Deal

Οι κοινωνίες προχωρούν με Deals. Έρχεται ένα παρεάκι και σου λέει θα κάνω αυτά και αυτά. Εσύ λες μου κάνει και του δίνεις την άδεια να προχωρήσει. Τώρα αυτός στο δρόμο μπορεί να παρεκκλίνει από τους όρους του Deal, οπότε έρχεσαι εσύ και του λες, έλα να κάνουμε ένα νέο. Το κάθε Deal βλέπεις έχει ημερομηνία λήξης. Ενίοτε λύεται και μονομερώς. Αυτό λέγεται Εκλογικό Deal!

Στις κοινωνίες υπάρχουν και άλλα Deals βέβαια, όπως για παράδειγμα όταν πας σε ένα βουλευτικό γραφείο και ζητάς από τον βουλευτή να σε βολέψει. Συχνό κι αυτό το λες! Ελάχιστη σημασία έχει αν θα πας εσύ ή αν θα στείλεις τη θεία σου τη Μαρίτσα, μιας και δια αντιπροσώπου το Deal μια χαρά κλείνει. Πως θα ζήσουν και οι δηλώσεις του νόμου 105; Αυτό λέγεται Κοινωνικό Deal!

Η ελληνική κοινωνία επιβιώνει χρόνια τώρα με τέτοιου είδους Deals. Κοινό μυστικό σου λέει. Το ξέρουμε, το βλέπουμε, αλλά κάνουμε τον κινέζο! Μετά βέβαια γκώσαμε στους δημόσιους υπάλληλους, λαδώσαμε εφορίες και πολεοδομίες, φοροδιαφύγαμε μέσω αποδείξεων και δηλώσεων εισοδημάτων, κτίσαμε και κάνα αυθαίρετο, καταπατήσαμε λίγη δημόσια δασική γη και βγάλαμε κάμποσες πιστωτικές καρτούλες που γεμίζαμε με ευλάβεια. Όχι όλοι βέβαια, αλλά οι δημοκρατίες κινούνται από τις πλειοψηφίες… πώς να το κάνουμε βρε αδερφέ!

Κακά τα ψέματα, η Ελλάδα μετά το 1981 έγινε καλύτερη. Εξαλείφθηκαν πολλές αδικίες, έγιναν έργα, λαδώθηκε το άντερο πολλών… αλλά όλα αυτά με τραγικές συνέπειες. Είχαμε μια κατά Pareto βελτίωση… και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί σχεδόν κανείς. Τι πήγε στραβά είναι το θέμα! Το έχω πει ξανά, το λάθος έγινε στη δεύτερη θητεία Α. Παπανδρέου, όταν συνέχισε το αναπτυξιακό πρότυπο του εξωτερικού δανεισμού και δεν προωθήθηκαν δομικές αλλαγές. Αν και αυτό το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση…

Το ζήτημα πλέον είναι τι γίνεται από τούδε και στο εξής. Η επιταγή της «Αλλαγής» είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Αρχικά πρέπει ο πολίτης να συνειδητοποιήσει τα λάθος Deals που έκανε δεκαετίες τώρα, στα οποία αρνιόταν πεισματικά να διαβάσει τα ψιλά γράμματα. Αυτό δυστυχώς δεν υπάρχει καν σαν υπόνοια στον ορίζοντα. Έπειτα πρέπει οι πολιτικοί παράγοντες να αναγνωρίσουν την ευθύνη τους στα υπογεγραμμένα Deals, για τα οποία φέρουν ακόμα πιο μεγάλη ευθύνη από το μέσο πολίτη. Το τελευταίο βήμα είναι η Ανατροπή Όλων μέσα από ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αν υπάρχουν νέες πολιτικές δυνάμεις, τώρα είναι η στιγμή να φανερωθούν. Αν όχι, τότε πρέπει να βάλουμε κώλο κάτω και να δούμε τι θα κάνουμε!

Αν σε όλο αυτό το σκεπτικό μπορεί κανείς να χρεώσει τον Παπανδρέου είναι επειδή προχώρησε σε ένα βαρυσήμαντο Deal χωρίς την ουσιαστική συγκατάθεση των άλλων μερών… ούτε καν με τη συγκατάθεση του βουλευτικού σώματος! Θα είναι τραγικό να περάσει και ένα δεύτερο Deal με τον ίδιο τρόπο. Βλέπεις, οι Δημοκρατίες έχουν ακόμα και το δικαίωμα στη φτώχια. Αν δεν συμφωνείς σε αυτό δεν γίνεσαι αυτόματα ευεργέτης, αλλά απλά λιγότερο δημοκράτης!

υ.γ. Λέξη κλειδί… partial review