Είναι ώρα για εξομολογήσεις. Σαν μικρό παιδί λάτρευα το
χιόνι. Σαν μεγάλο παιδί το μισώ. Εκτός, βέβαια, αν μου εξασφαλίζει την
πολυτέλεια να κάθομαι σπίτι να το βλέπω και μετά με ένα μαγικό στεγνωτήρα να το
απομακρύνω στο διάβα μου. Zero Point and the Amazing Technicolor
Snow-Drier ένα πράγμα… που είσαι Weber να με θαυμάσεις. Οι παράπλευρες χαρές του χιονιού δεν με συγκινούν διόλου στην
καθημερινότητά μου… ούτε οι αντανακλάσεις του φωτός στο λευκό, ούτε οι χαρωπές
φωνές των παιδιών που παίζουν χιονοπόλεμο, ούτε οι γλυκοί χιονάνθρωποι στις άκρες
των σπιτιών.
Το χιόνι μου θυμίζει έτσι κι αλλιώς πως ακόμα κι αυτό που
είναι φαινομενικά όμορφο, άσπιλο και λευκό… τελικά, αργά ή γρήγορα, θα
καταλήξει να είναι άσχημο, βρώμικο και λασπωμένο. Στην τελική, ποιος σου είπε
ότι θέλω να κοιτάω κατάματα την πιθανή αλήθεια; Όσο μεγαλώνω, παιδί πάντοτε,
νομίζω ότι αγαπώ τον ήλιο να με λούζει, αποκαλύπτοντας όλες τις ατέλειές μου,
συστατικά κομμάτια του εγώ μου.
Να σου πω, τι θα γίνει με την πάρτη σου? Τι μαύρη κατάθλιψη είναι αυτή? Θέλουμε τον παλιό zero point πίσω..αυτά άστα σε άλλους που τους ταιριάζουν (σε εμένα π.χ.) :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήbtw ζηλεύω το χιόνι, θέλω κι εγώ!!
καλημέρα, όπως είχα γράψει και προηγούμενο ποστ-να-το-κάμει-ο-θεος
ΑπάντησηΔιαγραφήτο χιόνι δεν είναι ποτε τόσο αθώο όσο φαίνεται...
Εμένα πάλι το χιόνι μού αρέσει γιατί πάντα έχω αυτήν την κρυφή ελπίδα ότι θα κλείσουνε οι δρόμοι και θα μείνουμε σπιτάκια μας να χουχουλιάσουμε κάτω από τα παπλώματα (αντίς να τρέχουμε ας πούμε στη δουλειά).
ΑπάντησηΔιαγραφήωρες ωρες νιωθω οταν ερχομαι να διαβασω αναρτηση σου το '' οτι αγαπαω εγω πεθαινει'' χαχααχχαχα. Αλλα εισαι κυνικα υπεροχος, πως να το κανουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήGi..orgio, για την ακρίβεια είναι άσπρη κατάθλιψη. Μη λέμε και ό,τι θέλουμε! Ο Zero Point ήταν ανέκαθεν καταθλιπτικός, σε λανθάνουσα μορφή...καθόλου δεν με είχατε καταλάβει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το θες το χιόνι έλα μια βόλτα από εδώ. Ορκίζομαι να σε φιλοξενήσω...
Άσωτε, σαφώς και δεν είναι...μετά φόβου Θεού και πίστεως για να μη φάω τούμπα είμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιγκουίνε, εδώ όμως πρέπει να βυθιστούμε μέσα στο χιόνι για να μην πάμε δουλειά...και πάλι τότε παίζεται! Οπότε το μόνο που καταφέρνουμε είναι να παιδευόμαστε και να κρυώνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήBasilis ποτέ μου δεν αρνήθηκα τον τίτλο του δραματικού! Τιμή μου και καμάρι μου..."ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει"...να σας παίξω λίγο Εκάβη;
ΑπάντησηΔιαγραφή