Life is not Glee baby!

Η ζωή δεν είναι musical…σίγουρο αυτό! Δεν μπορείς στα δύσκολα να λες ένα τραγούδι και τα φαρμάκια να πηγαίνουν απλά έτσι κάτω. Γιατί αγαπητέ μου αναγνώστη, η Julie Andrews τραγουδούσε πως με μια κουταλιά ζάχαρης όλα περνάνε, αλλά για να περάσουν τα βάσανα του μέσου Έλληνα αυτή τη περίοδο, πρέπει να κατεβάσει όλη την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Μα κι από αυτή τη σκοπιά να το πάρεις, χτυπάς ένα αδιέξοδο…γιατί αν δεν πας από τα μαρτύρια σου, θα πας σίγουρα από ζάχαρο. Συνεπώς, καταλήγουμε ότι η ζωή ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι ένα musical διαστάσεων Broadway.

Ο δυστυχής, όμως, Μηδενικός φαίνεται ότι το εξαίρετο αυτό συμπέρασμα το είχε ξεχάσει εντελώς όταν βρέθηκε σε γνωστή αλυσίδα super market να τραγουδάει στο διάδρομο με τα μακαρόνια φορώντας τα ακουστικά του mp3 στα αυτιά του. Όλως περιέργως…μα κι εγώ τι περίμενα;…να πεταχτούν όλοι οι υπάλληλοι και λοιποί πελάτες να τραγουδάμε όλοι μαζί;…έσκασε μύτη ένας υπάλληλος που μου χαμογέλασε μάλλον με λύπηση. Θα σκέφτηκε ο δόλιος, τι να κάνει και αυτό το γλυκό παιδί με τις ζέστες που έπιασαν; Κάπου εκεί συνειδητοποίησα τη γκάφα που είχα κάνει και ευθύς χαμογέλασα μάλλον ντροπαλά στον ευγενή υπάλληλο. Ήμουν σίγουρος ότι αν ο Scatterbrain ήταν κάπου εκεί γύρω θα πεταγόταν και θα έλεγε: “Στο έλεγα βλάκα ότι όλοι μπορούμε να πάθουμε ένα embarrassing moment”...καλά το βλάκα μπορεί και να μη το έλεγε, αλλά δικό μου είναι το embarrassing moment και θα το σκηνοθετήσω όπως θέλω εγώ…

Αλήθεια, πως θα ήταν η ζωή μας αν ήταν musical; Αν περπατάγαμε στη μέση του Συντάγματος και ξάφνου άρχιζε μουσική και τραγουδάγαμε με όλη τη παρέα μας. Αν στο τέλος του πρώτου ραντεβού και την ώρα που έρχεται το πολυπόθητο φιλί, να σκάει από πίσω ολάκερη ορχήστρα. Να χωρίζεις δίπλα στη θάλασσα και να τραγουδάς με πόνο εκεί που σκάει το κύμα. Και σε ένα τέτοιο κόσμο, τι θα έκαναν εν τέλει οι άφωνοι;

Η ζωή, όμως, σίγουρα δεν είναι Musical…αλλά και πάλι η πουτάνα είναι ωραία…και έχει και τα embarrassing moments της!