Release Me

Ώρες-ώρες σε αυτή τη χώρα νιώθω σαν να είμαι εγκλωβισμένος σε μια ταινία. Τα ίδια και τα ίδια. Ξέρεις την υπόθεση, τους διαλόγους, τους χαρακτήρες, όλα βρε αδερφέ. Γιατί όταν η σκαλέντα είναι γνωστή εκ των προτέρων τότε χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε Ευζώνοι! Γιατί και οι τσολιάδες έχουν εκείνη τη φαντεζί στολή με την τούφα στο παπουτσάκι και εκείνο το καπελάκι τύπου Αμαλίας, οπότε κάτι πάει και έρχεται. Αν και τώρα μέσα στη ζέστη να φοράς και μάλλινο καλτσονάκι δεν είναι και το πιο ευχάριστο φαντάζομαι. Τι να πω; Με πείραξε μάλλον ο πονόλαιμος!

Τα νέα σε αυτή τη χώρα βαρετά και ίδια. Η αντιπολίτευση να ζητάει εκλογές και η κυβέρνηση να στρίβει το δάκτυλο στη παλάμη και να τσιρίζει ως άλλο κοριτσάκι με κοτσίδες: “δεν στις κάνω που να σκάσεις”. Συγνώμη, αλλά φανταστείτε λίγο το σκηνικό με Γιωργάκη και Κωστάκη…κάτι σαν τους Βροντάκηδες και τους Φουρτουνάκηδες στο λιμάνι του Ρεθύμνου να τσακώνονται. Ποιοι είναι όμως η Αλίκη και ο Παπαμιχαήλ θα ήθελα να μάθω…ίου…και μόνο που έκανα ένα πρόχειρο casting!

Από την άλλη η Ελλάδα και πάλι να καίγεται. Η Βορειοανατολική Αττική έχει παραδοθεί στις φλόγες. Τι πρωτότυπο! Αχ δεν μπορώ κάθε χρόνο την ίδια δουλειά. Κάψτε τα μια χρονιά όλα να ησυχάσουμε. Μπορούμε έτσι να μειώσουμε τις δαπάνες για πυρόσβεση και να τις ρίξουμε αντ’ αυτού στη παιδεία. Ναι ξέρω…το άλλο με τον Τοτό είναι όντως καλύτερο. Έχω βαρεθεί να ανοίγω πάντως τα κανάλια και να ακούω πάλι τις ίδιες εκφράσεις: “βιβλική καταστροφή”, “κρανίου τόπος”, “πύρινη λαίλαπα”. Ειλικρινά δεν μου κάνουν καμιά αίσθηση πλέον. Σαραντατέσσερις εστίες μόνο στη Ζάκυνθο και ΕΙΚΑΖΟΥΝ…άκουσον άκουσον…ότι μάλλον λέει είναι εμπρησμός. Τι μας λες μωρέ; Στέλιο ήρθες; Αλλά καλά κάνουν…όταν το θεσμικό πλαίσιο τους εξασφαλίζει ότι εκεί θα γίνουν οικόπεδα…ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ! Δεν υπάρχουν μόνο κακοί άνθρωποι ξέρετε που φοράν το προσωπείο του εμπρηστή. Υπάρχουν εξίσου κακοί τύποι που φοράν το προσωπείο του νομιμοποιητή αυθαιρέτων. Διαλέχτε ποιοι είναι οι χειρότεροι…

Μετά από αρκετές μέρες βγήκα και μια βόλτα στο Κεραμεικό. Εεεεε λοιπόν γύρισαν οι Βάρβαροι! Βρε να φύγετε…να πάτε αλλού…που λέει και γνωστή διαφήμιση. Καλά δεν ήταν μια βδομαδούλα με μια Αθήνα άδεια; Πάει τέλειωσαν τα ψέματα…αυτή τη Κυριακή θα επιστρέψουν όλοι και το καλοκαίρι επισήμως θα λάβει τέλος. Δεν λέω μας μένει και ο Σεπτέμβρης, αλλά όσο να το κάνεις…πάει το καλοκαιράκι!

Ένα καλό του να μην κοιτάς πέρα δώθε όταν βγαίνεις έξω για ποτό είναι ότι μπορείς να παρακολουθείς τους γύρω σου ως απλός παρατηρητής. Κάποιοι αυτό μπορεί να το πουν κουτσομπολιό, αλλά εγώ απλά θα το έλεγα ευγενή και διακριτική κοινωνική επιτόπια έρευνα. Για παράδειγμα, κάνει μπαμ πότε δύο αγοράκια έχουν βγει για πρώτο ραντεβού από κάποιο site διαδικτυακών γνωριμιών και η συνάντηση δεν πάει και τόσο καλά. Χάζευα χτες δυο παιδιά σε “μη σχετικό” μαγαζί του Κεραμεικού που τέτοια αμηχανία δεν θα είχαν ούτε δηλωμένοι και άσπονδοι εχθροί (ψέματα…εκεί τα βλέμματα θα έσταζαν αίμα…κάτι λοιπόν θα έπαιζε). Κρίμα γιατί οπτικά ήταν πολύ ωραίο wannabe ζευγαράκι! Εεεεε κάποια στιγμή – όλως τυχαίως - έσκασε μύτη ένας γνωστός του ενός και κάπως σώθηκε η κατάσταση. Μετά από αρκετή ώρα και αφού ο άλλος απλά δεν υπήρχε…τόσο που τον λυπήθηκε η ψυχή μου και είπα να πάω να του μιλήσω (αλλά ένεκα που δεν περνάει καν από το μυαλό μας κάτι τέτοιο τους τελευταίους μήνες) εμφανίστηκε – πάλι τυχαία – ένας φίλος του και είδε φως ο καημένος. Και κάπου εκεί έγινε το μαγικό…τα ζευγάρια κάναν ένα cross και αποκαταστάθηκε η ισορροπία στη φύση…και εγώ μπόρεσα να πάω ήσυχος για ύπνο, γιατί και πολύ έννοια τα είχα τα παιδιά από ό,τι βλέπετε. Κατά βάση θέλω “love and world peace”…μην νομίζετε…

Όλα ίδια γαμώτο. Ίδια πολιτικά τερτίπια, ίδιες μικροαστικές συμπεριφορές που προσβάλλουν την ποιότητα ζωής μας, και ίδιες φιγούρες που έχω βαρεθεί. Ευτυχώς που κάποια άλλα πράγματα παρόλο που μένουν σταθερά, σε κάνουν λίγο να ξεχνιέσαι και να επικεντρώνεσαι σιγά-σιγά σε εργασίες που είχες αφήσει ανενεργές. Κάπως έτσι επιστρέφουμε και εμείς στη ρουτίνα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας ζητάμε να μας σκέφτεσαι και να μας απελευθερώσεις…μήνυμα ελήφθη;