The Kill: Part 3

Θα ορκιζόταν ότι δεν υπήρχε πιο όμορφη γυναίκα πάνω σε αυτό τον πλανήτη από εκείνη…και ήταν όλη δικιά του. Η Adriel με μια κίνηση άφησε το μανδύα να χυθεί στο έδαφος και έμεινε ολόγυμνη μπροστά του. Δεν υπήρχαν λέξεις για να περιγράψουν αυτές τις αψεγάδιαστες καμπύλες, αυτό το θείο σώμα. Το στήθος της ήταν τόσο στητό όσο άρμοζε σε μια κοπέλα που έφτανε τα είκοσι τέσσερα, με τις ρόγες της να στέκουν σκληρές και να μαγνητίζουν το βλέμμα του Tom. Χωρίς να βγάλει κουβέντα η κοπέλα ξάπλωσε κατάχαμα πάνω στο μεταξωτό μανδύα, ανοίγοντας τα πόδια της φαρδιά πλατιά στον Tom. Δεν ήταν ότι δεν είχε ξαναδεί αυτή την εικόνα, δεν ήταν καν ότι του έλειπε το σεξ, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθεί οποιαδήποτε πρόκληση αυτής της γυναίκας. Έβγαλε μεμιάς τη μπλούζα του και κατέβασε τη φόρμα του μέχρι τα γόνατα. Σαν λυσσάρης ρίχτηκε πάνω στη ξαπλωμένη κοπέλα και άρχισε τις παλινδρομικές κινήσεις με ορμή. Δεν το ήθελε να είναι τόσο βίαιος, αλλά κάτι μέσα του τον έκανε να θέλει να της φερθεί με το πιο απαίσιο και απάνθρωπο τρόπο, λες και αυτή ήταν υπεύθυνη για τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν πριν λίγα λεπτά. Αυτή έπρεπε να πληρώσει μέχρι εξευτελισμού όλα του τα δεινά. H Adriel δεν μίλαγε, μα στεκόταν παγερή, ακόμη και όταν άρχισε να τη χαστουκίζει και να τη βρίζει φωναχτά. Στο τελευταίο δυνατό χαστούκι λες και τα μάτια της άστραψαν. Το βιολετί τους χρώμα διαδέχθηκε ένα έντονο μαύρο με ένα κόκκινο περίγραμμα. Τα χαρακτηριστικά της αλλοιώθηκαν και έγιναν αψιά. Ο Tom μέσα στη μανία, σχεδόν παράκρουση, δεν κατάφερε να αντιληφθεί αυτή τη μεταλλαγή. Το σώμα της άρχισε να κάνει σπασμούς, δυνατούς, και με ορμή έριξε ανάσκελα τον Tom και βρέθηκε από πάνω του. Τώρα που την είχε εμπρός του μπορούσε πλέον να βλέπει όλη τη μετάλλαξη που συνέβαινε μέσα στη λύσσα με την οποία έκαναν έρωτα. Η πλάτη της Ariel έκανε έναν ήχο και άνοιξε στα δύο αφήνοντας δυο τεράστια μαύρα φτερά καλυμμένα στο αίμα να ανοίξουν διάπλατα. Τα ξανθά μαλλιά της στάθηκαν όρθια λες και ένας τεράστιος ανεμιστήρας τη φύσαγε και σταδιακά έδωσαν τη θέση τους σε έναν έβενο. Για μια ακόμη φορά, την ηδονή διαδέχθηκε ο τρόμος στο πρόσωπο του Tom. Πλέον αυτό που βρισκόταν από πάνω του δεν ήταν μια όμορφη νύμφη, αλλά ένα απαίσιο και διαβολικό τέρας που τον είχε καθηλώσει στο πάτωμα.

“Απόκρυφη αμαρτία, τον σπόρο τούτο θα γευθεί δια της Κολάσεως”, αυτό έγραφε μια γραμμή πριν τελειώσει το μυστήριο σημείωμα που είχε λάβει. Τι στο διάολο σκεφτόταν στη κατάσταση που βρισκόταν; Είχε παραδώσει κάθε θέληση να απεγκλωβιστεί από το τέρας που χτυπιόταν πάνω του. Και ανήμπορος πια ολοκλήρωσε με μια κραυγή απόγνωσης. Μεμιάς το τέρας πήρε τη μορφή και πάλι της Adriel που σηκώθηκε ήρεμα στα πόδια της και έβαλε το δεξί της χέρι πίσω από την πλάτη. Ο Tom άνοιξε τα μάτια του και είδε τη κοπέλα όρθια να στέκεται εμπρός του, μα πριν προλάβει να ψελλίσει μια κουβέντα, το χέρι της κοπέλας ξεπρόβαλλε κρατώντας ένα αστραφτερό κουζινομάχαιρο. Ήταν τελικά ζήτημα ελαχίστων δευτερολέπτων να βρεθεί το κομμένο μόριο του Tom στα χέρια της. Εκείνος σφάδαζε σα σφαχτάρι από το πόνο στα πατώματα, γεμίζοντας αίμα το ξύλινο δάπεδο. Τρεμάμενος κατάφερε να σταθεί στα δυο του πόδια και να ανοίξει τα μάτια του, αλλά η Adriel είχε πια χαθεί. Στη μέση του δωματίου φιγουράριζε τώρα ένα ξύλινο σκαμνί με ένα σκοινί κρεμασμένο από το ταβάνι. Δεν είχε κουράγιο ούτε καν να αναλύσει από πού προήλθε αυτή η κρεμάλα, μα του ήταν και τελείως αδιάφορο μιας κι ο πόνος ήταν αβάσταχτος.

Το σημείωμα τέλειωνε με τα εξής λόγια, “Άνευ γένους ξεψύχησε αυτόχειρα. Εσύ που τη Κόλαση ξεδίψασες τόσο”. Γιατί αυτό το σημείωμα φαινόταν τόσο προφητικό; Δεν είχε κουράγιο να φωνάξει για βοήθεια. Εξάλλου ποιος θα τον άκουγε μέσα στην ερημιά; Ποιος άκουσε άραγε και τη γυναίκα του στην ερημιά που της αφαίρεσε τη ζωή από ασφυξία; Κάτω από ένα μαξιλάρι που πιεζόταν σταθερά και αποφασιστικά πάνω στο κεφάλι της και εκείνα τα αδύναμα χέρια που τον χτύπαγαν στο στήθος και στο λαιμό. Δεν ένιωθε τύψεις που την καθάρισε τη σκύλα. Ο άγγελος που είχε έρθει στη ζωή του άξιζε κάθε θυσία. Του το είχε πει ο πατέρας του ότι θα καταστραφεί μια μέρα για το μουνί μιας γυναίκας. Εκείνος δεν έδωσε τη σημασία που έπρεπε στο σοφό και γέρο πατέρα. Και να σήμερα…να βρίσκεται με κομμένη όλη την αντρική του αξιοπρέπεια και να ψυχορραγεί από την ακατάσχετη αιμορραγία. Πως θα ήταν, σκέφτηκε, οι Ερινύες αν υπήρχαν στα αλήθεια; Πως ένιωθε αυτός ο έρμος ο Ορέστης αφού πετσόκοψε τον πατέρα του; Αυτός τουλάχιστον είχε πουλί ο μαλάκας. Αυτός ούτε αυτό δεν είχε πια. Δεν πρόλαβε καν να ολοκληρώσει τη σκέψη του, όταν από το πουθενά έσκασαν εφτά μαύρα κοράκια που όρμησαν κατά πάνω του σκίζοντας τη σάρκα του. Ήταν ώριμη απόφαση στιγμής, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, να κρεμαστεί με λίγες κινήσεις από τη θηλιά. Το σκαμνί έπεσε με συνοπτικές κινήσεις και το μόνο που ακούστηκε ήταν το απότομο σπάσιμο του λαιμό, σαν να πνίγεις ένα κουνέλι.

Την επόμενη μέρα, ο δικηγόρος Barret βρήκε μόνο ένα γυμνό κρεμασμένο σώμα στο κέντρο μιας άδειας τραπεζαρίας. Ο λαιμός είχε σπάσει απότομα καθώς το σκαμνί έπεσα άτσαλα στο πάτωμα. Η έρευνα της αστυνομίας δεν απέδωσε ιδιαίτερα χρήσιμους καρπούς. Το μόνο που βρήκαν ήταν ότι το πρωί της προηγούμενης μέρας πρέπει να είχε ξυρίσει για άγνωστους λόγους το κεφάλι του. Το σώμα του δεν είχε κανένα ίχνος πάλης ή άλλου είδους τραυματισμού. Συνεπώς δεν έμεινε καμιά άλλη αιτία θανάτου από την αυτοκτονία. Η ερωμένη του θύματος, Adriel Zebrinski, δήλωσε ότι ο εραστής της πάσχιζε από παραισθήσεις το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία της γυναίκας του από αγνώστου ταυτότητας ληστή που τη σκότωσε στην έπαυλη τους στην Αστυπάλαια. Η ατυχής κοπέλα, συντετριμμένη από το θάνατο του αγαπημένου της δήλωσε στα περιοδικά ότι τώρα η ζωή της θα ήταν αφόρητα δύσκολη χωρίς τον Tom στο πλευρό της, ειδικά αφότου περίμενε σε κάμποσους μήνες το παιδί του. Η συμπληρωματική διαθήκη της Meredith Blunt ανοίχτηκε λίγες μέρες μετά την αποτυχημένη δοκιμασία και αυτοκτονία του συζύγου της. Όλη της η περιουσία που ανερχόταν σε δέκα εκατομμύρια ευρώ πέρναγε στην Adriel Zebrinski…

ΤΕΛΟΣ