New-page

Κοίταξα την ημερομηνία της προηγούμενης ανάρτησης και προς στιγμήν θορυβήθηκα. Εσύ αγαπητέ μου αναγνώστη απορώ πως και δεν πήρες τη Νικολούλη και το Amber Alert για να με ψάξεις!

Συνήθως, η αποχή μου από το Blogging συνοδεύεται από ισχυρές δόσεις ευχάριστης προσωπικής ζωής. Ακόμα και σε περιόδους υψηλού φόρτου εργασίας, πάντα βρίσκω χρόνο να σχολιάσω - ωσάν το καυλοράπανο -  κάτι που αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Προφανώς, λοιπόν, και είχα λησμονήσει πως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να σε κάνουν να απέχεις από τα διαδικτυακά δρώμενα, με έντονο μάλιστα το στοιχείο του εγκλεισμού. Για να προλάβω τους κακεντρεχείς, να σημειώσω ότι δεν με έχωσαν φυλακή, αφού, αν και εφόσον συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχα ελεύθερο wi-fi και θα σας είχα πρήξει τα ούμπαλα με την γκρίνια μου για τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Free Vicky Stamatis now! Εναλλακτικώς, πέρασα 17 «υπέροχες» μέρες στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας ως προπαιδευόμενος «νέος»!

Ξέρω ήδη αγαπητέ μου αναγνώστη ότι νιώθεις εξαιρετικά υπερήφανος και ασφαλής, τώρα που ξέρεις ότι ο Μηδενικός σε φυλάει νυχθημερόν. Τώρα αν δεν φυλάω ακριβώς εσένα, αλλά τις τουαλέτες, τους θαλάμους, τη λάτζα, τα μαγειρεία, τις αποθήκες και τους εν γένει λοιπούς χώρους του Κέντρου Προπαίδευσης, τότε αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σου υπόσχομαι πάντως ότι αν ο εχθρός φθάσει μέχρι τις πόρτες της Αθήνας, εγώ ο Μηδενικός – που πάντα ευπειθώς αναφέρω – θα προτάξω το στήθος μου και θα χύσω μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματος μου για να προστατέψω όλες τις πλατείες και τα καφέ που χτες παρατήρησα ότι ακόμη γεμίζεις μέχρι εσχάτου σκαμπό! Για την πλατεία Αγ. Ειρήνης ρε γαμώτο…

Κάπου εδώ, λοιπόν, ανοίγει ένας νέος κύκλος, ο οποίος είμαι σίγουρος ότι θα μου δώσει υλικό για πολλές αναρτήσεις. Ήδη έχω πάρει μια πρώτη ιδέα και μπορώ να σου πω ότι θα είναι…legen…wait for it…dary!!!