10 Φεβρουαρίου 2012

Semantics^5


Είναι καιρός τώρα που έχω καταπιαστεί με τη σημασιολογία, σε ερασιτεχνικό βέβαια επίπεδο πάντα. Βλέπεις η πεπερασμένη φαντασία μου, και, αναμφισβήτητα, το συγγραφικό μου ταλέντο δεν μου επιτρέπουν μεγαλεπήβολα σχέδια. Έχω, ωστόσο, να εξομολογηθώ ένα μέγιστο αμάρτημα, τη μεροληψία. Σε αντίδραση στην έκδηλη επίθεσή μου στο ‘εμπορικό’ τραγούδι, τα semantics σήμερα θα διεισδύσουν στον κόσμο του ‘έντεχνου’ τραγουδιού, εκεί που ο στίχος για να γραφτεί πολλές φορές θέλει τον στιχουργό να έχει καπνίσει όλα τα Ζωνιανά. Τέλος, χάριν παραστατικότητας θα χρησιμοποιήσω (εν γνώσει της θύελλας κριτικής που θα ξεσπάσει) την αγαπημένη των «ποιοτικών»… Νατάσα Μποφίλιου!

Αρχίζουμε με υπόκρουση, ‘Καλωσήρθατε στα Δειλινά…δικό σας’, και διάθεση ‘πέντε πανέρια γαρύφαλλα για σένα μάνα μου’. Ο στίχος σε τοποθετεί άμεσα στις αντιθετικές προτάσεις ‘μέχρι το τέλος η ψυχή, κι όμως πηγαίνει και πιο κει’ (σαφείς αναφορές στη θεωρία του χάους). Προχωράμε σε ‘αν μ’ αρνηθείς ως τις 7[…] 30 θα ξοδέψεις’ (να σου και το θρησκευτικό, γιατί είναι και κορίτσι της εκκλησίας). Στο ρεφρέν αφού πετάει και μια τσιρίδα, ως άλλη Λένω Μπότσαρη (ταιριάζει και με το περιρρέον επαναστατικό κλίμα) βροντοφωνάζει ‘όχι που τρέμω το σταυρό […] χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία’ (επιστήμη - θρησκευτικά σημειώσατε 2). Στο δεύτερο κουπλέ το θρησκευτικό μένος παίρνει την ανηφόρα ‘δε φεύγω για παλικαριά, αλλά που μού 'πεσε βαριά, μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία’ (και αναρωτιέμαι… τι σκατά σερβίρουν στον Παράδεισο; Η δε Προδοσία στον Παράδεισο είναι κάτι σε φαγητό με κωδικό όνομα, σαν το σαλόνι Πάθος της επιπλοποιίας Κασπίρη;) . Το τραγούδι είναι το απαύγασμα του εγωισμού έχω να προσθέσω, αφού ‘κι άμα γυρίσεις νικητής, θα χεις καρδιά να κοιμηθείς’ (κοτζάμ νικητής ρε κοπελιά… να ρίξει και κάναν ύπνο!). Ενάντια στη λαϊκή παράδοση ο στίχος ‘αυτούς που φεύγουνε νωρίς, ποτέ δεν τούς ξεχνάμε’ (η γιαγιά που πάντως έλεγε ‘μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται’ ή εναλλακτικά ‘αλί σε αυτόν που φεύγει καμάρι μου’!).

Συμπερασματικά, συνεχίζει να ισχυρίζεται κανείς ότι ο κακός στίχος είναι προνόμιο μόνο του ‘εμπορικού’ τραγουδιού…;

20 σχόλια:

  1. 1. Δεν τσιρίζει, έλεος δηλαδή!!!Μια χαρά φωνή έχει και σωστά τραγουδάει.Αν τη δεις live θα καταλάβεις!
    2.''δε φεύγω για παλικαριά, αλλά που μού 'πεσε βαριά, μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία'' ΔΕΝ είναι δεύτερο κουπλέ αλλά συνέχεια του ρεφρέν. Μάλλον δεν άκουσες/πρόσεξες το κομμάτι.
    3.Αν και το κομμάτι 'λαϊκίζει' (και ξέρεις πόσο το σιχαίνομαι αυτό) η Νατάσα έχει την ικανότητα να το παρουσιάζει αξιοπρεπέστατα και επίσης να το 'εξευγενίζει', κάτι πάρα πολύ δύσκολο.Αντιθέτως, το αντίστροφο γίνεται κατά κόρον στις μπουζουκλερί αυτής της χώρας (βλέπε Από(β)λυτη-Someone Like You, ΛεΠα κλπ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελλείψει καλών τραγουδιών, έχει γιομίσει το "έντεχνο" τραγούδι με δηθενιές και με ακρότητες. Δυστυχώς το είδος έχει εξαντλήσει τα όριά του (από τα τέλη της δεκαετίας του '90) και οι ερμηνευτές του αναπαράγουν τα ίδια τραγούδια και τις ίδιες εκφραστικές φόρμες. (και τώρα όλοι μαζί βαράμε ουχί μόνον τον Zero Point αλλά και το πτηνό!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω φύγει απ την ελληνική μουσική εδώ και αρκετά χρόνια, με κούρασαν οι δήθεν, οι Κότσιρες, οι Πλιάτσικες και τα συναφή. Άστο, ακούω παλιά ωραία τραγούδια που ίσως ταιριάζουν με την ηλικία μου, ίσως απλά γέρασα και παραξένεψα, δεν ξέρω, αυτό που ξέρω είναι ότι έχουν περάσει χρόνια από τότε που η Ελευθερία τραγουδούσε για τους μήνες και η Δήμητρα επαναδιαπραγματευόταν τον Τσιτσάνη. Ακόμα και η Χαρούλα έγινε γραφική και τρέχει στους Λάκηδες να κάνει νούμερα. Τεσπά, περί ορέξεως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο γυαλί δροσιά ξεπροβάλλει
    φυσικός χυμός πορτοκάλι
    Αχ, πορτοκάλι γυρεύω ενέργεια
    κι είμαι μεγάλη για να σωθώ
    οτι γουστάρω, ζάλη και παρενέργεια
    η ζωή, το σεξ, το τσιγάρο"""" στο όνομα της πχιοτητας έχουν γαφτει πολλές μαλακίες όπως το προηγούμενο της νικολακοπουλου
    τη μποφιλιου τη συμπαθώ αλλα αν αρχίσει να δίνει κι αυτή συνεντεύξεις όπως ο χριστιανοπουλος , άντε βρε και εξώφυλλο στο down town

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή σαν ερμηνεύτρια η Μποφίλιου, από 'κει κι έπειτα...
    Πίρσινγκ στα δάχτυλα θέλουν αυτοί που το δώσανε στο κορίτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω με τον Gi...orgio. Aπό κοντά η ερμηνεία έπεισε ακόμα και μένα. Από την άλλη, μόλις είπε αυτό το τραγούδι, ξύπνησε ο Έλληνας και σηκώθηκε όρθιος να ρίξει μια πενιά. Διότι, 100 μνημόνια να έρθουν, ο Έλληνας-Ελληνίς πρέπει να ρίξουν την πενιά.

    ΥΓ Πάντως, πιο πολλές σαλο-τραπεζαρίες πούλησε η βιομηχανία Κασπίρη από όσα CD και βιβλία η Νατάσα και ο Αύγουστος Κορτώ μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εμένανε μ' αρέσει η Μποφίλιου και δεν ντρέπομαι να το πω! και γιατί να μην το πω; μου αρέσει, ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. εγώ βρίσκω ότι οι στίχοι του γεράσιμου ευαγγελάτου είναι μοναδικοί αν σκεφτείς ότι πρόκειται για πολύ νεαρό άτομο και ότι τα έγραψε γύρω στα 25 του. έχεις δοκιμάσει να γράψεις στίχους; είναι αρκετά δύσκολο εγχείρημα!
    και εντάξει ένα τραγούδι δεν είναι μόνο στίχος, είναι μουσική, είναι η ερμηνεία, είναι εκτέλεση, είναι συναίσθημα!και τα περισσότερα μου τα βγάζει η μποφίλιου (όχι σε όλα τα τραγούδια, αλλά σε αρκετά). το μόνο εύκολο είναι να αποδομήσεις έτσι σκετα στίχους γιατί με όλα τα τραγούδια θα μπορέσεις να το κάνεις αυτό αν τα παρουσιάσεις με ψιλοσατυρική διάθεση! cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Gi..orgio, δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι η εν λόγω ερμηνεύτρια είναι άφωνη. Αν και στο συγκεκριμένο κομμάτι θα την χαρακτήριζα λίγο υπερβολική, αλλά γούστα είναι αυτά.

    Όσο για τον "εξευγενισμό", το εν παρόν κομμάτι βρε και αγγλικά λόρδου στο Στρατηγάκη να το στείλεις να μάθει...εξευγενισμό δε νομίζω ότι θα πετύχει... ;-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πιγκουίνε, δεν θα διαφωνήσω, αν και πάντοτε νομίζω ότι οι φόρμες ήταν εκεί για να τις αναπαράγουμε. Μη ξεχνάμε ότι και ο Χατζιδάκις, αρχές του 80 παραπονιόταν για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Τελοσπάντων, ειδικός στη μουσική δεν είμαι, την προσωπική μου γνώμη πάντα βάζω εδώ, και σε καμία περίπτωση δεν διεκδικώ την αυθεντία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Tremens, εδώ έφτασα να δω την Αλεξίου να τραγουδάει με μαύρο Rayban Aviator ως άλλη rockού! Γιατί όταν η Αλεξίου αρχίζει να χρειάζεται στυλίστα...τότε καλό δεν το λες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άσωτε, στο βωμό και το όνομα της τέχνης εν γένει έχουν γίνει μέγιστα εγκλήματα, αυτό είναι γεγονός. Η Μποφίλιου είναι μια νεαρή κοπέλα με ωραία φωνή και ερμηνεία και σίγουρα με κάποια πολύ όμορφα κομμάτια. Fan της δεν είμαι τόσο, αλλά αυτό είναι θέμα προσωπικής αισθητικής. Όσο για την αναφορά σου στον Χριστιανόπουλο, νομίζω ότι μπαίνουμε σε άλλα θέματα, πολύ πιο σοβαρά, ανοίγοντας μια συζήτηση που μπορεί να γίνει σε άλλο post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Misoagnosti νομίζω ότι το σχόλιό σου είναι τόσο to the point... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μα Apos μου, το λέω ξανά, δεν με απασχολεί η ερμηνευτική πλευρά του τραγουδιού. Έτσι κι αλλιώς όπως νομίζω πως είναι εμφανές σε έναν υγιή αναγνώστη, την πλάκα μου κάνω εδώ μέσα. Δεν σκοπεύω ούτε να διαφημίσω κανέναν, πόσο μάλλον δε να τον καταστρέψω (ύφος αλά Κρουέλα ντε Βιλ!)...

    υ.γ. Μην κάνουμε νύξη για τα βιβλία της Λ. Μαντάς δε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. G4George, να σ' αρέσει πουλάκι μου (αιωνόβιο!)...είπε κανείς να μη σου αρέσει; Είναι τώρα σε αυτή την κατάσταση να σε στεναχωρώ;

    :-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Tovenito, νομίζω ότι το παρόν Blog δεν είναι εμφανέστατα το Δίφωνο, ούτε και προφανώς φιλοδοξεί να γίνει. Επίπρόσθετα, δεν είναι ούτε το μεσημεριανό Κους Κους...για να αναλύσουμε τα όρια της σάτιρας!

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. the song bores me to even yawn. She bo... YAAAAWWWNNNN cannot be bothered to even finish a sentence.
    Ποιἀσε και καμιά Madonna για semantic enema, να ξεκατινιάσουμε σε αυτό το μπλογκ: έχεις τόσα μα τόσα καλά να πεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητή σιδηρόδρομε, στις υπηρεσίες σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Little German, πρέπει κάποια στιγμή να πιάσω και τη ξένη μουσική σκηνή...εκεί να δεις μαργαριτάρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;