Ever in love with your blood lust and need?
Σε μια πόλη που γίνεται όλο και πιο αφιλόξενη, με ένα διαρκή τυφώνα πάνω από την κάρα της, το καλοκαίρι κατέφθασε κι επίσημα. Οι ρυθμοί δεν αποκτούν βέβαια τη βραδύτητα και νωχελικότητα που πρέπει. Η άδεια μοιάζει όνειρο απατηλό, άσε που παίζει σοβαρά να έχω και μόνιμη άδεια οσονούπω. Οι άνθρωποι γύρω μου γίνονται όλο και περισσότερο οξύθυμοι και εγώ πάλι σκέφτομαι ότι ο χρυσός κανόνας της ισημερίας δεν ταιριάζει γάντι σε όλα όσο κινούνται στα δέκα μέτρα από μένα. Αν η φύση έχει τη δική της ισημερία, τότε αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι μπορούν να βρουν ποτέ τη δική τους χρυσή τομή ή στριφογυρίζουν σαν τη χρυσόμυγα δεμένη στην άκρη μιας κλωστής.
Βάλσαμο σε όλο αυτό, μια καλημέρα και μια καληνύχτα, μια έννοια. Πάλι καλά που μέσα σε αυτό τον κυκεώνα αντικρίζω ένα ζευγάρι υπέροχα υγρά μάτια που με ηρεμούν και μπορώ να πιστεύω σε κάτι. Οι εκκλησίες βλέπεις γκρεμίστηκαν στο διάβα μου εδώ και χρόνια, μη φυσικές στην όψη. Μόνη πίστη ακλόνητη – σχεδόν φυσική - όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν γεράσω, παραμένει ο έρωτας.
Στην ισημερία, σε εκείνο που Θεοί και Δαίμονες πιστεύουν, στη σχεδόν μαγική φυσική ισορροπία. Κυνηγώντας τα προσωπεία των ζώων γυμνοί μέσα στους αγρούς, πασχίζοντας για να ξεφύγουμε από τη κλωστή και να πετάξουμε ελεύθεροι. Σου προτείνω το ψαλίδι… τράβα κι εσύ μια ψαλιδιά και αφέσου ελεύθερος στον αγέρα…
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι έχουμε ένα πρόβλημα στο να βρίσκουμε την ισορροπία μας.. με δυσκολία..
:)
Kαλημέρα! Νομίζω ότι τα υγρά μάτια και οι Φίλοι (με το «Φου» κεφαλαίο) ρίχνουν μάσκες, διαλύουν αυταπάτες, ηρεμούν συνειδήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή(και κάνουν πολλούς άλλους να ανησυχούν βαθύτατα)
πολύ όμορφο ποστ....μπράβο...απλά σόρρυ που θα στο χαλάσω λίγο...μεταξύ μας, πολύ μεταξύ μας...θερινό ηλιοστάσιο είχαμε.....όχι ισημερία...:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα υγρά μάτια είναι που τα λένε όλα. Μπροστά τους όλα τα άλλα χάνουν κάθε δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Τι μου θύμισες με τη χρυσόμυγα...
Ηφαιστίωνα, μερικές φορές είναι πολύ πιο απλό από αυτό που φανταζόμαστε. Μόνοι μας κάνουμε δύσκολη τη ζωή μας νομίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μαζί σου Apos μου και για το κομμάτι των φίλων. Αν και μεταξύ μας είχα την ανάγκη να μιλήσω σε αυτό το Post για τον έρωτα. Σε άλλο θα είμαι πιο αναλυτικός και για το άλλο κομμάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφή(προβλημά τους...να το κοιτάξουν πάραυτα!)
Χαχαχαχα!! Κι έλεγα Giorgio μου ότι έχω κάνει πατάτα, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ποια. Ήμουν σίγουρος ότι αν ήταν εσύ θα με διόρθωνες! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. Ας το θεωρήσουμε λοιπόν, ένα καθυστερημένο post για την ισημερία!
Turi μου τα υγρά μάτια, οποιουδήποτε ανθρώπου, όπως έθεσε σωστά ο Apos από πάνω, είναι φάρμακο ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. Τις παίδευες βρε σαλτιμπάγκε οταν ήσουν μικρός;
λοιπον μηδενικε κοιτα να δεις, αρχιζεις να γινεσαι ακρως ποιητικος και λυρικος και εμεις που εχουμε μικρα και ασημαντα μυαλα δυσκολευομαστε να σε πιασουμε...2 πραγματα θα πω, πρωτον οτι οι ανθρωποι γυρω μας αλιμονο και αν δεν γινοταν πιο οξυθυμοι απο ποτε με την κατασταση που επικρατει, και δευτερον οτι εισαι πολυ επικαιρος με τους 30 seconds ωρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέψεις επί ηλεκτρονικού χάρτου δεν είναι τελικά αυτά τα έρμα τα Blogs Βασίλη μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρό και ασήμαντο μυαλό; Δοκώ πως υποτιμάτε αισθητά τον εαυτό σας.
υ.γ. Τους 30 τους περιμένουμε πως και πως... ;-)