28 Ιουνίου 2010

Post-short-holiday Depression


Οι διακοπές σπανίως έχουν κακά. Υπάρχει, όμως, ένα δεινό που αδιαμφισβήτητα μπορεί να σε γειώσει άσχημα…και αυτό είναι ότι οι διακοπές κάποια στιγμή τελειώνουν. Και άντε σου λέω να έχεις περάσει άσχημα και να έχεις πιαστεί μαλλί με μαλλί με τη παρέα σου…τότε λες άντε να γυρίσω να μη σε βλέπω μπροστά μου. Αν, όμως, έχεις περάσει τόσο όμορφα και ήρεμα…τότε λες άντε να φασκελώσω όλες τις υποχρεώσεις και να μείνω εδώ για όσο αντέχουμε. Είναι η στιγμή εκείνη που βλέπεις από μακριά το Πειραιά, η οποία έχει βαλτώσει κάθε παιδικό μου καλοκαίρι…εκεί γύρω στο Σεπτέμβρη. Θαρρώ πως μέρος της απέχθειάς μου για τη πόλη του λιμανιού, αποτελούν σίγουρα εκείνες οι φθινοπωρινές μου επιστροφές. Ο πόλεμος και τα μπάνια τέλειωναν οριστικά, ενώ τη θέση τους έπαιρναν τα μαθήματα και οι βροχές. Κατάθλιψη σας λέω…κατάθλιψη!


Συχνά σκέπτομαι ότι η μοναξιά – πάσης φύσεως – είναι το χειρότερο πράγμα. Πριν μείνω σε δικό μου σπίτι, θα ορκιζόμουν ότι θα έδινα κι όλα μου τα λεφτά για να ζήσω μονάχος, μακριά από γονείς και δεσμεύσεις. Σας υπογράφω ότι είναι αλήθεια όλη αυτή η ιδέα. Διασκεδάζεις υπέροχα τη μοναξιά του προσωπικού σου χώρου. Είναι, όμως, και εκείνες οι ριμάδες οι στιγμές που θες να γυρίσεις σπίτι, να ξεκλειδώσεις μια πόρτα και να σε περιμένει κάποιος να πεις μια κουβέντα βρε αδερφέ. Ειδικά αν αυτός ο κάποιος είναι ο «κάποιος», τότε όλο το θέμα παίρνει άλλες διαστάσεις. Τώρα…μετά από μερικές υπέροχες μέρες…γυρίζω πίσω και δια-σκεδάζω…ξοδεύω…αυτή τη μοναξιά μου. Με τις βροντές έξω παρέα και ένα πλυντήριο να περιμένει – μυστηριωδώς που – να απλωθεί. Τρώω το ένα από τα δύο τοστ που ξεχάσαμε να φάμε στο ταξίδι. Για τιμωρία σου…λέω να φάω και το άλλο!


Μου έρχεται να βγω έξω στη βροχή, να σταθώ με τα μάτια μου κλειστά και το κεφάλι ψηλά. Μπας και ξεπλυθούν οι όποιες αμαρτίες μου. Δεν ξέρω αν είναι πολλές ή λίγες…ξέρω μόνο ότι υπάρχουν. Δεν τις λησμονώ, δεν τις αρνούμαι…αλλά τις αφομοιώνω. Εξάλλου εγώ δεν είμαι μόνο τα καλά μου, αλλά και τα λάθη μου. Πάνω από το προσωπικό μου λόφο, υπήρχαν σίγουρα πολύ περισσότερα, όπως λέει και η Monika (που αν και δεν συμπαθώ σαν άνθρωπο…αναγνωρίζω την ομορφάδα των τραγουδιών της)…


Post-holiday κατάθλιψη μάλλον! Το καλό αυτής της πόλης είναι ότι δεν θα με αφήσει ούτε μια κατάθλιψη της προκοπής να προλάβω να περάσω. Από αύριο δουλειά, φασαρία και απεργίες. Όμως όσο τα τοστ είναι διπλά…δεν έχω να φοβάμαι τίποτα…

22 σχόλια:

  1. Αν όλα δεν τέλειωναν κάποτε, τότε δεν θα είχαν καμία απολύτως αξία. Όλο το νόημα κρύβεται στο τέλος, καλέ μου Ζερό... Φάε το τοστάκι σου και αύριο η Αθήνα θα σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα.

    (Πότε έβρεξε, καλέ; Εγώ είμαι με το αρκουδίσιον εδώ κάτω! Εκτός κι αν είναι απλά μοτίβο στο καταθλιπτικό post!!)

    Καλή βδομάδα να 'χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάλι καλά που μου θύμισες για μια ακόμη φορά ότι δεν τα πάω καλά ούτε με την τελεολογία αλλά ούτε και με τη τελολογία...χαχαχ!!

    (Εδώ παιδάκι μου θα αμολήσουν σε λίγο τη κιβωτό του Νώε...και εσύ δεν έχεις πάρει χαμπάρι; Έλεος....χαχαχα!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στη διάθεσή σου να σου το ξαναθυμίσω! χαχαχαχα

    (Είμαι αποκλεισμένος εδώ κάτω... ούτε τα καιρικά φαινόμενα δεν μας καταδέχονται!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καταγγέλλω το ποστ διότι μιλά για post-holiday κατάθλιψη σε μία περίοδο που εγώ ακόμη δεν έχω φύγει.

    καταγγέλλω το ποστ διότι μιλά για τοστ (και δη διπλά) και πείνασα και είναι βράδυ και έχω πει πως δε θα φάω άλλο.

    ευτυχώς που βρέχει δηλαδή και δε νιώθω ότι είναι καλοκαίρι.

    αυτά!
    κατά τα άλλα με τις υγείες σας, καλή εγκατάσταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άντε ρε.............

    Χαζέ...

    Το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ...

    Ασχέτως που αυτή τη στιγμή ακούω μπουμπουνητά και η βροχή πέφτει με το κανάτι !:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα!
    Το χει αυτό το μετά το διακοπών, πάντα να σκέφτεσαι τις επόμενες! χαχα! Και τα τοστ, που θα πάρεις τις επόμενες! λολολ!
    Αυτή η πόλη, δεν σ'αφήνει να πάθεις κατάθλιψη!!! Αληθεύει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εγώ πάλι έχω pre-holiday depression. αλλά θα το προτιμήσω από το δικό σου. επίσης, φοβάμαι τα διπλά τοστ.
    ;-)
    άσε τις γκρίνιες και κοίτα να περάσεις καλά στην ωραιότερη πόλη του κόσμου (ναι, την αθήνα λέω)!
    καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ήθελα πολλά να πώ αλλά η τελευταία φράση με καθήλωσε και μου έκοψε την όποια σκέψη είχα... "όσο τα τόστ είναι διπλά, δεν έχω τίποτα να φοβάμαι"....
    τα είπες όλα!
    και δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τα τοστ είναι διπλά και τα post, τι? Μονά;

    Καταγγέλλω επίσης το post, καταρχήν γιατί είναι της μόδας η καταγγελία και επειδή εμένα οι διακοπές θα αρχίσουν τον Οκτώβριο. Οπότε καταλαβαίνεις τι μέγεθος πρέπει να έχουν τα τοστ για να αντέξω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Dimosthenis: Αφού χτες δεν γίναμε ένα με τη θάλασσα...πάλι καλά! Χαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Προφυλακτικό: Πολύ καταγγελτικός μου βγήκες βραδιάτικο...χαχαχαχαχα!!!! Έλα που δεν ξέρεις κι εσύ από διπλά τοστ! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Έγραψα πάλιο πούστης: Το καλοκαίρι εδώ είναι μωρέ...το πορτοφόλι μου είναι άδειο για να το συνεχίσω...άσε άσε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Ηφαιστίωνας: Τώρα που το σκέφτομαι αυτή η πόλη μάλλον δεν σε αφήνει να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις κατάθλιψη...χαχαχχχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Scatterbrain: Φοβάσαι τα διπλά τόστ; Πως και πίστευα ακριβώς το αντίθετο; Χαχα!!

    Καλά την αγαπάμε την Αθήνα...αλλά μη το γαμάμε κιόλας...εεεεεε;;;;!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Νext Day: Όντως νομίζω ότι δεν έχω. Στα διπλά τοστ να πιούμε τότε...χαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Αpos: Να post είναι απλά αριστουργηματικά (μη νομίζεις...έχω σκύψει για τη ντομάτα που περιμένω...χαχχαα).

    Απαπαπα...και εσύ καταγγελίες; Τι στο καλό! Δεν πειράζει...άσε τα τοστ προς το παρόν και τρώγε καμιά μπαγκετούλα...καλές είναι κι αυτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πρώτα απ όλα να πάρεις απλώστρα θα
    χρειαστεί ,δεν το κόβω σταθερό το καλοκαίρι φέτος!!
    με ρέγουλα τα τοστ γιατί θα τελειώσουν και σε βλεπω αγκαλιά με άλλη κατάθλιψη!!!
    Και τέλος πρωτη φορά καλό μου είναι που γυρνάς από διακοπές και μελαγχολείς!!!πάντα το παθαίνουμε...
    Καλό απόγευμα, η πρώτη μέρα είναι δύσκολη μετά θα μπεις πάλι στο μάγκανο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. τι εννοείς, ότι τα διπλά τοστ φοβούνται εμένα; α, για αυτό λες να εξαφανίζονται από το πιάτο μου εν ριπή οφθαλμού;
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Φούλη: Έχω απλώστρα μωρέ, αλλά όσο να ναι σεντόνια στην απλώστρα είναι σκότωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @G4George: Τα ΚΑΠΗ δεν οργάνωσαν ακόμα τίποτα για ιαματικά; λολ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Scatterbrain: Καλέ...μεταφορικό είναι το τοστ...πεινάλα...χαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;