Είναι σωτήριο να βλέπεις τη
διάσταση ανάμεσα στο λόγο και τις πράξεις. Και είναι αγαπητέ μου αναγνώστη
σωτήριο, πρωτίστως γιατί σε κάνει να αναλογίζεσαι πόσο σημαντικά είναι μερικά
πράγματα που έχεις και απολαμβάνεις, όπως μια αμοιβαία φιλία, μια υγιής αισθηματική
σχέση και μια εν γένει ισορροπημένη ζωή.
Πολύ συχνά παρατηρώ κόσμο να
δηλώνει, στις μέρες μας όλο και πιο έντονα, πως οι ανθρώπινες σχέσεις γίνονται
όλο και πιο δύσκολες, ειδικά οι ερωτικές. Παρόλο που αυτό έχει ομολογουμένως
ένα ψήγμα αλήθειας, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι τι συμβαίνει όταν εμείς οι
ίδιοι σαμποτάρουμε την προσωπική μας εν δυνάμει ευτυχία. Το θέμα γυρίζει
αναπόφευκτα ακόμα μια φορά στα περιβόητα κουτάκια, με τα οποία στολίζουμε ο
καθένας την κοσμοθεωρία του. Ωστόσο, τι συμβαίνει όταν έρχεται ένας άνθρωπος
που ικανοποιεί σχεδόν όλες τις συνθήκες; Πόσο large έχουμε γίνει για να λέμε ‘έλα βρε αδερφέ… θα βρεθεί ο επόμενος’.
Ειδικά δε, πόσο εγωιστές έχουμε γίνει ώστε να κρατάμε το εν λόγω ‘τεφαρίκι’ για
συναισθηματική καβάτζα, έτσι ώστε να ικανοποιήσουμε το αδηφάγο εγώ μας.
Θα μου πεις ρε Μηδενικέ, τι μας
λες; Ότι οι άνθρωποι είναι ζώα εγωιστικά; Μάντεψε κάτι… η γη γυρίζει κιόλας! Προφανώς
και δεν πέφτω από τα σύννεφα, απλά επειδή γενικά έχω καταφέρει σε προσωπικό
επίπεδο να ισορροπήσω, ίσως έχω χρόνο να παρατηρώ τις συμπεριφορές των άλλων.
Σέβομαι απόλυτα και πάντα επικροτώ τη διάθεση κάποιου να θέλει να ζήσει τη ζωή
του με συχνές εναλλαγές. Δεν μπορώ, όμως, να γνέφω με συγκατάθεση σε κάποιον
που πετάει ‘καλές περιπτώσεις’ και παραπονιέται ότι οι ‘καλές περιπτώσεις’
είναι απλά η εξαίρεση και δεν του τυχαίνουν. Γιατί σε κάθε τέτοια περίπτωση, θα
συστήσω απλά έναν καλό ‘οφθαλμίατρο’…
Νομίζω πως καλύτερα πρέπει να συστήσεις έναν καλό ψυχίατρο...διότι το πρόβλημα αγαπητέ μου είναι σε εσωτερικό και όχι σε εξωτερικό όργανο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κάλυψε ο κύριος από πάνω μου. Πλην όμως δεν θα κουραστώ να λέω και να γράφω τη σοφή κουβέντα ενός Ισπανού τραγουδοποιού: «δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να νοσταλγείς αυτό που ποτέ δεν συνέβη».
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι χάνονται τα τρένα για πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι τελικά συμβιβάζονται με τις (μη) επιλογές τους...
Εκεί ναι, υπάρχει πρόβλημα.. αλλά θα συμφωνήσω με τους παραπάνω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Ίσως φανεί άσχετο, μα μου ήρθε στο μυαλό αυτή η φράση...(Σημασία έχει η ένταση, όχι η διάρκεια. Μπορεί να φτάσεις εκατό χρονών και να μην έχεις ζήσει ούτε μια μέρα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε να φιλοσοφήσω λίγο ακόμα μήπως μπω στο θέμα...(Σ’ αυτήν την ζωή οι περισσότεροι από εμάς σκαρφαλώνουν τις ευθείες, ενώ ορισμένοι περιπατούν στις ανηφόρες) !
Καλημέρα σου
παίζει και το ενδεχόμενο ο άλλος να είναι γκαβός, τυφλός, συναισθηματικά ανώριμος ή πλήρως αναίσθητος και να μην αντιλαμβάνεται καν τις "καλές περιπτώσεις" παρά σαν έναν επί τούτου φτιαγμένο μύθο, προκειμένου να δείχνει και να το παίζει μοιραίος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάτι τέτοιες περιπτώσεις η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο οτι υπαρχουν καποιοι σουργελανοητοι που πετανε τις ευκαιριες τους λες και εχουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ πληθωρα, δεν σημαινει οτι οι ανθρωπινες σχεσεις δεν ειναι δυσκολες. Ειναι και παραειναι και ιδιαιτερως οι ερωτικες οπως ειπες κι εσυ. Αυτον τον τυπο ανθρωπου που περιεγραψες, εγω δεν μπορω να σου περιγραψω ΠΟΣΟ μα ποσο πολυ τον σιχαινομαι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήGiorgio, ομολογουμένως έχεις δίκιο! Αν και η χρήση του οφθαλμίατρου ήταν πιο σχηματική, θα συμφωνούσα μαζί σου 100% ότι ένας ψυχολόγος θα έκανε πολύ καλύτερη δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήApos μου, ο κάλος στον εγκέφαλο φοβάμαι ότι δεν σου δίνει καν το άλλοθι της μη επιλογής. Προσωπικά δεν με ενοχλεί να γκρινιάζεις για κάτι που δεν επέλεξες (ανθρώπινο είναι κι αυτό), με ενοχλεί όμως να γκρινιάζεις για κάτι που θεωρητικά θες και δεν σου τυγχαίνει, ενώ κατ' εξακολούθηση περνάει από μπροστά σου, σου χτυπάει την πόρτα και εσύ θα κουραστείς να βρεις μια ανεκδιήγητη ατέλεια για να το διώξεις με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν δε από εγωιστική ανασφάλεια το κρατάς κιόλας στον πάγο, τότε αυτό σε κάνει και ένα ανεγκέφαλο στην καλή περίπτωση, ή υπερβολικά κακόβουλο άνθρωπο στην κακή περίπτωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβληματάρα, θα έλεγα Ηφαιστιωνά μου!! χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦούλη μου, η πρόταση που θέτεις έχει σαφώς νόημα...αν και προσωπικά εκτιμώ πως η διάρκεια - αν είναι κιόλας υγιής - έχει ανυπέρβλητη αξία! Το θέμα, όμως, που θέτω δεν είναι τέτοιου είδους. Εγώ μιλάω για επιλογές, οι οποίες εξ ορισμού είναι στιγμιαίες!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"παρά σαν έναν επί τούτου φτιαγμένο μύθο, προκειμένου να δείχνει και να το παίζει μοιραίος"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είπες τώρα; Shortie στο έχω πει ότι είσαι ΙΔΕΑ; Πραγματικά, όλο το νόημα του post μου μέσα σε μία και μόνο πρόταση. Δεν νομίζω ότι έχω κάτι άλλο να προσθέσω...απλά προσκυνώ!!!
Turi μου, η επιστήμη όντως τα σηκώνει, αλλά είναι κρίμα πραγματικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήBasilis, Οι ανθρώπινες σχέσεις, και ειδικά οι ερωτικές, είναι όντως πολύ δύσκολες ή τις κάνουμε δύσκολες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα δεν είναι αν σιχαίνομαι ή όχι αυτούς τους τύπους ανθρώπων. Εφόσον δεν βρεθώ στον ερωτά τους δεν με αφορά. Αλλά ειλικρινά μου προκαλούν θλίψη...ενίοτε και εκνευρισμό για τις "καλές περιπτώσεις". Ωστόσο, και οι τελευταίες έχουν και αυτές το μερίδιο ευθύνης των επιλογών τους!
RESPECT στο σχόλιο του Petites Musiques. Θα συμπλήρωνα ότι μετά το «μοιραίος» έρχεται το Drama Queen και μετά το Drama σκέτο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ζero, μιλώντας για επιλογές: οι κακές επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας έχουν μια μανία να εμφανίζονται συνέχεια μπροστά μας. Ή όπως λέμε και στα Τ.Κ. bad calls are rude awakenings...
Να σου πω βρε Apos μου που έχω μια απορία εδώ και καιρό. Εκεί στα ΤΚ...από ποια ηλικία τα παιδιά παίρνουν το Proficiency... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα Τ.Κ. τo μαιευτήριο ήταν δωρέα του Στρατηγάκη. Προσφάτως το εξαγόρασε η Ευρωγνώση. Οπότε καταλαβαίνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω!! Πρώτη αποκρατικοποίηση...μετά τον εύκολο ΟΤΕ!! Δεν το λες κακό...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή