12 Φεβρουαρίου 2011

Halfway...

Η άρνηση είναι άτιμο πράγμα. Λένε ότι η μισή λύση για ένα πρόβλημα είναι να το αναγνωρίσεις. Το άλλο μισό ποιο είναι; Όχι βέβαια ότι όλοι γύρω μας αναγνωρίζουν τις προβληματικές τους συνιστώσες. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να μην αναγνωρίζει λάθη του ή καταστάσεις που τον τελματώνουν. Κάποια στιγμή, όμως, θέλεις δεν θέλεις η ζωή σε βάζει μπροστά και μετά πρέπει να απολογηθείς στη καλύτερη… να πληρώσεις και το τίμημα στη χειρότερη.

Εδώ, όμως, δεν θέλω να γράψω για το πρώτο μισό… αλλά για το δεύτερο. Έπειτα από την αναγνώριση στέκεται η αντιμετώπιση. Κι ενώ μπορώ να πω ότι στη πλειοψηφία έχω καταφέρει να αναγνωρίζω, δεν μπορώ να υποστηρίξω το ίδιο και για την αντιμετώπιση. Και νιώθω εξαιρετικά άσχημα για αυτό. Πρωτίστως γιατί θεωρώ ότι ώρες-ώρες είμαι ντεμέκ ‘σκεπτόμενος’. Βλέπετε ο πραγματικός αγωνιστής είναι αυτός που στέκεται εκεί έξω… όχι εκείνος που αντιστέκεται πίσω από έναν υπολογιστή ή στα πλαίσια μιας κοινωνικής ομάδας που έτσι κι αλλιώς τον επικροτεί.

Τα παιδιά στο παραπάνω video βγήκαν κατά πρόσωπο και είπαν αυτό που ήθελαν να πουν… αυτό που κι εγώ θα ήθελα να πω. Και άσχετα με το στημένο λίγο του πράγματος, αυτά τα παιδιά έχουν τα αρχίδια να κάνουν κάτι που πολλοί από εμάς δεν έχουν κάνει. Εννοείται ότι μέσα στο group των κατά φαντασίαν ιδεολόγων βάζω και τον εαυτό μου. Τη Δευτέρα, όταν όλοι θα γιορτάζουν την αποθέωση του πολιτικού ορθά έρωτα, αυτά και άλλα παιδιά θα είναι στο κέντρο της πόλης και θα δίνουν μια γροθιά στο κατεστημένο. Όχι στο δικαίωμα να φιλιέμαι μέσα στο Σύνταγμα τόσο, όσο στο δικαίωμα να μπορώ να συμπεριφέρομαι όπως αξίζει σε κάθε πολίτη που σέβεται την κοινωνία στην οποία είναι ενταγμένος.

Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα είμαι εκεί. Και αυτό δεν με κάνει περήφανο. Ασχέτως, όμως, από αυτό… τέτοιες πρωτοβουλίες αν γίνονται μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Μπράβο και στα παιδιά και στους φορείς που το διοργανώνουν.

…Και αυτό το Post ίσως είναι πάλι το απαύγασμα της πολιτικής ορθότητας. Γιατί το blogging ίσως τελικά μας έχει δώσει και ένα γερό συγχωροχάρτι για να είμαστε ιδεαλιστές, επαναστάτες, εκλεπτυσμένοι, αθυρόστομοι, αγενείς, εριστικοί, προσβλητικοί, καυστικοί, σατιρικοί. Περιττό να πω ότι σε όλα τα παραπάνω πρέπει να βάλετε εισαγωγικά…

17 σχόλια:

  1. έχεις τόσο δίκιο.. έχει ενδιαφέρον ότι χτες μιλούσα με τον καθηγητή με τον οποίο κάνω το διδακτορικό και είχαμε όλες αυτές τις ιδέες για το πώς θα συνεισφέρουμε στο Ευρωπαικό ιδεώδες και πώς θα αλλάξουμε κάτι- πάντα μέσω τις διατριβής που γράφεται σε μια μπουρζουά χώρα τις Δυτικής Ευρώπης. και μετά από λίγες ώρες γνώρισα ένα παλλικάρι που προσπαθεί να κάνει τα ίδια αλλά 'εκεί έξω', σε πορείες, εκδηλώσεις, ΜΚΟ κτλ. και σκεφτόμουν αυτό ακριβώς, πώς μερικοί έχουμε (βάζω κι εμένα μέσα) πίσω από το 'έργο' μας και μας φτάνει.. όχι ότι δεν είναι χρήσιμο κι αυτό αλλά..

    τεσπα, πολλά είπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. omfg!!!!!νομιζω καναδυο απ'τα παιδια τα ξερω!!!!χαχααχχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Can you meet me halfway? right that the borderline is where I'm gonna wait for you, που λέει και το άσμα.

    Νομίζω πάντως πως απέχουμε πολύ ακόμα από αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά συμφωνώ με όσα λες.. και ντρέπομαι κιόλας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με όλα όσα λες. Μόνο μια παρατήρηση: για εμάς που ανήκουμε σε παλαιότερες γενιές τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Σκέψου ότι κι αυτή η όποια "αντίσταση πίσω από έναν υπολογιστή" που αναφέρεις κάποια χρόνια πριν ήταν σκέτη ουτοπία. Όμως κι αυτή έχει το νόημά της αφού θεωρητικά μπορεί να σε διαβάζουν και άτομα που δεν είναι ομοφυλόφιλοι.
    Σαφώς και οι παλαιότερες γενιές φέρουν μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα και τη στάση του κόσμου απέναντι στους ομοφυλόφιλους, ωστόσο για ποιά ενημέρωση να μιλάμε τότε, όταν για παράδειγμα στα τέλη της δεκαετίας του '80 έβγαινε υπουργός του ΠΑΣΟΚ και έλεγε ότι θα καταρρίψει τους δορυφόρους που εκπέμπουν πάνω από την Ελλάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο στα παιδιά στο βίντεο, τα είπαν όλα...
    Αν αφήναμε να ξεδιπλωθεί ο εαυτός μας ίσως να έλειπε αυτή η τόση υποκρισία...φτωχά τα λόγια..
    Καλημέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ''Και αυτό το Post ίσως είναι πάλι το απαύγασμα της πολιτικής ορθότητας. Γιατί το blogging ίσως τελικά μας έχει δώσει και ένα γερό συγχωροχάρτι για να είμαστε ιδεαλιστές, επαναστάτες, εκλεπτυσμένοι, αθυρόστομοι, αγενείς, εριστικοί, προσβλητικοί, καυστικοί, σατιρικοί. Περιττό να πω ότι σε όλα τα παραπάνω πρέπει να βάλετε εισαγωγικά…''
    Και γενικότερα η κοινωνική δικτύωση η λεγόμενη απο τον ηλεκτρονικό υπολογιστή.Για αυτό σου το κομμάτι ντρέπομαι και εγώ,είναι ένα λάθος που καλό είναι να το αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως.
    Την Καλησπέρα μου!!!
    Όμορφη Κυριακή α έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Pl sosto,kai pl oreo video,enimerose me ligo zero point,ti tha kanoun ta pedaia aurio sto sintagma?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναυτίλε μου, πάντα έλεγα ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Στη κορυφή της πυραμίδας έχεις του "επαναστάτες": είναι λίγοι, είναι ονειροπόλοι, είναι τσαμπουκάδες, είναι αυθόρμητοι, είναι αυτοί που κοσμούν όλη την παγκόσμια λογοτεχνία.

    Έπειτα είναι τα "στηρίγματα": είναι εκείνοι που φοβούνται να βγουν προς τα έξω, είναι εκείνοι που αναγνωρίζουν τη σημασία της ιδεολογίας αλλά η ελλειμματική φιλοδοξία τους (τα αρχίδια τους αν θες) δεν φτάνει μέχρι τη κορυφή της πυραμίδας. Στέκονται δίπλα στους επαναστάτες και νομίζουν ότι αυτό νομιμοποιεί την αδρανειά τους. Είναι χρήσιμοι, αλλά δεν είναι αυτοί που θα αλλάξουν τον κόσμο.

    Τέλος, υπάρχουν και οι "αδιάφοροι": είναι εκείνοι που για διάφορους λόγους έχουν κλειστεί στη σφαίρα του προσωπικού τους κόσμου. Πλάθουν εικόνες έτσι όπως του βολεύει. Σπανίως διαθέτουν αυτοκριτική ικανότητα.

    Η καθημερινοτητά μας βρίθει από τους τελευταίους, διαθέτει μπόλικους από τους δεύτερους και οι τρίτοι είναι λίγοι, αλλά ευτυχώς σε κάθε ιστορική συγκυρία υπάρχουν.

    Ας διαλέξει ο καθένας μας στρατόπεδα και ας προσπαθεί καθημερινά για το καλύτερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εεεε καλά βρε Aizen999 γύρω μας ζουν τα παιδιά...χαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δάσκαλε προφανώς και έχουμε, αλλά από ότι έχω καταλάβει γίνονται πολύ μεγάλες αλλαγές. Κάτι είναι κι αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ηφαιστιωνά μου, το θέμα είναι να κάνουμε και κάτι. Να μου πεις, όλοι είναι για να γίνουν επαναστάστες; Προφανώς και όχι. Τι να πω; Σκέψεις σκόρπιες κάνω κι εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Turi μου, μη κοροϊδευόμαστε, ακόμα και οι straight που μπορεί να με διαβάζουν (και ξέρω ότι είναι αρκετοί) με έχουν ήδη αποδεκτεί. Το θέμα δεν είναι να αφυπνήσω του αφυπνησμένους. Σίγουρα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από παλιά και μη τα μηδενίζουμε. Δεν έχουν γίνει απλά βήματα προς το καλύτερο...έχουν γίνει γιγαντιαία άλματα προς το καλύτερο! Το σίγουρο είναι ότι έχουμε δρόμο μπροστά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φούλη μου, πάντα θα υπάρχουν καταναγκασμοί, όπως πάντα θα υπάρχουν κόμπλεξ που δεν μας αφήνουν να πάμε ένα σκαλοπάτι παρακάτω. Το θέμα είναι τι κάνουμε για να πολεμήσουμε πρώτα από όλα με τον ίδιο μας τον εαυτό. Παύοντας σαφώς να λέμε ότι είμαστε μια χαρά και δεν έχουμε ανάγκη να αλλάξουμε για κανέναν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καρκίνε..."Για αυτό σου το κομμάτι ντρέπομαι και εγώ,είναι ένα λάθος που καλό είναι να το αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως."

    Φαντάζομαι έκανες κάποιου είδους typo...γιατί αλλιώς δεν βγάζω νόημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Deerman, sorry που άργησα, αλλά τρέχω σαν τον παλαβό. Θα γίνει μια συγκεντρωση σήμερα στο συντριβάνι στην Ερμού όπου gay άτομα θα μαζευτούν στις 8 και θα φιληθούν δημόσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ''Γιατί το blogging ίσως τελικά μας έχει δώσει και ένα γερό συγχωροχάρτι για να είμαστε ιδεαλιστές, επαναστάτες, εκλεπτυσμένοι, αθυρόστομοι, αγενείς, εριστικοί, προσβλητικοί, καυστικοί, σατιρικοί.''
    Εννοώ το κομμάτι αυτό,ότι πίσω από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούμε να είμαστε όλα αυτά,που στην πραγματικότητα πολλά από αυτά δε μπορούμε και δεν έχουμε το υπόβαθρο σαν άνθρωποι να τα υποστηρίξουμε,για ένα μέρος αυτών ντρέπομαι και εγώ...αυτό είναι ένα λάθος και μια παγίδα της κοινωνικής δικτύωσης μέσου του μέσου των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
    Κατανοητός τώρα.
    Καλησπέρα και Καλή Βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;