14 Ιουνίου 2011

Acceptance


Ο πολιτισμός είναι μεγάλο πράγμα. Η παιδεία άλλο τόσο. Αν και θα έλεγε κανείς ότι τα δύο αυτά είναι εντελώς συνυφασμένα. Είναι, όμως, και κάποιες φορές που μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις κάπως άβολα, ή καλύτερα λίγο έξω από τα νερά σου. Και εξηγώ ευθύς αμέσως. Βρίσκομαι στη γραμμή που χαιρετάς το ζευγάρι που παντρεύτηκε και τους συγγενείς. Δίπλα σου στέκεται για τις χαιρετούρες και η σχέση σου. Φτάνεις, λοιπόν, στη μάνα της νύφης, η οποία σημειωτέον είναι γαλλίδα στην καταγωγή. Την χαιρετάς, χαιρετάει με τη σειρά της τη σχέση σου και τους εύχεστε τα καλύτερα. Όταν έρχεται η στιγμή να χαιρετίσεις τον έλληνα σύζυγο της δίπλα, η γαλλίδα μάνα συστήνει με αφόρητη ευκολία τη σχέση σου στον άντρα της ΟΧΙ σαν έναν φίλο του Μηδενικού… αλλά ΤΟΝ φίλο του Μηδενικού. Ο πατέρας μέχρι σήμερα χαίρει άκρας υγείας… σας το πιστοποιώ… και την επόμενη μέρα έτρωγε υγιέστατος το παγωτό του!


Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι βιώνουμε μια κοινωνική εξέλιξη. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι εκείνη τη στιγμή εγώ προσωπικά ένιωσα μια σημαντική κοινωνική αποδοχή. Μικρής κλίμακας θα μου πεις, μπροστά σε μια ολόκληρη κοινωνία. Δεν θα διαφωνήσω! Αλλά με μικρά βήματα αλλάζουν οι κοινωνίες…

15 σχόλια:

  1. Μύρισε τα νύχια της;
    Η ξεσαλώσατε στο μπατσελορ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Xαχαχα!! Όχι Ηφαιστιωνά μου, απλά δεν ήταν κάτι κρυφό. Το ήξερε έτσι κι αλλιώς το ζευγάρι που παντρευόταν και προφανώς το είχε πει στη μητέρα της η νύφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε πεστο ντε να ξέρουμε πως θα αντιδράσουμε σε ότι διαβάσουμε!!!
    Ο άντρας της μπορεί να το ήξερε ήδη, απλά έγινε η αναγνώριση του αντικειμένου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αλήθεια είναι ότι ειδικά σε μια τέτοια περίσταση δε νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θα έκαναν κάτι διαφορετικό, π.χ. στο γάμο του παιδιού τους να στραβώσουν τη μούρη τους επειδή πήγες με τη σχέση σου, παρόλα αυτά εγώ θα παραμείνω περισσότερο στη μητέρα η οποία επεσήμανε στο συζυγό της ποιος είναι αυτός που είναι δίπλα σου με την αναφορά ακριβώς που επεσήμανες.

    Προφανώς κάθε βήμα, όσο μικρό και να είναι, για καλό είναι αλλά μέχρι να γίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι όπως τη μητέρα της νύφης, που για μένα θα ήταν πραγματικά εξέλιξη/ωρίμαση της κοινωνίας, πιστεύω ότι έχουμε πολλά χρόνια ακόμα μπροστά μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mικρά μικρά μικρά βήματα,αλλά σημαντικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όπως το είπες, άλλη παιδεία άλλα μυαλά..
    καλησπέρα από την πανέμορφη Κρήτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με κάλυψε η προλαλήσασα με την κουμπουριά που έριξε από τη Λεβεντομάνα Κρήτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μα WiP μου προφανώς δεν θα στράβωναν. Ειδικά αφού τον είχε καλέσει η ίδια η νύφη. Πραγματικά, όμως, ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θράσο μου...σημαντικά δεν λέει τίποτα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φούλη μου έχεις δίκιο! Τα φιλιά μου στην Κρήτη. Αγαπάμε Κρήτη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. apos χαχα κουμπουριά;;
    Zero Point, και όσοι καλοί προσέλθετε,στρωθείτε λόγο επαέ να βάλω μια, και δυο ρακές!! λατρεύουμε Κρήτη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγώ από την άλλη θλίβομαι που έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε "κοινωνική εξέλιξη" αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο.
    Αλλά βλέπεις, όπως έλεγα πάντα: Αν όλα ήταν αυτονόητα για όλους, δεν θα υπήρχαν ούτε πόλεμοι, ούτε τσακωμοί, ούτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Spy μου μιλάτε σε έναν άνθρωπο που παλεύει με το αυτονόητο ακόμα και στα εντός του. Ωστόσο, έχετε ένα Point...και δύο μη σου πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;