19 Ιουλίου 2010

Life is not Glee baby!



Η ζωή δεν είναι musical…σίγουρο αυτό! Δεν μπορείς στα δύσκολα να λες ένα τραγούδι και τα φαρμάκια να πηγαίνουν απλά έτσι κάτω. Γιατί αγαπητέ μου αναγνώστη, η Julie Andrews τραγουδούσε πως με μια κουταλιά ζάχαρης όλα περνάνε, αλλά για να περάσουν τα βάσανα του μέσου Έλληνα αυτή τη περίοδο, πρέπει να κατεβάσει όλη την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Μα κι από αυτή τη σκοπιά να το πάρεις, χτυπάς ένα αδιέξοδο…γιατί αν δεν πας από τα μαρτύρια σου, θα πας σίγουρα από ζάχαρο. Συνεπώς, καταλήγουμε ότι η ζωή ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι ένα musical διαστάσεων Broadway.


Ο δυστυχής, όμως, Μηδενικός φαίνεται ότι το εξαίρετο αυτό συμπέρασμα το είχε ξεχάσει εντελώς όταν βρέθηκε σε γνωστή αλυσίδα super market να τραγουδάει στο διάδρομο με τα μακαρόνια φορώντας τα ακουστικά του mp3 στα αυτιά του. Όλως περιέργως…μα κι εγώ τι περίμενα;…να πεταχτούν όλοι οι υπάλληλοι και λοιποί πελάτες να τραγουδάμε όλοι μαζί;…έσκασε μύτη ένας υπάλληλος που μου χαμογέλασε μάλλον με λύπηση. Θα σκέφτηκε ο δόλιος, τι να κάνει και αυτό το γλυκό παιδί με τις ζέστες που έπιασαν; Κάπου εκεί συνειδητοποίησα τη γκάφα που είχα κάνει και ευθύς χαμογέλασα μάλλον ντροπαλά στον ευγενή υπάλληλο. Ήμουν σίγουρος ότι αν ο Scatterbrain ήταν κάπου εκεί γύρω θα πεταγόταν και θα έλεγε: “Στο έλεγα βλάκα ότι όλοι μπορούμε να πάθουμε ένα embarrassing moment”...καλά το βλάκα μπορεί και να μη το έλεγε, αλλά δικό μου είναι το embarrassing moment και θα το σκηνοθετήσω όπως θέλω εγώ…


Αλήθεια, πως θα ήταν η ζωή μας αν ήταν musical; Αν περπατάγαμε στη μέση του Συντάγματος και ξάφνου άρχιζε μουσική και τραγουδάγαμε με όλη τη παρέα μας. Αν στο τέλος του πρώτου ραντεβού και την ώρα που έρχεται το πολυπόθητο φιλί, να σκάει από πίσω ολάκερη ορχήστρα. Να χωρίζεις δίπλα στη θάλασσα και να τραγουδάς με πόνο εκεί που σκάει το κύμα. Και σε ένα τέτοιο κόσμο, τι θα έκαναν εν τέλει οι άφωνοι;


Η ζωή, όμως, σίγουρα δεν είναι Musical…αλλά και πάλι η πουτάνα είναι ωραία…και έχει και τα embarrassing moments της!

30 σχόλια:

  1. χαχαχαχα κι όμως! θα πεταγόμουν να τραγουδήσω κι εγώ. να δεις για πότε θα το κάναμε μιούζικαλ μέσα στο σούπερ μάρκετ.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μια χαρα ειναι τι πιο ωραιο απο το να τραγουδας οπου γουσταρεις ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάλλον δεν θα είχε ποτέ ιδιωτικές σκηνές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. το παθαίνω στο μετρό...με συνεπαίρνει η συγκλονιστική ερμηνεία της Lady Gaga...χαχαχαχαχααχα....

    μπορεί η ζωή να μην είναι musical...αλλά ένα musical μπορεί σαφέστατα να κάνει την καθημερινότητα λιγότερο μονότονη....
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μήπως η γνωστή αλυσίδα έριξε τις τιμές των ζυμαρικών? και ο υπάλληλος νόμιζε ότι το πανηγύριζες!!!
    Τραγούδα και μη σε νοιάζει,όλο και κάποιος θα βρεθεί να σε σιγοντάρει!!
    Φιλιά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εγώ νομίζω πως σιγοτραγουδάω-μουρμουρίζω συνέχεια όταν είμαι έξω. ευτυχώς ακόμα δεν έχω αρχίσει και να χορεύω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελπίζω να έχεις καλή φωνή και να ξέρεις καλά τους στίχους των τραγουδιών!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. kai ego exo sini8os ena tragoudi sxedon pada sto mialo mou! :) kali evdomada!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. H ζωη ειναι πολυ ωραια για να ειναι ενα ...μιουζικαλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τώρα θυμήθηκα μία ωραία κουβέντα που είχατε για την δημιουργία ενός μιούζικαλ με ξεχασμένους τραγουδιστές.... Το θυμάσαι;; Κάνεις τίποτα γι' αυτό;; Εεεε;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νομίζω ότι προσπαθείς εμμέσως να πεις ότι είμαστε Ντράμα Κουήνς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Scatterbrain: Nαι, ναι, ναι...έλα να κάνουμε ένα ντουετάκι...φωνητικό πάντα...μη παρεξηγηθούμε και μας διαβάζουν και τα στεφάνια μας...χαχαχαχαχαχα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Βoy with the arab strab: Μωρέ εντάξει...εγώ να κάθομαι και να τραγουδάω το If you're feeling sinister...οι παραδίπλα τι μου φταίνε; Χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Ηφαιστίωνας: Αγαπητέ μου, μέχρι και στα Musical έχει ιδιωτικές στιγμές!!! Χαχαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Giorgio: Κοροϊδευέ το, αλλά καμιά φορά θα αρχίσω στο μετρό να τραγουδάω....ραραραραρα...χαχαχαχαχ!!!

    We love musicals!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Φούλη: Σήμερα πάντως που πήγα πάλι είχε προσφορα στα μακαρόνια...παραδόξως δεν τραγούδαγα...είπα να μαζευτώ λίγο...χαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Προφυλακτικό: Εμένα δυστυχώς μου φέυγει και κάνα χορογραφικό. Σήμερα πάλι σε μια έρημη πλατεία έριξα ένα σόλο...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Turigr: Καλά...δεν είμαι και για τραγουδιάρης, αλλά νομίζω ότι πατάω τουλάχιστον καλά στις νότες. Τσάμπα να πάνε 4 χρόνια σολφέζ; Χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Leviathan: Πάντα ένα τραγούδι σου φτιάχνει το κέφι...και στο ρίχνει ενίοτε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Νίκος Λιολιόπουλος: Η ζωή είναι πολλά παραπάνω από ένα Musical Νίκο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Δimosthenis: Αυτή είναι πατέντα Ειδώλου και είναι έργο ζωής αγαπητέ μου...ΤΟ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ!! Mega Channel we are coming!!!!! Χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @G4George: Musical είπα καλέ...όχι τραγωδία στην Επίδαυρο...χαχαχαχαχ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χρόνια Πολλά ομορφιά μου! να είσαι πάντα καλά και να ζεις κάθε μέρα όπως εσύ επιλέγεις. Πολύχρονος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ευχαριστώ πολύ Wilmάκι! Χρόνια πολλά και σε σένα!!! Να μας χαίρονται!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. καλέ γιορτάζεις? και το πέρασες στο ντούκου?? μπράααααααβο!!!
    χρονια σου πολλά!! γενέθλια η γιορτή?
    καλημέρα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. εχεις σκεφτει ποτε ποσες φορες σε εχουν ενοχλησει οι παραδιπλα σου με διαφορες καγκουριες που κανουνε ? το να τραγουδας ειναι και ωραιο :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αν σκεφτείς τα όσα γίνονται στην ελλάδα τον τελευταίο καιρό, τότε άνετα μπορεί η καθημερινότητα να γίνει μιούζικαλ...το moulin rouge!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Φούλη: Γενέθλια Φούλη μου! Εξ ου και στο ντούκου....χαχαχαχχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @Boy with the arab strap: Δεν έχεις και άδικο! Θα βγω στο Μπουρνάζι και θα τραγουδάω...χαχαχαχαχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @U.S.: Είναι τώρα ο ΓΑΠ ο Ζίντλερ; Θα τρελαθώ!! Κι εμείς θα ψοφίσουμε από φυματίωση; Πόσο βικτωριανό; Χαχαχαχαχαα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;