14 Απριλίου 2011

Translation

Οι άνθρωποι έχουν μια μαγεία να σε εκπλήσσουν, άλλοτε θετικά, άλλοτε εξαιρετικά αρνητικά. Περιτριγυρίζομαι από άτομα που βαστάω και γέρνω στον ώμο τους και αυτά με αγκαλιάζουν, κάνοντας με να συνειδητοποιώ ότι τελικά σε αυτήν τη ζωή είναι όμορφο να πορεύεσαι με κάποιον παρέα. Αν κάτι που νομίζω ότι με χαρακτηρίζει εδώ και ένα χρόνο πλέον είναι η ισορροπία. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα εσωτερικής αναζήτησης, σωρείας λαθών που μετάνιωσα, χαμηλής αυτοεκτίμησης και γενικότερου ψαξίματος, νομίζω ότι έχω φτάσει στο να ζω την ήρεμη καθημερινότητα μου αποδεσμευμένος από κουτάκια, προκαταλήψεις, παρέες που μου χρέωναν το προπατορικό αμάρτημα και ένα χάος στο μυαλό μου. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι έγινα οριακά λιγότερο εγωιστής… και πιστέψτε με είχα και δυστυχώς έχω ακόμα πολύ από δαύτο.

Χτες που περίμενα το τρόλεϊ έξω από την Ακαδημία, οι νεραντζιές μύριζαν υπέροχα στη μέση της Πανεπιστημίου. Για μια στιγμή σχεδόν ξέχασα ότι ήμουν στη καρδιά του κέντρου της Αθήνας. Λίγο πιο πριν είχα επισκεφθεί το Public στο Σύνταγμα. Γυρνώντας στους διαδρόμους του ορόφου με τα βιβλία παρατήρησα ότι κάθε κατηγορία είχε από κάτω την αγγλική της μετάφραση. Κι ενώ οι μεταφραστικές ικανότητες των υπευθύνων ήταν κατά γενική ομολογία εξαίρετες, χώλαιναν μόνο σε μία… αυτή των Σχέσεων. Αναλογίστηκα, αν η σχέση που έχω εδώ και κάμποσο χρόνο μεταφράζεται ουσιαστικά σε αυτό και μόνο. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη σημασία του ερωτικού στοιχείου… δεν θα μπορούσα κιόλας… ως γνήσιος δούλος της σάρκας μου… σκέφτηκα λίγο τη βδομάδα που πέρασε και τα νεύρα που δεν με είχαν αφήσει ούτε στο ελάχιστο. Κι έπειτα μου ήρθε στο μυαλό εκείνο το άτομο, εκείνο το χαμόγελο, εκείνο το υπέροχο υγρό βλέμμα που αυτή τη βδομάδα μου έδειξε έμπρακτα ότι με καταλάβαινε απόλυτα. Βλέπεις αγαπητέ μου, η σχέση – φιλική ή μη – είναι στον καναπέ, εκεί που θα μπορείς να απλώσεις το χέρι και να ακουμπήσεις τον άλλον, έτσι μου είχε πει πρόσφατα μια σοφή γυναίκα. Αν χαίρομαι για κάτι είναι πως στον Κορνήλιο (τον καναπέ μου) μπορώ να είμαι με έναν άνθρωπο και να κοιτάζομαι κατάματα εδώ και καιρό και να νιώθω ότι επικοινωνώ… ό,τι και να σημαίνει αυτό.

Και κάπου εκεί κατάλαβα ότι η μετάφραση μπορεί να μην ήταν ολικά λάθος, αλλά ήταν σίγουρα ελλιπής…

10 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφα όσα γράφεις περί σχέσεων!
    Όσο για τη μετάφραση, πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω με ποια λογική το έγραψαν έτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι μάλλον ελληπής είναι, λάθος δεν την λες.. λολολολ! Αν και προσωπικά με μια πρώτη ματιά, λάθος θα την έλεγα! χεχεχε!
    Αυτό με τον καναπέ, καλό, αντιπροσωπευτικό καταστάσεων.. :)
    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι λέξεις απο μόνες τους είναι νεκρές. Αποκτούν δύναμη και ουσία απο την αξία που τους δίνουμε εμείς οι ίδιοι...Να χαίρεσαι τη ΣΧΕΣΗ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ClosetedBloke είναι statement...σας παρακαλώ...χαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα προφανώς Ηφαιστίωνα δεν είναι λάθος! Είναι σαν να έχεις πινακίδα με τη λέξη Φαγητό και από κάτω τη μεταφράζεις ως Ravioli. Αν και μεταξύ μας θεωρώ (αν κρίνω και από το περιεχόμενο των βιβλίων στα ράφια) ότι μάλλον ήθελαν να κάνουν ένα ράφι για το sex και απλά δεν θέλαν η μετάφραση στα ελληνικά να είναι Καραξέσκισμα...χαχαχα!!! Reverse Thinking σαν να λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ben Provis, αρχίκα καλωσήρθες.

    Οι λέξεις έχουν δύναμη και σε καμιά περίπτωση δεν θεωρώ ότι είναι νεκρές. Απλά το νόημα που παίρνουν επηρρεάζεται από τις κοινωνικές συνιστώσες. Οι λέξεις, λοιπόν, υπό αυτή τη σκοπιά μπορούν να μας προδώσουν ή ακόμα και να μας παρεξηγήσουν, γι' αυτό ίσως χρειάζεται προσοχή στην επιλογή και χρήση τους...ειδικά στο γραπτό λόγο που εκλείπει κάθε είδους κίνηση και έκφραση συναισθημάτων.

    Σε ευχαριστώ και ειλικρινά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τη χαίρομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επειδή, όπως ξέρεις, εσχάτως αποκαλούμαι «προβοκάστορας», θα ήθελα πολύ να πάρω ένα σπρέι και να συμπληρώσω στην επιγραφή:«όχι πια sex, μόνο σχέσεις».

    (τουλάχιστον αν έβαζαν τη λέξη eros, κάτι μπορεί να γινόταν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό Apos μου δεν είναι παραφρασμένο σαν βιβλίο της Κατερίνας Τσεμπερλίδου ή γουατέβα;

    (τα έχουν τα δίκια τους βέβαια, αλλά λίγο μονομέρεια βρε αδερφέ!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η φωτό περιγράφει επαρκώς την νοοτροπία των Ελλήνων γκέι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δάσκαλε, λίγο υπερβολικό σε βρίσκω. Όσον αφορά το μέσο όρο βέβαια, μπορεί τελικά να μην διαφωνήσω τόσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;