15 Απριλίου 2010

Ελπίδας το ανάγνωσμα


Χτες ξύπνησα και περπάτησα. Θα ήθελα! Προχτές βγήκα για ένα νωχελικό καφέ. Θα ήθελα! Πέρα δώθε μέχρι να βραδιάσει και να μαζευτούμε σπίτι. Θα ήθελα και πάλι! Περάσαμε μαζί ένα ολόκληρο απόγευμα σε ένα καναπέ βλέποντας Αλμοδόβαρ. Παράνοια, αλλά μάλλον θα ήθελα! Η ελπίδα της Παρασκευής, όμως, κάπως μετριάζει όλο το παίδεμα.

Το σκηνικό την επόμενη βδομάδα άλλαξε. Ποτέ δεν είναι το ίδιο. Η γιαγιά είχε πεθάνει και έπρεπε να πάμε όλοι στη κηδεία της. Θείες, ξαδέρφια και λοιποί συγγενείς καλοκουρδισμένοι για μια αρτιότατη παράσταση. Ακόμα και ο παππούς που ήταν τελείως καταπεσμένος έπρεπε να έρθει. Είπε η θεία μου ότι δεν είχε πλέον καμιά ελπίδα. Άσχημο πράγμα σκέφτηκα. Μπορείς να επιβιώσεις έτσι;

Βδομάδες μετά παντρευόταν μια μακρινή ξαδέρφη μου. Είχα να τη δω από τα πέντε της χρόνια. Θα πίστευα ειλικρινά ότι θα πάω σε μια εκκλησία και θα δω μια νύφη γύρω στο ένα μέτρο. Η ξαδέρφη μου τελικά δεν ήταν κοντή, αλίμονο, όχι όμως ότι την έλεγες και το πρώτο μπόι. Μολαταύτα ήταν πολύ όμορφη. Η νονά μου έλεγε ότι αν μια γυναίκα είναι άσχημη ως νύφη, τότε καλύτερα να κυκλοφορεί με σακούλα. Κανείς δε χαρακτήρισε ποτέ τη νονά μου ως καλό άνθρωπο, ούτε η ξαδέρφη μου χρειάστηκε σακούλα. Η νύφη ήταν ωραία και βλέποντας το χαμόγελο της δίπλα στο μελλοντικό της άντρα, νομίζω πως ήλπιζε ότι θα έρθουν όμορφες μέρες. Όσο ξέρω … ήρθαν!

Πίσω στην επικαιρότητα όλοι μίλαγαν για τη πιθανότητα της πτώχευσης. Σε κάθε μεγάλο ηγέτη τύγχανε ιστορικά μια πτώχευση. Είναι ο Γιώργος μεγάλος ηγέτης; Θα τρελαθώ! Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν θέλω να επιτρέψω στον εαυτό μου να ολισθήσω στο δρόμο της κινδυνολογίας. Από την άλλη, αν είναι να πέσεις κάπου, μάλλον, δεν θα μπορέσεις να το γλιτώσεις. Τι να πω; Να σπάσω και τον πήλινο κουμπαρά μου για να σώσω το δημόσιο χρέος; Μπα … δεν θα πάρω! Πρώτα έχει άλλος κόσμος να σπάσει “κουμπαράδες”, για να μη τους σπάσω κάνα κεφάλι έτσι όπως πάει. Το θράσος είναι η αλήθεια ότι πάντα σκοτώνει την ελπίδα.

Η αγωνία είναι έκδηλη τόσες φορές εμπρός μου, εμπρός σας … έμπροσθεν βρε αδερφέ εν γένει. Φοβάμαι οτιδήποτε δεν ξέρω που θα καταλήξει. Έμφυτο χαρακτηριστικό ο φόβος για το αβέβαιο. Νομίζω ότι ποτέ δεν θα ξημέρωνε η επόμενη μέρα, αν δεν το ήλπιζα. Σημασία, όμως, έχει ότι το ελπίζω!

13 σχόλια:

  1. Μιλώντας για ελπίδα και βλέποντας αυτό το video (με τους πορτογαλικούς υπότιτλους, καλά με έστειλες εντελώς), απλά θυμάμαι την ατάκα:

    «wake up Dorothy, we are not in Kansas anymore».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και αυτό να συνεχίσεις να κάνεις! :)

    Συλληπητήρια για τη γιαγιά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάω να βγάλω αυτά τα λίγα ευρώ που εχω στην τράπεζα,όχι για να τα δώσω στους κάφρους λαπάδες; ουστ...αλλά για να μην μου τα φάνε με τσαμπουκά!!!
    Κατά τα άλλα να ζήσεις να θυμάσαι τη γιαγιά σου!!
    Μεγάλη καλημέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Apos: Χαχαχα!! Εμένα χάριν ευφωνίας μου έρχεται πάντως το "wake up Dora, we are not in Rigillis anymore"...χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ηφαιστίωνας: Μάλλον έπρεπε να το ξεκαθαρίσω ότι το κείμενο είναι μυθοπλαστικό, αλλά φαντάστηκα ότι θα είχατε πιάσει το στυλ μου και θα το καταλαβαίνατε. Δυστυχώς οι γιαγιάδες και παππούδες μου έχουν φύγει εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Ευχαριστώ πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Φούλη: Έχεις ευρώ στη τράπεζα; Είσαι πλουσία;;;;; Χαχαχαχαχα!!! Κοίτα να δεις η Φούλη!!! Όσο για τη γιαγιά μου δες την απαντησή μου στον Ηφαιστίωνα. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εγώ πάλι κάτι έχω με την ελπίδα - ίσως γιατί την έχω συνδέσει με τη μοιρολατρία.
    αλλά τελικά μπορεί να υπάρχει και καλή ελπίδα, αυτή που σε κινητοποιεί και σε κάνει να ζεις πιο έντονα το σήμερα.
    :-)
    καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εκτός κι αν ξέρεις πού θα καταλήξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αμετανόητα Ερωτευμένος με τη Ζωή, Αμετανόητα Ερωτευμένος με την Ελπίδα... Join My Club! :-) Την Καλημέρα Μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Scatterbrain: Δεν θα το έλεγα. Άλλωστε δεν είναι αναγκαστικό το ότι έχεις ελπίδα για κάτι καλύτερο, ότι περιμένεις ντε και καλά από τη μοίρα να στο φέρει. Μιλάς σε έναν άνθρωπο έτσι κι αλλιώς που δεν πολύπιστεύει στη μοίρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @G4George: Είναι πολλές οι φορές που ξέρεις κάτι που θα καταλήξει; Ελάχιστες. Και εν πάσει περιπτώσει αν είσαι τόσο βέβαιος..πρέπει να είσαι και λίγο ζώον να ελπίζεις! Είπαμε ελπίδα εκεί που χρειάζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι που έχω το κληρονομικό, κατάλαβες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;