Everyday Big Bang Theories!

Ο κόσμος ήταν ένας χαμός, αυτό σας το υπογράφω ακόμα κι εγώ. Παρότι πολλοί θα πετάγονταν να επισημάνουν εδώ το μέγεθος της ηλικίας μου, θα ήθελα να τονίσω ότι ίσα που πρόλαβα τις πυραμίδες όταν τις έκτιζαν. Κάτω από αυτές τις παράξενες τριγωνικές, λοιπόν, κατασκευές σκεπτόμουν πόσο σημαντική και μάταιη είναι αυτή η ζωή. Ναι … το ξέρω ότι οι Εβραίοι έκαναν τη χαμαλοδουλειά με το μαστίγιο από πάνω, αλλά εγώ έπρεπε να φιλοσοφήσω!

Αν ο κόσμος άρχισε πριν “δεν ξέρω κι εγώ” πόσα χρόνια με ένα μεγάλο bang, τότε δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι πόσα μικρότερα bangs μας κάνουν να αρχίζουμε κάτι από το μηδέν. Η έκρηξη ενός έρωτα με τη πρώτη ματιά. Η ανείπωτη χαρά ενός πρωτόγνωρου γεγονότος που μας κάνει να χαμογελάμε χωρίς λόγο και αιτία. Ένα θλιβερό γεγονός που μας καταρρακώνει. Τόσα τοσοδούλικα πράγματα που σαν γνήσιοι Μηδενικοί που είμαστε όλοι μας, μας κάνουν τόσο ασυναίσθητα μικρούς.

Κι αν με τους νόμους της φυσικής ο κόσμος βρήκε το χρυσό κανόνα του, τότε ποιος είναι για τον καθένα μας ο φυσικός κανόνας προς τη προσωπική του καθενός μας ισορροπία; Άραγε έχουμε ανάγκη τα μικρά προσωπικά μας big bangs για να βάλουμε τα πάντα σε μια τάξη … ή μερικά συστήματα απλά δεν μπορούν τις αλυσιδωτές εκρήξεις;