15 Ιουλίου 2010

Αναμνήσεις και Όνειρα σε μια Κερκίδα

Ήταν θυμάμαι λύκειο όταν τους άκουσα για πρώτη φορά. Τότε...στο φροντιστήριο που πήγαινα για να πάρω εκείνο το ρημάδι το proficiency είχα μια συμμαθήτρια. Η κοπελιά…ίδια η Dolores…με μακρύ καστανό τότε μαλλί και λευκό δέρμα. Τα μάτια της – αν θυμάμαι καλά – ήταν πράσινα…εκείνο το βαθύ. Αλλά και καλά να μη θυμάμαι, σίγουρα είχαν μια σπιρτάδα τόσο έντονη που σε κόλλαγαν μεμιάς στον τοίχο. Οι πάντες ήταν τσιμπημένοι με την σωσία της Dolores. Ήταν δύσκολο να περπατήσεις στο δρόμο και τα αδιάκριτα βλέμματα να μη τη σαρώσουν σαν ακτινογραφία. Εκείνη όμως ερωτευμένη δυνατά με έναν μόνο...θαρρώ πως Παντελή τον έλεγαν. Τι να σας λέω…“Hollywood couple” από κάθε άποψη!


Σε εκείνες τις αίθουσες του φροντιστηρίου, με τη σωσία της Dolores και λίγα άλλα άτομα άκουσα για πρώτη φορά έναν ήχο που συνέδεσα πλήρως με τα λυκειακά μου χρόνια. Η ξωτική φωνή της Dolores εξάλλου δεν ξεχνιέται εύκολα. Χτες, λοιπόν, ήταν σαν από εκείνα τα βράχια να ξεπροβάλλουν οι αναμνήσεις εκείνων των χρόνων. Με τη σιγουριά ότι κάπου εκεί κάτω στην αρένα…ή έστω στις κερκίδες…υπήρχαν δύο Dolores…μία στη σκηνή…και μία στο πλήθος.


Όρθιος συχνά, γύρω στη δέκατη σειρά ενός θεάτρου, έπιασα τον εαυτό μου να σκέπτεται πόσο έχει αλλάξει από εκείνο το ανήλικο του τότε. Η αλλαγή είναι κάτι παραπάνω από τεκμήριο για τη δικαστική διαδικασία…σας το υπογράφω! Ευτυχισμένος που δίπλα μπορούσα δειλά να ακουμπάω ένα χέρι και στο ατέλειωτο περίμενε να γελάω με το φως εκείνο που σε όλη τη συναυλία έμεινε ανοιχτό…ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος. Πληροφορίες εξάλλου που έφεραν το φως να είναι από τη τουαλέτα της Dolores…έμειναν ανεπιβεβαίωτες…καθώς ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί ότι δεν το ξέχασε η ίδια ανοιχτό μετά τι κρίση κοψίματος από το μουσακά που έφαγε; Άτιμε mousaka έχεις καταστρέψει τα καλύτερα παιδιά!!


Σε έναν ιδεατό κόσμο, έπρεπε στο Dreams να σκύψω να σε φιλήσω. Εκεί…κάτω από τους βράχους και τη φωνή της Dolores να μας προτρέπει να προσπαθούμε και να διεκδικούμε το δικαίωμα στο όνειρο. Ίσως, όμως, σημασία έχει πολύ περισσότερο ότι – παρότι δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο – γνωρίζεις πολύ καλά ότι ήθελα να το κάνω.


Όσοι δεν βρεθήκατε χτες στο Θέατρο Βράχων…απλά…Χάσατε!!


22 σχόλια:

  1. Ανάλογα την υπόκρουση έρχεται και η αδυναμία, φιλί; Έστω και φιλί..
    Όμορφα είναι όμως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ηταν τοσο καλοι ?
    ηταν αγαπημενοι στο ξεκινημα τους μετα δεν τους παρακολουθουσα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια μικρή διόρθωση: όσοι δεν βρεθήκατε μπροστά-μπροστά, απλά χάσατε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ξέρω για ποιό λόγο, αλλά αυτή η Ντολόρες εδώ μου κάθεται. :Ρ
    ΥΓ: Επειδή πρόσεξα πως στο προφίλ μου δεν φαίνεται το μπλογκ μου, (ότ)αν θελήσεις, μπορείς να με βρεις εδώ www.obythos09.blogspot.com
    Γεια σου. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ηφαιστίωνας: Όμορφα δεν λέει τίποτα αγαπητέ!!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Τhe boy with the arab strap: Ωωωωωω ναι...ήταν τέλειοι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Apos: Τι να σας κάνω που ήρθατε incognito!!! Xαχαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Creep: Δεν λέμε κακό λόγο για τη Dolores...κατανοητό; Χαχαχαχαχαχα!!!

    υ.γ. Έγινε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά δεν βρεθήκαμε, ήταν ανάγκη να μας κάνεις να σκάσουμε από ζήλια;
    γκρρρρρρρρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. sweet!
    :-)

    (δεν τρελαίνομαι - αλλά μην το πεις πουθενά, ειδικά στον musicbug)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. χάσαμε...κλαψ...
    πρέπει να ήταν μοναδικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μπορεί να έχασα που δεν ήμουν στο θέατρο βράχων, μα εσύ χάνεις τώρα!!! την ωρα που σε διάβαζα χτυπούσα ένα κομμάτι μουσακά!!!όταν έφτασα στο σημείο που τον αναφέρεις έψαχνα γύρο γύρο!!!! καλησπέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Bear: Αρκουδίνο μου ήταν τέλεια. Δεν μου το είπες να σε παίρναμε μαζί βρε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Scatterbrain: Very sweet σε λέω!!

    (Ναι γιατί εγώ θα το πάρω ήρεμα νομίζεις...χαχαχαχα!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @U.S.: Δεν σε είχα υπολογίσει στα πάτρια εδάφη...αλλιώς εννοείται Θείο ότι θα ερχόσουν!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Φούλη: Έχω να φάω μουσακά από πέρσι το καλοκαίρι. Κατά βάση ενώ μου αρέσει τρελά, τον αποφεύγω και τον τρώω μόνο στις διακοπές. Φέτος ένα κομματάκι (καλά κομματάρα) σίγουρα θα φάω!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. έπρεπε να κάνεις την κίνηση....πρέπει επιτέλους δοθεί μια γροθιά στο κατεστημένο...τι να σου κάνει μόνο το γνωστό ζευγαράκι του Γκαζιού που φιλιέται δημόσια...?ε?
    χαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Giorgio: Αγαπητέ μου Giorgio, μαζί σου!!! Έπρεπε...αλλά ποιος θα μου τον μαζευε μετά; Άσε που μετά την βλέπω ότι θα μου ετοίμαζε αντίποινα σε δημόσιο χώρο...χαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. πριν 10 χρονια τετοιες μερες ειχα δει τους cranberries στο Θεατρο Γης εδω Θεσσαλονικη.Στο τελος ειχαν πει, θα ξαναρθουμε.χα. Είχαμε παει 5-6 συμμαθητες/ριες κτλ και μετα μας μαζευαν οι μπαμπαδες μας.Τωρα ουτε που ξερω που βρισκονται ολοι αυτοι κ ουτε π με αγγιζει κιολας.Ωραιο πραγμα οι μνημες απο συναυλιες ε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Nick: Ξανάρθαν....Yeahhhhhh!!! Όσο για όλα τα άλλα...η ζωή μάλλον προχωράει!!! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;