12 Οκτωβρίου 2012

Definitions


Πριν λίγους μήνες, όταν ζούσα στο Νησί, η μόνιμη απορία των «ξένων», σαν μάθαιναν ότι είμαι Έλληνας, ήταν «τι κάνουμε ως έθνος για να βγούμε από την ύφεση». Απορία λογική, ψύχραιμη και, κυρίως, πρακτική. Τον υπήκοο της Λίτσας βλέπεις, δεν τον ενδιέφερε γιατί έφτασες σε αυτή την κατάσταση, αλλά πως θα ξελασπώσεις από αυτή.

Γυρίζοντας πίσω στην Ελλάδα κατάλαβα ότι ο ένας χρόνος απουσίας μου δεν πήγε την όλη συζήτηση ένα βήμα πιο πέρα. Κοντολογίς, αντί να έχουμε προχωρήσει με βήμα γοργό στο «τι θα κάνουμε» εμείς ως έθνος, ασχολούμασταν ακόμη με το ποιος έφταιγε και ποιος μας έφτασε ως εδώ. Χωρίς να έχω καμιά απολύτως διάθεση να υποτιμήσω το γεγονός της ίδιας της ευθύνης – ιστορικής ή μη – και προπάντων της σημασίας της απόδοσης δικαιοσύνης – τόσο για λόγους παραδειγματισμού, όσο και για λόγους ουσίας – δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι πόσο ουτοπικοί παραμένουμε ως ενεργοί πολίτες!

Σαν να μην έφτανε αυτό, οι τελευταίες μου στρατιωτικές εμπειρίες ενέτειναν μια νοσηρή ιδέα που είχα για το μέσο Έλληνα, κόβοντας σχεδόν βίαια κάθε ελπίδα για το βραχυπρόθεσμο μέλλον. Για παράδειγμα, χαρίσματα όπως η αυτοκριτική, ο ορθολογισμός και η υπακοή είναι πέρα για πέρα άγνωστα σε μια κρίσιμη πλειοψηφία του λαού (παραδοχή στην οποία κατέληξα με ένα ήδη ευνοϊκά μεροληπτικό δείγμα). Οι ελλείψεις αυτές οδηγούν αυτόματα σε συντηρητικές, ακλόνητες και μη-συνεκτικές κοινωνίες, οι οποίες αδυνατούν να ακολουθήσουν ακόμα και τους πιο απλούς κανόνες (βλ. καπνιστικό νόμο).

Ας υποθέσει κανείς ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα θύμα δολοφονικής απόπειρας  που ψυχορραγεί. Το μέγα ερώτημα – σχεδόν ρητορικό – θα αποτελεί πάντα αν πρέπει να τον πάμε άμεσα στο νοσοκομείο, ή να λύσουμε πρώτα το έγκλημα. Άραγε όταν υστερούμε ακόμη και στο να ορίσουμε ένα πρόβλημα, μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι είμαστε σε θέση να το αντιμετωπίσουμε;    

13 σχόλια:

  1. Εύλογο το ερώτημα σου.. είμαστε ακόμη στην αρχή λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν λέω ότι είμαστε στην αρχή, αλλά σίγουρα χάνουμε πολύτιμο χρόνο με ανούσια πράγματα...

      Διαγραφή
  2. Αν μπορείς να τον βγάλεις σε νοσοκομείο του εξωτερικού καλά θα είναι, αλλιως πήγαινε κατευθείαν στο να λύσεις το έγκλημα γιατί το θύμα θα τα έχει τινάξει...
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω λεφτά για να τον βγάλω σε νοσοκομείο του εξωτερικού. Δεν βγαίνω μάνα μου! Κι ένα ΕΣΥ τι δουλειά του θα την κάνει...

      Διαγραφή
    2. Εγώ γιατί να κάνω τη δουλειά του!!

      Διαγραφή
  3. Ο σκύλος μου κυνηγάει την ουρά του, το διασκεδάζει μέχρι που βαριέται και μετά πάει για κατούρημα. Τον θεωρώ πολύ πιο 'έξυπνο" απο εκείνους που απλά βαυκαλίζονται με το τι φταίει και ποιος φταίει, δίχως να αναζητούν ούτε καν λύσει για την καθημερινότητα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι λύσεις ανέκαθεν ήταν η μόνη διέξοδος σε κάθε πρόβλημα. Με ευχολόγια και φιλοσοφικές αναζητήσεις δεν λύθηκε ποτέ τίποτα!

      Διαγραφή
  4. To έγκλημα δεν θα το λύσουμε ποτέ, για έναν απλό λόγο: η προτέρα θετική ανάμνηση που έχουν οι τελευταίες 2 γενιές είναι μιας χώρας που πέρναγε καλά, και αυτό έβγαινε στον κόσμο. Και τώρα που αυτό χάθηκε, απλά το θέλουμε πίσω, χωρίς πολλά-πολλά.

    Να βοηθήσεις το θύμα που αιμορραγεί, αδύνατον. Στα 10 τηλέφωνα ΕΟΠΥΥ δεν θυμάσαι κανένα. Πού να τον τρέχεις;

    Και τι μας έμεινε; Να Twittaρουμε. Αν κάποτε μας στερήσουν και αυτό, ίσως επαναστατήσουμε. Από γνήσια αγανάκτηση και πραγματική στέρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε διαφωνώ, όσο και να με λυπεί το γεγονός! Το θέμα, λοιπόν, είναι να κάτσω και να περιμένω να ψοφήσουν δυο σχεδόν γενιές;

      Όσο για την επανάσταση, πάντα πίστευα πως η όποια γενικευμένη επανάσταση ξεκινά πάντα από μια επανάσταση μέσα στο τσαρδί σου...αλλά που!

      Διαγραφή
  5. Η θεραπεία της ύφεσης είναι η ανάπτυξη.
    Ανάπτυξη προϋποθέτει παραγωγή επωφελώς εμπορεύσιμη.
    Τέτοια παραγωγή προϋποθέτει νέες ιδέες, πρωτοβουλίες.
    Πρωτοβουλίες ΜΗΝ περιμένεις από την παλαιά φρουρά επιχειρηματιών που απέτυχε, κι από μια "ηγεσία" που πηγάζει απ αυτήν και είναι δέσμια.
    Η ιδιωτική πρωτοβουλία πρέπει να δώσει τη θέση της στη συλλογική προσπάθεια. Ξεκινάμε όχι από το μηδέν, πάντως από χαμηλά ΟΛΟΙ, και εκμεταλλευόμαστε συλλογικά τον ελληνικό πλούτο.
    Ξενούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξενούδη δεν θα διαφωνήσω! Ωστόσο να θέσω μια πολύ σημαντική παράμετρο. Με αυτό το θεσμικό πλαίσιο, ανάπτυξη δεν θα δεις και δεν θα δω ούτε σε 100 χρόνια...

      Διαγραφή
  6. Νομίζω ότι ο στρατός εφευρέθηκε για να αντιπαθούμε τον Έλληνα άνδρα.
    Μαλλί, γυαλί και παντελόνι λιί, που έλεγε και μια φίλη μου.

    Ακόμα απορώ όταν μου λένε ότι έκαναν καλούς φίλους στον στρατό. Συνήθως το δικαιολογώ με αυτοκριτική. Δύσκολος άνθρωπος εγώ λογικό να μην βρω κοινό σημείο παρά με ελάχιστους και να διατηρήσω φιλικές σχέσεις με έναν ή δύο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασικά νομίζω ότι ο στρατός είναι το πρώτο μεγάλο σχολείο στη διαφθορά. Νομίζω ότι θέλω να γράψω μια ολόκληρη ανάρτηση για αυτό το θέμα.

      Προσωπικά είμαι ακόμα στην αρχή σχετικά, αλλά ήδη έχω κάνει έναν φίλο, με τον οποίο έχω την εντύπωση ότι θα κρατήσω και στο μέλλον. Ακόμα και ένας καλός φίλος να βγει από αυτή τη διαδικασία, για μένα προσωπικά θα είναι κέρδος!

      Διαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;