Συστημένο

Dear Jared (et al),

Πέρσι είχα πάει στην Άνω Γαστούνη. Fabulous προορισμός που θα λένε και στην πατρίδα σου, τη Λουιζιάνα. Το τι κοψίδια, το τι γλυκά του ταψιού, το τι απλωμένο τραχανά… άλλο να σου λέω κι άλλο να το βλέπεις! Κατά τα γνωστά, γιαγιά με τσεμπέρι σε υποδέχεται και σε ρωτάει ‘τίνος είσαι’. Που Μνημόνιο η γιαγιά δεν ξέρει τι πάει να πει, μόνο όσα της λένε από το Mega. Για Μεσοπρόθεσμο, ούτε λόγος! Που να καταλάβεις εσύ Jared μου, καθώς τις μόνες λέξεις που γνωρίζεις στα ελληνικά είναι το ‘σας αγαπάω’ και το ‘μαλάκας’… το πρώτο άγνωστο γιατί!

Στη Γαστούνη που λες είχα πάει σε ένα εξαίσιο πανηγύρι. Και ποιος δεν πέρασε να δεις… τι Φιλιώ Πυργάκη, τι Νίκος Μάγκας με τη Τζούλι και το κλαρίνο του, τι Έφη Θώδη. Το καλό δε στο αφήνω για το τέλος! Special guest εμφάνιση, η Πάολα!! Είπε το Ψεύτικα και κούναγε πέρα δώθε το κεφάλι σαν το παρλιακό, αλλά εμένα προσωπικά δεν με χάλασε, γιατί στη τέταρτη δεξιά στροφή να σου έφυγε μια τρέσα από το μαλλί και τώρα την έχω ενθύμιο μαζί με την τούφα της μάνας μου από τότε που είχε πάθει ιλαρά μικρή.

Εχθές, λοιπόν, που ήρθα στη συναυλία (sic) σου, μου ήρθε μεμιάς η σύγκριση με τη Γαστούνη (την Άνω, μη ξεχνιόμαστε!). Κόσμο πάνω κάτω τον ίδιο είχατε αριθμητικά, αλλά σε σένα ομολογουμένως τόσο 15χρονο δεν είχα ξαναδεί. Αφού αν είχα μαζί μου τις κάρτες για τα ιδιαίτερα, χρυσές δουλειές θα έκανα, αλλά φευ. Στα θέματα σίτισης, το χύμα κοκκινέλι έτρωγε ολοσχερώς τη ‘μυθική’ μπύρα με γεύση κλούβιου αυγού που σέρβιρες, με την οποία και κάποιος fan σου με έλουσε πατόκορφα. Τώρα αν ήταν στην αγανάκτηση ή τον ενθουσιασμό του, θα σε γελάσω.

Θέλω όμως, να επικεντρωθώ στο μουσικό κομμάτι, το οποίο ήτο η αχίλλειος πτέρνα σου. Βρε αγόρι μου, βρε καμάρι μου, βρε μαλάκα, βρε βόιδι όρθιο, βρε ζωντόβολο, βρε junkie του κατακερατά… είθισται στις συναυλίες ο τραγουδιάρης να τραγουδάει και όχι να το παίζει λοχαγός σε στρατιωτικές επιδείξεις ή Χατζηνικολάου στο δελτίο των 8. Επίσης βρε αρχιμαλάκα, αν ήθελα να ακούσω τα μισά σου τραγούδια acoustic, θα πήγαινε σε μια παραλία με φιλαράκια και θα τραγούδαγα, γαμώ το Letterman σου γαμώ. Που η Πάολα βρε καριόλη, καλύτερα πατάει πάνω στο ‘Κουβέντα στη Κουβέντα’.

Μη μου κακιώνεις μάτια μου, αλλά για να φύγω ευχαριστημένος με τα 40 ευρώ που έδωσα, έπρεπε τελικά στο τέλος να μου κάτσεις κιόλας! Δεν βγαίνω μάτια μου, δεν βγαίνω…

Με εκτίμηση

Μηδενικός