Semantics^4

Ερώτηση θεμελιακή: “Τι απέγινε η Ιωάννα Κουταλίδου;”

Εσύ υποψιασμένε αναγνώστη μου, οφείλεις να απαντήσεις “ποια είναι η Ιωάννα Κουταλίδου;” 

(+2 αν σκέφτηκες αυτό!)

Εσύ αθώε αναγνώστη μου, μπορεί και να αποκριθείς: “που τη θυμήθηκες καλέ;” 

(+1 μόνο και μόνο για την ειλικρίνεια!)

Εσύ ‘σαν δεν ντρέπεσαι’ αναγνώστη μου, σίγουρα σκέφτηκες: “καλέ ναι, που χάθηκε αυτό το κορίτσι;” 

(-1 και φτου σου για επίπεδο!)

Σε όποια κατηγορία και να βρίσκεσαι, έχω να μοιραστώ μαζί σου μεγάλο σουξέ της που και αυτό το έφαγε η μαρμάγκα, γιατί σαφώς κανείς δεν μπόρεσε να διεισδύσει (το γιατί είναι απορίας άξιον!) σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Με συνοπτικές διαδικασίες, λοιπόν, το όνομα αυτού ‘Οι άντρες θέλουν σκότωμα’.

Μην απατάσαι από τον εύπεπτο τίτλο του, γιατί ουσιαστικά το τραγούδι είναι ένα φεμινιστικό μανιφέστο μέσα στην πατριαρχική κοινωνία που ζούμε. Σου λέει ότι αν η Ρόζα Λούξεμπουργκ ζούσε σήμερα και το άκουγε, θα έσκιζε τα σουτιέν της (για ποικίλους λόγους είναι η αλήθεια!). Οι στίχοι θέτουν αρχικώς το πρόβλημα επί τάπητος, εκφράζοντας ανοιχτά τους προβληματισμούς της αρτίστας απέναντι στο ανδρικό φύλο. Επιπρόσθετα, το άσμα φέρνει στο προσκήνιο φλέγοντα θέματα όπως το εμπόριο λευκής σαρκός και την εκπόρνευση των αθώων και ερωτευμένων γυναικών, την κρυφή ομοφυλοφιλία που χρησιμοποιεί τη γυναίκα ως κοινωνικό προκάλυμμα, το νταβατζιλίκι και την οικονομική ενίσχυση των πάσης φύσεως αγαπητικών, τα υφέρποντα οιδιπόδεια συμπλέγματα, τη χρόνια εμμονή των αντρών με τον αθλητισμό και την εγγενή τάση προς τον χουλιγκανισμό και τέλος το αιώνιο θέμα… του αβάσταχτου κεράτου, αλλά και του επακόλουθου χωρισμού!

Όλα τα παραπάνω σε τρία κουπλέ… γιατί δύο… δεν είναι ποτέ αρκετά!