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙθάκη-man...τι άλλο να σκέπτομαι ο δόλιος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα Basilis να μάθω τι σκέφτηκες όταν είδες τον αριθμό...πολύ περιέργεια λέμε!! χαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή