Ευφυολογήματα...

Πριν καμιά δωδεκαριά μήνες, ο νυν πρωθυπουργός έσκιζε τα βρακιά του ότι «Υπάρχουν λεφτά». Πριν κάμποσο καιρό, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε ότι μπορεί «να μηδενίσει το έλλειμμα μέσα σε ένα χρόνο». Εδώ και χρόνια, η Αλέκα ονειρεύεται να κατατροπώσει «τα κόμματα του ευρωμονόδρομου». Εκ συστάσεως του ανεκδιήγητου μπουμπουκό-κομματός του, ο μεσιέ Καρατζαφερίς ποθεί διακαώς «να δει τη κόκκινη μηλιά». Μέρα με τη μέρα, στην αριστερά δεν μπορούν να συνεννοηθούν εφτά νοματαίοι.

Και ερωτώ, πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να ακούει παπαριές; Όταν δε βλέπω αφίσες με θράσος τέτοιου επιπέδου … τι να πω; …ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!!!!

Η Ελλάδα θέλει να ζήσει; Έχει άραγε βούληση αυτή η έρμη χώρα; Αν σκεφτεί κανείς τις βασικές αρχές της διοίκησης, τότε μάλλον γνωρίζουμε ότι ποτέ μια αθροιστική οντότητα δεν έχει δικές της επιθυμίες ... ολόδικούς της στόχους, αλλά συνήθως αυτοί ταυτίζονται με εκείνους των μελών της. Το ζήτημα τότε δεν είναι αν η Ελλάδα θέλει να ζήσει, αλλά αν οι Έλληνες θέλουν να ζήσουν. Ααααα ρε καημένε Τρικούπη τι σου έμελλε να πάθεις. Από την άλλη εσύ το σεναριάκι το έχεις δει να ξαναγράφεται...και δοκώ πως το χεράκι σας τότε θα το είχατε βάλει αρκούντως. Σε αυτή τη παρανοϊκή χώρα που ελαχίστως έχει αλλάξει από τότε, τι μας μένει άραγε για να ελπίζουμε;

υ.γ. Από καιρό πίστευα ότι η όποια εθνική κρίση, είναι πρωτίστως κρίση στους πολίτες της.