Semantics^11

Σήμερα τα Semantics επιστρέφουν κάπως διαφορετικά. Μέχρι τώρα με έχετε συνηθίσει να περιγράφω γλαφυρά – αχ πως τα λέω ο άτιμος – μερικά τραγούδια (sic). Η αλήθεια είναι ότι η λίστα για τα ερχόμενα semantics έχει γεμίσει με καινούργια μαργαριτάρια, αλλά και επιστροφές από λατρεμένες εμμονές, βλ. Από(β)λυτη και Μποφίλιου. Επειδή, όμως, παλεύω σαν το διάολο τις εμμονές μου, κάτι που σας συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς σε κάθε επίπεδο της ζωής σας, επέλεξα σήμερα να ασχοληθώ με ένα κομμάτι που ενώ φαινομενικά θα έπρεπε να ανήκει στη στήλη, με μια δεύτερη ματιά έχει να μας πει κάτι παραπάνω.

Πίσω στο 2005, η κυβέρνηση Καραμανλή αποφασίζει να αναβιώσει έναν ξεχασμένο πάλαι ποτέ σημαντικό μουσικό διαγωνισμό. Σε απλά ελληνικά, με τα λεφτά τα δικά μου και τα δικά σου, κάποιοι αποφασίζουν για μια ακόμη φορά να μοιραστούν λίγο από το δημόσιο χρήμα. Το μετά-ολυμπιακό φαγοπότι είχε μόλις αρχίσει και το 2008 φάνταζε μακριά! Το τρίτο τραγούδι από εκείνο το διαγωνισμό έμελε να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για τον παράξενο και ωμό στίχο του, πόσο μάλλον δε για τις σεξουαλικές ανησυχίες της ερμηνεύτριας του. Η Ευσταθία πρωτοεμφανίστηκε με έναν έρωτα που λείπει και το αίσθημα που μένει είναι σαν ζαμπόν δίχως λιπαρά και ειδύλλια του κώλου. Το κορίτσι με τους παράξενους στίχους, αλλά την υπέροχη μουσική έμεινε, αν και όταν πήγε υπό την προστασία του Πλιάτσικα – βλ. θα κάνω την τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ για 100στη φορά – μας τα χάλασε λίγο.    

Οι στίχοι, αν και αλλοπρόσαλλοι, σχεδόν καθημερινοί, καθόλου επιτηδευμένοι, θα έλεγε κανείς πως ήταν σαν να άκουγες για πρώτη σχεδόν φορά ένα λυκειόπαιδο να μιλάει με περίσσια δραματικότητα για τον έρωτα που έχασε. Αν κάτι μου αρέσει σε αυτό το τραγούδι είναι πως το περιεχόμενο του είναι η βάση της κάθε drama queen που σέβεται τον εαυτό της, δηλαδή λίγο πολύ όπως οφείλει να είναι η κάθε σοβαρή ερωτική απώλεια. Το γεγονός ότι μετά από κάμποσο καιρό όλοι μας αποκτούμε σώας στας φρένας και απορούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και τις αντιδράσεις μας, δεν πρέπει να μειώνει σε καμιά περίπτωση το σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε στη δραματικότητα του χωρισμού.

Σας αφήνω με το τραγούδι… και υπόσχομαι ότι θα επιστρέψω όχι τόσο καλοπροαίρετα στα επόμενα Semantics…