3 Μαΐου 2011

Money

Στον αντίποδα της πολιτικής ορθότητας βρίσκεται πάντα ο ρεαλισμός. Θες να μιλήσουμε σοβαρά για την ευτυχία; Θα το αντέξεις; Εντάξει! Λοιπόν, ευτυχία σημαίνει να είσαι αποδεσμευμένος, να είσαι ελεύθερος, να είσαι όσα θες να είσαι, να νιώθεις ασφάλεια... Κι αν η υγεία είναι εξασφαλισμένη, τότε ελευθερία σημαίνει να μπορείς ‘να έχεις τον τρόπο σου’. “Ουκ εν τω πολλώ το ευ” έλεγαν οι αρχαίοι, αλλά επίσης κανένας αρχαίος – πλην εξαιρέσεων - δεν είπε “αγάπα τη ψωμόλυσσα”!

Ο ρομαντισμός επιτάσσει άδεια τσέπη, αλλά γεμάτη καρδιά. Μπούρδες θα αναφωνούσε πολύς κοσμάκης, και με το δίκιο του βεβαίως. Η Sally Bowles από νωρίς είχε πιάσει το νόημα της ευτυχίας, την πηγαία εκείνη δύναμη που κάνει τον κόσμο να γυρίζει, το χρήμα…

Να σου πω κάτι αναγνώστη μου; Εκείνον που θα σου πει ότι περιφρονεί το χρήμα, ποτέ σου μην τον εμπιστευθείς, ψέματα λέει σίγουρα. Με λίγα λόγια, είτε δεν έχει στον ήλιο μοίρα και το έχει πάρει απόφαση, είτε είναι ζάμπλουτος σε σημείο που δεν ξέρει τι έχει! Ούτε να πιστέψεις βέβαια για τις δυστυχίες των πλουσίων που οι μεξικάνικες σειρές και οι φωσκολιάδες σου φουμάρουν. Οι ανθρώπινες δυστυχίες ποτέ δεν πηγάζουν από τα λεφτά καθαυτά, αλλά από την άγνοια του ορθού χειρισμού τους.

Αν κάτι οι αρχαίοι Έλληνες κατάφεραν με μαεστρία να μας αφήσουν ως παρακαταθήκη, αυτό είναι ο προσδιορισμός του ‘μέτρου’ ως μέγα σταθερά. Κάπως έτσι προσεγγίζεται η ευτυχία μέσα από το πρόσωπο του χρήματος. Αν δεχτούμε έτσι κι αλλιώς πως οι ανθρώπινες ανάγκες είναι θεμελιακά ακόρεστες, τότε καμία ποσότητα χρημάτων δεν θα είναι ποτέ αρκετή. Το πόσο χρήμα επιθυμεί, λοιπόν, ο καθένας μας εξαρτάται από το πόσο τελικά μπορεί να κουλαντρίσει τις ανάγκες του. Κι αυτό αγαπητέ μου θέλει αρκετή παιδεία και μια επαρκή φιλοσόφηση της έννοιας του ‘ευ ζην’. Τόσο εύκολο, αλλά και τόσο ακατόρθωτο από πολλές απόψεις. Δεν με πιστεύεις; Ρίξε μια ματιά γύρω σου… και τα λέμε!

υ.γ. Το κείμενο ανήκει στη θεματολογία περί Ευτυχίας.

10 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι σωστά τα ιεραρχείς: αν στην πρώτη θέση βρίσκεται η υγεία, σίγουρα στη δεύτερη βρίσκεται το χρήμα. Άσε που δεν είναι λίγες οι φορές που η υγεία σου εξαρτάται καθαρά από το πόση χρηματική άνεση έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστός. Όλα είναι θέμα χειρισμού. Ωστε το χρήμα τουλάχιστον να μην φέρει τη ματαιοδοξία.
    Και δυστυχώς είναι αλήθεια: σε παράγκες όπως η δική μας, το χρήμα μπορεί να σου εξασφαλίσει μέχρι και καλύτερη ποιότητα ζωής. Αλλιώς πέφτεις στα χέρια της γιατρού που εφημερεύει στο Δημόσιο Νοσοκομείο και σε πετά (καρκινοπαθή σε τελικό στάδιο) στο ράτζο...

    Μην ξεχνάς και την Françoise Sagan: το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, αλλά είναι προτιμότερο να κλαίς σε Rolce Royce, παρά σε λεωφορείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα συμφωνήσω και πάλι στην ανάρτηση περί ευτυχίας, αλλά θέλω να είμαι και λίγο επιφυλακτική όσο αφορά το θέμα των χρημάτων...
    Πιάσαμε τα δύο άκρα νομίζω...
    Τον πάμφτωχο και τον πάμπλουτο...
    Κάπου στην μέση όμως, μπορούμε να συναντήσουμε ανθρώπους που ποτέ δεν "τους έτρεχαν απο τα μπατζάκια", τα έβγαζαν οριακά γιατί κάνουν σωστή ιεράρχηση των αναγκών τους και επίσης γιατί έχουν βρεί μέρη που κρύβεται η ευτυχία στα οποία για να φτάσεις δεν χρειάζεσαι τα πολλά λεφτά!

    Φιλί Διαμαντένιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Turi μου έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι πάρα πάρα πολλές φορές που τα χρήματα μπορούν να σου εξασφαλίσουν και πολύ καλή υγεία! Οπότε το να έχεις λίγο τον τρόπο σου, δεν είναι και τόση πολυτέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαίρομαι Ηφαιστίωνα. Αν και δεν λέω και κάτι πρωτότυπο νομίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το χρήμα, λοιπόν, Άπος μου, όπως και τόσα άλλα πράγματα σε αυτή τη ριμάδα τη ζωή, είνα και αυτό αυτό υποκειμενικό!

    Η φράση σωτήρια σε λέω... και άκρως διαφωτιστική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Next Day μου, δεν έπιασα τα δύο άκρα. Αυτό που είπα είναι πως αν πας και πιάσεις τον εν λόγω κύριο και τον ρωτήσεις αν θα ήθελε περισσότερα χρήματα, τότε η κοινή λογική, η ανθρώπινη φύση και η όποια αίσθηση του "φυσιολογικού" θα του έλεγε να σου δώσει μια θετική απάντηση.

    Άσε δε που αυτά τα περί ιδανικών ισορροπιών, άριστης κατανομής των αναγκών και κόσμο μπατίρος κατσαρής πεταλούδας - συγνώμη κιόλας - αλλά τα ακούω λίγο βερεσέ!

    Η ωριμότητα και η παιδεία της ιεράρχησης των αναγκών είναι κάτι που πέρα από επίπονη, είναι και σπάνια. Κι ακόμα και στις extreme περιπτώσεις που το βρίσκει κανείς, κι πάλι θεωρώ πως κάποια βίδα έχει λασκάρει και την έχει δει ο άλλος Σιντάρτα εν νιρβάνα... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Apos έγραψες πάλι!!!!

    συμφωνώ απολύτως με το post σου....σου παραθέτω την άποψη του φίλου Γιώργου Φειδά, δια στόματος Μαρίας Σολωμού στους S1ngles

    http://www.otherside.gr/2009/08/thewries-tis-ranias-vol2/

    (θεωρία 115)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θεωρίες Ράνιας Giorgio είναι πραγματικά ο οδηγός του κυνικού... του ρεαλιστή συχνά θα έλεγα εγώ! Και η αίσθηση του ρεαλισμού είναι κάποιες φορές πηγή ευτυχίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;