Είναι κάποια είδους ταξίδια
που σε εφοδιάζουν με πολύ υλικό… ξέρεις.. για καφέ, τσιγάρο και συζήτηση σε
έναν καναπέ. Πάντοτε, βέβαια, αγαπούσα τα ταξίδια γιατί δεν ξέρεις τι θα σου
φέρουν. Συνήθως έχουν την τάση να απομυθοποιούν, αλλά είναι και φορές που σε κάνουν
να εκτιμάς. Διττά συναισθήματα, σε ένα κόσμο που αν έχει κάτι σταθερό είναι
μόνο αυτό… ο έντονος δυϊσμός.
Ξέρεις κάτι;… και αυτό είναι
κατάθεση ψυχής… το δεδομένο είναι άτιμο πράγμα. Σε κάνει να συνηθίζεις. Από την
άλλη, όχι ότι δεν αγαπώ τη συνήθεια. Για την ακρίβεια, τη λατρεύω! Όμως όταν
συνηθίζεις κάτι, δεν μπορείς να εκτιμήσεις τι θα νιώσεις όταν το χάσεις.
Οι παρούσες συνθήκες με
βρίσκουν πρωτίστως σε κατάσταση απώλειας και μετά αλλαγής. Καλό ή κακό… θα
δείξει. Τώρα πάνω σε ένα τρένο, προσπαθώ να αφουγκραστώ για πρώτη φορά, αλλαγές
που τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα.
Πρώτη φορά, γύρω στα 25, είχα
ταρακουνηθεί, και μάλιστα όχι για καλό. Σήμερα, και 5 χρόνια αργότερα πάλι ένας
σεισμός. Αυτή τη φορά, βέβαια, για καλό. Τότε δεν είχα να χάσω απολύτως τίποτα.
Τώρα ήδη μετράω απώλειες που πονάνε τόσο!
Τι κάθομαι και σου λέω και
σένα βρε άγνωστε αναγνώστη; Ανάθεμα κι αν καταλαβαίνεις, και δεν φταις κιόλας!
Από την άλλη, γι’ αυτό εν μέρει δεν διατηρούμε όλοι τα blogs μας;
Ποιος δίνει κερατιάτικα για ψυχολόγους…
μου αρέσει η διττή προσέγγιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φιλιά μου.
το ταξίδι σε κάνει να συνειδητοποιήσεις κάποια πράγματα(αυτό που φαντάζομαι ότι εννοείς).Να απαλλαγείς από κάτι το δεδομένο και να ξεφύγεις απτη συνήθεια την οποία μπορεί και να ξαναζητήσεις γιατί μέσα σε αυτή νιώθει κανείς ασφάλεια.Καθώς συνήθεια συνεπάγεται σταθερότητα και επομένως συναισθηματική σιγουριά.Θεωρώ όμως ότι δεν είναι δυνατόν κάποιος να καταλάβει τον εαυτό του όταν δεν μπορει να τον διαχωρίσει με το πλήθος που μοιράζεται τις ίδιες συνήθειες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα Μηδενικέ μου! Έτσι είναι.. κάθε ιστολόγιο και καημός.. πολύ μελό ε; Θα την βρεις την άκρη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω αγαπητή μου (...με το όνομα σιδηρόδρομο!!) ότι όλα στη ζωή έχουν δύο όψεις αρχικά. Και το αρχικά είναι πάντοτε λέξη κλειδί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερσέα μου, είναι λίγο προσέγγιση απόδρασης/φυγής αυτή που προτάσσεις. Δεν είναι κατ' ανάγκη πάντα έτσι, αλλά σίγουρα έχει αξία και μια τέτοια οπτική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέω Ηφαιστιωνά μου...τι κάνω; Κουκιά σπέρνω; Μωρέ θα την βρω, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θέληση να υπάρχει...και από αυτήν υπάρχει αρκετή δόξα τον Θεό. Αυτό νομίζω ότι μου δίνει δύναμη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι και άγνωστε αναγνώστη; εδώ έχουμε ξεσκίσει τους καναπέδες να ακούμε ο ένας τον άλλο, πότε σε χαρές, πότε σε μουτζούφλες,όλα μια χαρά και δεν κοστιζει τίποτα, αν δεν μας αρέσει ντυνόμαστε και φεύγουμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό απόγευμα μηδενικέ....
"Αιώνες τώρα το ταξίδι είναι η πιο ευρεία χρησιμοποιημένη και η πλέον εύστοχη μεταφορά της ζωής. Συχνά λέμε ότι δεν ξέρουμε ποιο δρόμο να πάρουμε για να πετύχουμε το στόχο μας. Και δεν υπάρχει παραμύθι ή θρύλος δίχως μια μακρά εξαγνιστική πορεία σπαρμένη με παγίδες και κινδύνους, στο τέλος της οποίας βρίσκεται η ευτυχία ή ο θάνατος..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
Αυτό να μου πεις Φούλη μου! Αλλά μη ξεχνάμε ότι υπάρχει και πολύς κόσμος που διαβάζει και δεν αφήνει ποτέ σχόλιο. Αυτοί δεν είναι λιγότερο αναγνώστες και δεν πρέπει να τους ξεχνάμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι Turi μου τυχαία αυτή η μεταφορά...όσο λογοτεχνική και να φαίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου και σε σένα!