I H-A-T-E this part...right here!

Το Αντιγονάκι (του Σοφοκλή ντε!) είχε πει ότι γεννήθηκε για να αγαπά και ουχί να μισεί. Παρεμπιπτόντως πολύ τσόλι αυτή η Αντιγόνη, η αποθέωση της ελληνίδας drama queen. Λέγοντας το θυμήθηκα κάτι απίστευτες εργασίες στο λύκειο πάνω στο κείμενο του Σοφοκλή που έκανα και έστελνα την καθηγήτρια αδιάβαστη, αλλά κι εκείνη το διασκέδαζε. Αλήθεια απίστευτη τύπισσα, αλλά θα είχε ίσως ενδιαφέρον να σας πω σε ένα άλλο post για αυτήν.

Το μαθουσάλικο παπί – aka Θείος για τον απλό κοσμάκι – με κάλεσε σε μια διαφοροποίηση ενός κλασσικού παιχνιδιού που κυκλοφορεί αυτή την περίοδο στα απανταχού blogs. Άλλο και αυτό με τα Blogoπαίχνιδα! Με πήγαν πίσω κάτι χρόνια, τότε που επιδιδόμασταν μετά μανίας σε τέτοια παιχνίδια, εκείνες τις παράξενες και αθώες μέρες του Blogging! Ειλικρινά νομίζω ότι τις έχω επιθυμήσει και γι’αυτό πέταξα από τη χαρά μου όταν με κάλεσε το παπί. Ο Θείος, λοιπόν, δεν θέλει να μάθει τα δέκα πράγματα που αγαπώ, αλλά τα δέκα πράγματα που μισώ. Έχουμε και λέμε:

1. Μισώ τον αρακά. Όταν λέμε τον μισώ εννοώ πως από παιδί υπέγραψα διαζύγιο μαζί του σε σημείο που οι γονείς μου δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν.
2. Μισώ τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Δεν καταλάβατε! Νομίζω ότι αν τον συναντήσω τυχαία στο δρόμο, μπορεί και να του αμολήσω μπουνιά του ανθρώπου. Μη ψάχνετε να βρείτε λογική!
3. Μισώ την αχαριστία. Δεν θέλω να μου λες συνέχεια πόσο τυχερός είσαι που με έχεις στη ζωή σου (παρότι είναι αναμφισβήτητο για όλους σας! Χαχα!), αλλά θέλω σε κάθε τομέα της ζωής μου να έχω την ελάχιστη αναγνώριση ή να μου το ανταποδίδεις σε κάποιο βαθμό. Για το γαμώτο βρε αδερφέ!
4. Μισώ το κλαρίνο. Μπορεί να με εξωθήσει στα όρια της αυτοκτονίας γιατί ο ήχος του μου τρυπάει το κρανίο αργά και βασανιστικά.
5. Μισώ να περιμένω μονάχος. Δεν έχει σημασία γιατί. Θες να είναι σε ουρά; Θες να είναι σε ραντεβού που με έχουν στήσει; Θες οπουδήποτε! Βαριέμαι οικτρά να περιμένω μόνος, αλλά με παρέα δεν είναι τόσο τραγικό.
6. Μισώ το γεγονός ότι το χειμώνα βραδιάζει νωρίς. Αντιθέτως λατρεύω τις ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού που θες να είσαι μονίμως έξω. Bonus μίσος: Μισώ παραταύτα τη ζέστη και λατρεύω το κρύο. Είμαι άραγε στα καλά μου;
7. Μισώ τον Gummy Bear. Όταν ακούω γενικά μια τσιριχτή ηλεκτρονικά επεξεργασμένη φωνή, τύπου Bebe Lilly, μπορώ να τα σπάσω όλα! Όλα όμως!
8. Μισώ τη μυρωδιά των τρόλεϊ. Το ξέρω ότι είναι ρατσιστικό αυτό που λέω, αλλά δεν μπορώ αυτή την απλυσιά που κυκλοφορεί ευρέως στα τρόλεϊ. Άσε που νομίζω ότι η φτώχια ΔΕΝ συμβαδίζει με τη βρωμιά, και η ιστορία των ελλήνων προσφύγων το έχει αποδείξει περίτρανα!
9. Μισώ τις αρρώστιες και τους γιατρούς. Να μου πεις, τι μας λες ρε φίλε; Ξέρεις κανέναν που τους αγαπά; Προφανώς και όχι! Αλλά όσοι με ξέρουν καλά, θα γνωρίζουν πόσο ανυπόφορος και γκρινιάρης μπορώ να γίνω για ένα ασήμαντο σπυράκι! Μέχρι καρκίνο θα το φτάσω!
10. Μισώ τη μοναξιά. Είναι ίσως ο μεγαλύτερος φόβος μου. Μπορεί και μεγαλύτερος από το θάνατο ή την αρρώστια. Και αν ένα πράγμα με φοβίζει στη ζωή που διάλεξα, είναι σίγουρα αυτό…

Θείε … τις τρεις χειρότερες στιγμές της ζωής μου σε επόμενο post. Θα βαρεθούν οι καημένοι οι αναγνώστες!!