30 Οκτωβρίου 2009

Kος Μηδενικός Μπόμπιρας


Όταν ήμανε παιδί μπορώ να πω ότι δεν ταλαιπώρησα ιδιαίτερα τους γονείς μου. Πιτσιρίκι αρκετά ήσυχο που διάβαζα μόνο μου σχεδόν από τη δευτέρα δημοτικού, και με σχετικά καλές αποδόσεις. Ποτέ δεν υπήρξα ο άριστος μαθητής, αλλά επίσης ποτέ το στουρνάρι. Κινιόμουν γύρω από το 17-18 παραδοσιακά, μιας και τα “έπαιρνα” (sic) από την παράδοση. Μοναδικό άγχος του πατέρα μου ήταν η απόδοση μου στα μαθηματικά. Σε σημείο μάλιστα που οι φιλόλογοι τον μισούσαν θανάσιμα. Θυμάμαι μια φορά, τον είχε πιάσει μονότερμα μια φιλόλογος και του έλεγε ότι γράφω ωραίες εκθέσεις και διάβαζα όμορφα χωρίς να συλλαβίζω. Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο πατέρας μου τη διακόπτει και της λέει: “καλά όλα αυτά, αλλά κυρία μου πρέπει να προλάβω τον μαθηματικό που έχει και πιο μεγάλη αξία”. Τόμπολα η καθηγήτρια! Εγώ δίπλα δε, να θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αφήστε τα!


Μέσα, λοιπόν, στην αβάσταχτη ηρεμία μου, είχα και μερικές εκλάμψεις σκανδαλιάς. Μπορώ να σας απαριθμήσω μπόλικες, αλλά νομίζω ότι μία ξεπερνάει κάθε προηγούμενο και μάλιστα δεν την έκανα καν εν γνώσει μου. Ήμουν στο παιδικό σταθμό, όταν ένα απόγευμα ανακάλυψα στο συρτάρι του πατέρα μου τρία κουτάκια που απεικόνιζαν στο εξωτερικό τους μια κυρία…ελαφριά ντυμένη να το πω. Αθώο παιδάκι εγώ, θεώρησα ότι μάλλον η κυρία ζεστάθηκε και είπε να μείνει μόνο με την αραχνοΰφαντη ρομπίτσα της. Που να ήξερα τότε; Το Δεσποινάκι βλέπετε – τον μεγάλο μου έρωτα – δεν τον είχα φανταστεί ποτέ έτσι.


Η περιέργεια, μάλλον, ήταν που με ώθησε να ανοίξω το ένα κουτί. Μέσα είχε μια τετράγωνη αλουμινένια θήκη που στο εσωτερικό της είχε κάτι στρογγυλό. Το ανοίγω, λοιπόν, και τι να δω; Δεν θα το πιστέψετε…ένα υγρό μπαλόνι. Ουάου σκέφτομαι…πρώτη φορά βλέπω τέτοια μπαλόνια. Επειδή, όμως, είχα και την υπόνοια ότι θα φάω ξύλο αν τα φουσκώσω εκείνη την ώρα, και επειδή ανέκαθεν με χαρακτήριζε ένα αίσθημα αλτρουισμού, τα πήρα να τα φουσκώσουμε παρέα όλοι οι συμμαθητές μου στον παιδικό σταθμό.


Την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο καμαρωτός. Στη σάκα μου βρίσκονταν τρία ολόκληρα κουτιά προφυλακτικά, τα οποία και ευθύς μοίρασα στους συμμαθητές μου στο πρώτο διάλλειμα. Περήφανοι φουσκώσαμε τα μπαλονάκια που στην άκρη είχαν μια μυτούλα. Η αυλή του παιδικού γέμισε φουσκωμένες καπότες και το ντεκόρ όσο να ναι δεν ήταν πια και τόσο παιδικό.


Την επόμενη μέρα, οι δασκάλες κάλεσαν τον πατέρα μου στο παιδικό και τον συμβούλευσαν να κρύβει κάπου αλλού τα προφυλακτικά του, γιατί δεν γινόταν αυτή η δουλειά να συμβαίνει μια στο τόσο στην αυλή του σταθμού. Πότε δε με μάλωσε κανείς για αυτή μου τη πρωτοβουλία. Μέσα στα θετικά, όμως, του πράγματος ήταν ότι ο πατέρας μου κάθισε και μου εξήγησε – όσο μπορούσε βέβαια – σε τι αποσκοπούσαν αυτά τα λαστιχένια στρογγυλά πράγματα. Νομίζω ότι σε εκείνο το σημείο συνειδητοποίηση μια και για πάντα…ότι θα έμενα μοναχοπαίδι…

35 σχόλια:

  1. χαχαχα καλά ε! Τέλειο!
    Τραυματίστηκαν οι γονείς και δεν έκαναν άλλο παιδάκι! Ε μα και εσύ! Δεν ήξερες δεν ρώταγες;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό θα πει σεξουαλικός προσανατολισμός από το σχολείο΄! χαχαχα! Μια χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φαντάζομαι εκείνη θα ταν και η μέρα που άσπρισαν τα μαλλιά του ;)) .Αν συνέχιζες να τα βρίσκεις, όλο και κάποιο αδερφάκι θα προέκυπτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχα τι μου θύμησες τώρα, εγώ αυτό το μπαλόνι το βρήκα χάμω,φυσικά μεταχειρισμένο!! και με κοιτούσαν καλά καλά !!!!!! και το φούσκωνα,εσύ τι έπαθες;;;εεεεεε όσο το σκέφτομαι..
    Καλό σκ φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχαχα Τέλειο.
    Φαντάζομαι τον πατέρα σου όταν του παν να κρύβει τα προφυλακτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαχαχαχαχα!!!! απο ολο αυτό εσύ έμεινες στο πιο άκυρο συμπέρασμα!!! θεός για ακόμα μια φορά!!!!!
    φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τα έπαιρνες από μικρός εύκολα και σου έμεινε η συνήθεια? χαχαχαχαχαχαχαχαχα

    Μαλάκα μερικές φορές νομίζω πως τα γράφεις επίτηδες για να μπώ μέσα να κάνω καφρίλες.

    Φιλιά κουτσούνι μου και να περάσετε τέλεια σήμερα!!! ΜΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τα έπαιρνες από μικρός εύκολα και σου έμεινε η συνήθεια? χαχαχαχαχαχαχαχαχα

    Μαλάκα μερικές φορές νομίζω πως τα γράφεις επίτηδες για να μπώ μέσα να κάνω καφρίλες.

    Φιλιά κουτσούνι μου και να περάσετε τέλεια σήμερα!!! ΜΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Ηφιαστίωνας: Το να ρωτήσω βρε καλό μου σε αυτή την ηλικία; Αφού μπαλόνι μου φάνηκε!! Χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ΚitsosMitsos: Ήμουν μπροστά από την εποχή μου! Αν και ο μπαμπάς μου είχε πει πολύ βασικά πράγματα από το παιδικό κιόλας σταθμό. Ποτέ δεν έμαθα για μελισσούλες και λοιπές μαλακίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τhanos: Λες εεε;; Μαλακία μου! Αν το ήξερα, θα τα ξαναέβρισκα, μιας και ήθελα αδερφάκι. Τώρα όμως που δεν θέλω δεν ψάχνω πια. Αν και μεταξύ μας έχω βρει προφυλακτικά και σήμερα. Άσε...συνειδητοποιώ ότι το κάνουν ακόμα!!! Απαπαπαπα...ρεζίλια!!! Χαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Φούλη: Ίουυυυυυυ...μπλιαχ!!!! Μα κι εσύ μικρό που πήγαινες; Στου επίσημους γαμιστρόνες; Ή μάλλον όλοι οι ανώμαλοι που πήγαιναν και το έκαναν; Στις παιδικές χαρές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Bear: Δεν θυμάμαι την εκφρασή του, μιας και δεν ήμουν μπροστά. Τον καλέσαν igognito!! Όμως κάθε φορά που το διηγείται έχει μια έκφραση ντροπής. Φαντάσου τότε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Next day: Δεν είναι καθόλου άκυρο αν το καλοσκεφτείς!! Που να κάνουν άλλο ένα τετοιο καμάρι; Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Mahler: Ναι βρε...άλλη δουλειά δεν είχα!! Χαχαχα!! Απλά από μικρό ήμουν σεξουαλικά ενημερωμένο παιδί! Αμάν!!

    Το ότι έλειπες το αφήνω ασχολίαστο, γιατί αλλιώς θα πρέπει να σε κρέξω πάρα πολύ, και δεν είναι σωστό μπροστά σε τόσο κόσμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Αnother George and Mahler: Δίκιο έχετε! Έτσι κι αλλιώς πάντοτε σεβόμουν τη γνώμη των γηραιών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. και άλλα πράγματα κάνεις με τους γηραιούς χαχαχαχαχαχαχαχα

    Αγάπη η Σχολή ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ, μην τα λέμε συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Μahler: Δεν διαφώνησα! Απλά επισήμανα ότι το σέβομαι κιόλας!!

    Όσο για τη σχολή, δεν διαφωνώ, αλίμονο! Αλλά μια φορά ήταν τα γενέθλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. καλά γενέθλια κάθε χρόνο έχουμε μην κάνεις έτσι. Άλλωστε τα 30 δεν θα τα κλείσει μόνο φέτος. Και άλλωστε κάθε βδομάδα κάποιος έχει γενέθλια, κάποιος γιορτή, κάποιου το αρχίδι του πονεί. Ε τι να κάνουμε. Αλήθεια την Πέμπτη που φαγωθήκατε να έρθω ποιός είχε γενέθλια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Mahler: Θα σου έλεγα τώρα, αλλά δεν μου το επιτρέπει το επιπεδό μου! Μόνασε εσύ και θα ερχόμαστε να μας ξομολογείς!!

    http://www.youtube.com/watch?v=WmoPWl-9eco

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. αααα όχι αγάπη μου εγώ θα είμαι σε θηλέων δεν θα μπορείτε να έρθετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Mahler: Δεν διαφωνώ, απλά στο επισκεπτήριο δεν έχει πόρτα! Χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. εκεί που θα πάω θα έχει χαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αλήθεια ποιός είναι η Σάσα και ποιός η Μαντάμ Μαρκάτου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @Mahler: Ελάχιστη σημασία έχει αυτή η λεπτομέρεια! Σημασία έχει ποια είναι η Θεομπαίχτρα!! Χαχαχα!! Και άντε να διαβάσεις!! Που θα μονάσεις κιόλας! Δεν σε βλέπω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Α όχι έχει σημασία. Διότι η μία είναι πουτάνα και το χαίρεται, και η άλλη πουτάνα και το κρύβει!!! Να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε χοχοχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Α όχι χρυσό μου έπηξα 3 μέρες, και αύριο έχω 10άωρο στη Σχολή. Τώρα ξεκούραση και μπλόγκινγκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Elementstv: Είναι αυτό που λένε..τι έκανες μικρός;...Σαματά!! Χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. την ιστορία την άκουσα live, αλλά πολύ απόλαυσα το διάλογό σας με το mahler! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ουσία του blogging είναι το σχόλιο! Ποιος θα ήθελε ένα μουγκό ψυχίατρο;