29 Σεπτεμβρίου 2011

One-way


Μερικά πράγματα στη ζωή είναι πρωτόγνωρα! Συχνά δεν τα λες και απόλυτα ευχάριστα, αλλά μάλλον ανάμικτα. Γιατί τελικά η ζωή είναι σαν εκείνες τις σακούλες του Μπαρμπα-Στάθη με τα πολλά λαχανικά. Είναι πολύχρωμη, φαίνεται γευστική, σε κάνει να σου τρέχουν τα σάλια, αλλά να θα σου σκάσει μια πιπεριά, στην οποία εσύ δυστυχώς έχεις δυσανεξία. Βλέπεις, μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό πρασινάδας, σε μικρές δόσεις και ποικιλόχρωμες αποχρώσεις, κάπου θα σου τύχει και κάτι που θα σου χαλάσει τη γεύση.

Σαραντατρείς χιλιάδες πόδια πάνω από το έδαφος και κάπου στις Άλπεις αναλογίζομαι τι μπορεί να σημαίνει ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για ό,τι μου διαγράφεται από εδώ και πέρα. Ποτέ δεν είχα κόψει one-way! Το θεωρούσα εξαιρετικά ποζέρικο να πεις ότι «φεύγω και δεν έχω ιδέα για το γυρισμό… η τόσο αυστηρή και ψυχαναγκαστική οργάνωση με σκοτώνει». Μπαρούφες, ένας γνήσιος Μηδενικός δεν θα μπορούσε ποτέ να το πει αυτό. Γι’ αυτό και τώρα κάτι με πιάνει.

Μη με παρεξηγείς, δεν είμαι από αυτούς που θα ευλογήσουν την Ελλάδα δίχως λόγο και αιτία. Την αγαπώ τόσο πολύ που σχεδόν οφείλω να της κακιώνω. Αυτή όμως τη στιγμή, δεν μπορεί το μυαλό μου να διαχειριστεί τίποτα παραπάνω από ένα και μόνο πράγμα, κι αυτό δεν είναι άλλο από ένα διπλό κρεβάτι που θα μείνει για λίγο καιρό άδειο. Το one-way που δεν αφήνεις τίποτα πίσω του, μπορεί να φαίνεται ακόμη και μουράτο. Το one-way, όμως, που αφήνει πίσω το μισό συστατικό της μονάδας είναι διαφορετικό.

Ξέρεις τι έχει αξία από τη σχέση μου με το ζουζούνι… πέρα από το προφανές που είναι οι όμορφες στιγμές! Το ζουζούνι μου έμαθε ότι όλα όσα πάσχιζαν κάποιοι να μου περάσουν ως καλούπια για τις gay σχέσεις… απλά δεν ισχύουν! Και αυτό φίλε μου δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα. Νομίζω τελικά ότι αυτή ακριβώς η ψυχική ηρεμία με έχει κάνει να διαχειρίζομαι αρκετά ψύχραιμα αυτή τη νέα δοκιμασία, για την οποία κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι θα είναι εύκολη.

Μια ευχή μόνο θέλω να κάνω… γρήγορα κάποιος από τους δυο μας να κλείσει το δικό του one-way προς τον άλλον…  

12 σχόλια:

  1. Σας το εύχομαι!!! Να είστε καλά βρε, και τα υπόλοιπα θα φτιάξουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εμένα αυτή η ανάρτηση πολύ μου άρεσε... και όπως λέει και ο από πάνω μου "να είστε καλά βρε και τα υπόλοιπα θα φτιάξουν"

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το συμπαν συνωμοτει στα one way tickets και προκυπτουν τα καλυτερα. Θα δεις (και εσυ)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αυτα μαθαινεις οταν ζεις σε καλα ζουζουνια διπλα,,,ποτε δε ξερεις φιλε το αυριο τι θα φερει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να είμαστε πάνω από όλα καλά Ηφαιστιωνά μου, αυτό είναι όντως προαπαιτούμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρομαι που σας άρεσε αγαπητή μου Mamma! Αν υπάρχει θέληση, όλα φτιάχνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λες Apos μου; Για το σύμπαν δεν ξέρω. Αυτός ο Κοέλο βλέπεις έχει καστρέψει γενιές επι γενεών. Θα δούμε!! Έτσι κι αλλιώς πάντα ήμουν πιστός οπαδός της ανθρώπινης δύναμης και επιλογής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ασωτέ μου...τα καλύτερα ζουζούνια παρακαλώ! Το αύριο δεν ξέρω τι μπορεί να φέρει, αλλά καλό είναι να βάλουμε κι εμείς λίγο το χεράκι μας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπάμε one way όταν αυτά μας πάνε ή μας φέρνουν πιο κοντά σε εκείνους που μας αγαπούν! Σκέψου απλά πόσο τυχερός είσαι που υπάρχει κάποιος άνθρωπος στη ζωή σου που σημαίνει τόσα πολλά για σένα ώστε αυτό το (έστω και προσωρινό) αντίο ακούγεται τόσο δύσκολο! :) Την επόμενη φορά όλοι στο αεροδρόμιο για να σε υποδεχτούμε ή να "διώξουμε" το ζουζούνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ζήσε τα ζουζουνίσματα όσο καλύτερα μπορείς..
    Καλημέρα..καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κυρία Ντοτίδου, από το στόμα σας και στου Θεού το αυτί. Και ειλικρινά, ξέρω πόσο τυχερός είμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;